Aşka Atan Kalpler

9.BÖLÜM

Şimdiyse kendimi banyoya kilitlemiş, köşede oturup tabancamla bakışarak, sessiz sessiz ağlıyordum.

Kapının çalışmasıyla hızla göz yaşlarımı sildim. Daha fazla korkak ya da zayıf biri gibi görünmek istemiyordum. Ben normalde böyle değildim. Evet biraz korkak biriydim ama bunu belli etmezdim. Açıkçası çokta korkularının üstüne giden bir tipte değildim ama en azından korktuğumu belli etmez cesur numarası yapardım. O yüzden en yakınlarım bile beni çok güçlü bir kız gibi görürdü.

"Naz, orda mısın? Ben Emir. İyi misin?" dedi, endişeli sesiyle.

Yerimden hızla kalkıp suyu açtım. Yüzümü soğuk suyla yıkadım. En azından kızarıklığı giderdi. Hafif öksürüp, güçlü çıktığına inandığım sesimle konuştum.

"İyiyim. Elimi yüzümü yıkadım."

"Peki aç kapıyı da sana evi gezdireyim. Ani bir işim çıktı, gitmek zorundayım."

Hemen tabancama uzanıp tekrar belime koydum. Son kez derin bir nefes alıp kapıyı açtım. Açmamla birlikte kapının dibinde durduğu için Emir'le burun buruna geldik. Daha doğrusu ben onun boynuna anca geliyordum. Fazla kısa değildim ortalama bir boyum vardı. Ama bu adam fazla uzundu. Ben 1.65'sem bu adamın garanti 1.95'i vardı.

Kokusunu ilk kez alıyordum ve bu kokuyu daha önce hiç aldığımı zannetmiyordum. Hafif bir okyanus kokusu vardı ama onu bastıran daha güzel bir koku daha vardı. Tabii adam zengin kim bilir hangi markanın hangi pahalı parfümünü kullanıyordu. Ayy ben ne yapıyorum resmen adamı kokluyordum. Bana çok uzun gelen 2 saniyenin ardından bir adım geri gittim.

Emir endişeli gözlerle üzerimi taradı. Gözleri en son gözlerimi bulunca yüzünde değişik bir ifade geçti sanki canı acımış gibi ama hemen gözlerimi kaçırdığim için yanılma ihtimalim çoktu.

"Sen ağl..."

Tam konuşmaya başlayacağı sıra da "Geldim. Hadi gidelim." dedim yüzüne bakmadan. Onun yakıcı bakışlarını hâlâ yüzümde hissediyordum. "Peki" deyip önden yürümeye başladı. Küçük adımlarla da arkasından ben.

Odadan çıkınca karşı odanın kapısını gösterdi.

"Burası benim odam. Ne zaman olduğu fark etmez, en küçük bir sorunda kapımı çalabilirsin."

Başımı sallamakla yetindim.

Sonra bu kattaki diğer odaların misafir odası olduğunu belirtip alt kata indik. Salonu zaten sabah görmüştüm. Orayı geçip beni mutfağa götürdü. Oldukça geniş ve ferah bir mutfaktı. Evin çoğu yerinde olduğu gibi burada da beyaz renk hakimdi. Mutfakta Hanife abla ve yirmili yaşlarının başında olduğunu tahmin ettiğim bir kız vardı. Oldukça tatlı bir kıza benziyordu. Emir beni gösterek konuşmaya başladı.

"Naz, bir süre benim misafirim. Ona iyi bakacağına eminim Hanife abla." dedi. Hanife abla sevecen bir tavırla konuştu.

"Sen merak etme Emir oğlum. Hoşgeldin Naz kızım. Ben Hanife bu da kızım Hatice. Ben genelde mutfakta olurum canının istediği veya ihtiyacın olan bir şey olursa hiç çekinme söyle olur mu? "

"Peki. Memnun oldum. Hanife Abla, Hatice." dedim, çekingen bir tavırla. Oldukça sıcak kanlı ve anaç bir kadına benziyordu. Acaba benim kaçırılıp buraya geldiğimi bilmiyor muydu?

Daha sonra mutfaktan çıktık. Solandan geçerek başka bir odaya girdik. Hafif loş bir aydınlatması vardı. Odanın duvarına asılmış gerçekten kocaman bir ekran vardı. Karşısında da bir L koltuk. Duvarlarda ise çeşit çeşit film ve oyun cdleri vardı. Emir bana dönerek konuştu.

"Burayı bir çeşit sinema odası gibi düşünebilirsin. İstediğin zaman gelip takılabilirsin."

"Peki." demekle yetindim. Başı belada olan biri ne kadar takılabilirse ben de o kadar takılabilirim. Dalga mı geçiyorsun benimle? Demek vardı da işte yemiyordu. Bu odan da çıkıp salona geçtiğimizde bana cam duvarın ortasındaki yine cam olan kapıyı işaret etti. "Burası da bahçe kapısı." dedi. Ve devam etti.

"Unutma sen benim misafirimsin. Hiç kimsede veya hiç bir şeyden korkmana ya da çekinmene gerek yok. Ben şimdi gidiyorum. Bir şeye ihtiyacın olursa Hanife ablaya veya Hatice'ye söylersin. Hoşçakal" dedi. Hiçbir tepki vermeden yüzüne bakmaya devam ettim. Benden bir karşılık alamayacağını fark edince buruk bir tebessümle arkasını döndü ve kapıdan çıktı. Allah, Allah ne dememi bekliyordu acaba?

Tam arkamı dönüp bir adım atacağım sırada duyduğum silah sesi ve onunla eş zamanlı olarak biraz önce gösterdiği bahçe camının patlamasıyla korkuyla bağırdım.

...

30.06.2022