*CHAPTER-36*

6 1 0
                                    

"~~မိုးအုံ့လို့ သစ်ရွက်ကလေးတွေငြိမ်နေရင်
တိမ်တွေပြိုတော့မှာ ကြိုသိတယ်
ဝါဆိုရယ် သိပ်သတိရမိတယ်~~"

ဖုန်းringtoneအသံကြောင့် ပိုင်ပြည့် အိပ်မှုန်စုံမွှားဖြင့် အိပ်ရာကနိုးလာရတော့သည်။ယနေ့က တနင်္ဂနွေ‌နေ့လည်းဖြစ်သလို အလုပ်နားရက်လည်းဖြစ်တာကြောင့် စိတ်အေးလက်အေးအိပ်နေမိသည်ကို အနှိုးခံလိုက်ရတာကြောင့် စိတ်တိုသွားမိသည်။ ဖုန်းကို ကောက်ကိုင်လိုက်တော့ ခေါ်ဆိုနေသည့်သူက ဌာနမှူးဖြစ်၏။

ဌာနမှူးက အထွေအထူးကိစ္စမရှိဘဲနှင့်တော့ ပိတ်ရက်ကို ဖုန်းဆက်လိမ့်မည့်သူတော့ မဟုတ်။အဲ့တာကြောင့် ဖြစ်နိုင်ချေပေါင်းများစွာကိုစဉ်းစားရင်း အဆိုးဆုံးဖြစ်‌နိုင်ချေတွေ မဟုတ်ဖို့ ဆုတောင်းကာ ဖုန်းကို  လက်ခံဖြေဆိုလိုက်ရသည်။

"ဟယ်လို ဌာနမှူး.."

"အေး ပိုင်ပြည့်ရေ..မင်းအိပ်နေတာလား? အိပ်ရာကနှိုးလိုက်ရတာတော့ sorryကွာ"

"ရပါတယ် အဖွဲ့မှူး..ဒါနဲ့ ဘာကိစ္စများရှိလို့လဲ?"
"မင်း J Groupရဲ့ ပစ္စည်းသစ် ကြော်ငြာ တွေ့ပြီးပြီလား?"

"J Group!?"

"အေး"

ပိုင်ပြည့် မျက်မှောင်ကြီး ကြုံကာ စဉ်းစားနေမိသည်။ J Group ဆိုတာက သူတို့နှင့်ပြိုင်ဖက် ကုမ္ပဏီတစ်ခုဖြစ်ပြီး  စီးပွားရေးလောကမှာ နာမည်ရနေတဲ့ ကုမ္ပဏီတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဒါပေမဲ့ ဌာနမှူးက J Groupပစ္စည်းသစ်ထုတ်တာကို အလန့်တကြားနဲ့ ဖုန်းဆက်ပြောစရာအကြောင်းတော့ မရှိ။

"ကျွန်တော် မကြည့်ရသေးဘူး..ဘာဖြစ်လို့လဲ ဌာနမှူး?"

"အေး မကြည့်ရသေးရင် သူတို့ Facebook pageကို သွားပြီး ကြည့်လိုက်ဦး"

ပိုင်ပြည့် ဖုန်းကို ဘေးမှာချပြီး Laptopကိုဖွင့်ပြီး J Groupရဲ့ပစ္စည်းသစ်ကြော်ငြာကို ရှာကြည့်ရတော့သည်။ pageထဲ၀င်လိုက်ပြီးတာနဲ့ လောလောလတ်လတ် တင်ထားတဲ့ ပစ္စည်းသစ် ကြောငြာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ မြင်လိုက်ရတဲ့ကိုယ့်မျက်စိကိုပင် ကိုယ်မယုံနိုင်ဖြစ်သွားရသည်။

ဘေးမှာ ချထားတဲ့ ဖုန်းကိုပြန်ကိုင်လိုက်ပြီး...

"ဌာနမှူး ဒီဟာက..."

Till My Last BreathDove le storie prendono vita. Scoprilo ora