Aşka Atan Kalpler

16.BÖLÜM

Yüzümde hissettiğim varla yok arası temasla elimi yüzüme götürdüm. Tenimin başka bir tene temasıyla uykunun tatlı kollarından sıyrılıp gözlerimi araladım. Ama etrafta hiçbir şey yoktu ve ben biraz önce yüzümde gezinen bir el olduğuna yemin edebilirdim.

Sanırım rüyaydı. Zaten bazen o kadar gerçekçi rüyalar görüyordum ki bazı şeyleri rüyamda mı yoksa gerçekte mi yaşadığımı ayırt edemiyordum. Sanırım bu da onlardan biriydi.

Yerimde dikleşip etrafa bakınca akşam yattığım tarafta olmadığımı fark ettim. Sanırım yatakta döne döne yatağın diğer ucuna, Emir'in yattığı tarafa yakın olan köşesine, kaymıştım.

Emir'e baktığımda ise hala uyuyordu. Uyurken o dışarda olduğu sert mizaçli adamdan sıyrılıp sanki dünyanın en masum en güzel adamı gibi görünüyordu.

Yan yattığı için hafif öne çıkmış bir erkeğe göre dolgun dudakları, sanki özenle yerleştirilmiş gibi duran sık kirpikleri, hafif kemerli burnu ve alnına dağılmış oldukça yumuşak duran saçlarıyla aklımı karıştıracak bir çekiciliği vardı.

Şu an sadece elimi yumuşak saçlarına daldırıp, alnından uzaklaştırmak istiyordum. Elimin bilinçsizce yavaş yavaş ona yaklaştığını fark edince sanki ateşe yaklaşıyormuş gibi hemen elimi çekip kendimi topladım.

Koşarak odadaki banyoya gittim. Yoksa aklım karışacaktı ki şu an ne doğru zaman ne de doğru kişiydi.

Kişisel işlerimi hallettikten sonra odaya döndüm. Ama odada Emir yoktu. Ben de fazla oyalanmadan odadan çıktım.

Oturma odasına bakınca buranın da boş olduğunu gördüm. Geriye tek seçenek mutfak kalıyordu. Mutfağa girdiğimde siyah şortu ve gri tişörtüyle yumurta çırpan bir Emir'le karşılaştım. Bu beklenmedik görüntü karşında afalladım.

Mafya babası kılıklı Emir Soylu yumurta çarpıyordu. Gerçekten garip... Bu adamı çözemiyordum. Sert dediğim dedik, kötü bir adam mı yoksa şefkatli ve iyi bir adam mı? Sanırım bunu zaman gösterecekti.

Geldiğimi fark edince bana dönü ve son zamanlarda nedeni bilmediğim ve bana karşı çokça sergilediği gülümsemesiyle "Günaydın." dedi.

Ben de ona onun kadar enerjik olmasa da "Günaydın." dedim ve nezaketen "Yardım edilecek bir şey var mı?" diye sordum.

Emir bana dönüp konuştu.

"Ben omleti nerdeyse hallettim sen sadece dolaptan kahvaltılıkları çıkarsan olur, ortak."

"Yaa... ne demezsin, ne ortak ne ortak." diye kendi kendime söylendim.

"Efendim, bir şey mi dedin."

"Kahvaltılık tabaklar nerde dedim."

Eliyle yukardaki dolapları gösterdi.

"Şuralarda bir yerlerde olsa gerek" dedi ve yağ döktüğü tavaya yumurtalı karışımı döküp pişirmeye başladı.

Ben de bu arada dolaptaki malzemeleri tabaklara koymuştum. Sıra bardaklara gelmişti ama bardaklar fazla yukardaydı. Benim boyum onlara hayatta yetmezdi. Ama burada yetecek birileri vardı.

"Emir bardakları sen alır mısın?"

Yüzünden asla silinmeyen gülümsemesiyle başını sallayıp daha ben çekilmeden arkama geçip bardakları almaya yeltendi.

Hemen yana kaydım. Hayır anlamıyorum ne oluyor? Ucuz yaz dizisi mi çekiyoruz?

Hazır olan sofraya oturup yemeğimi yemeye başladım. Yaptığı omlet gerçekten çok lezzetliydi. Bunu belli eden bir ifadeyle ona bakıp konuştum

"Omlet gerçekten çok lezzetli olmuş. Eline sağlık."

Yüzünde bundan çok gurur duyduğunu belli eden bir ifadeyle konuştu.

"Afiyet olsun."

Bu haliyle sanki yaptığı şey ailesi tarafından tebrik edilmiş küçük bir çocuğa benziyordu.

Ama birden bu ifadesini hüzünlü bir tebessüm aldı. Sanki eski, güzel ama şimdi acıtan bir anıyı hatırlar gibi.

"Aslında pek yemek yapmam. Senden önce en son anneme yapmıştım. Zaten yemek yapmayı da bana o öğretmişti."

"Yaa, ne güzel. O zaman annenin yemeklerinin lezzetini tahmin dahi edemiyorum."

Aynı tebessümle başını hafifçe salladı.

"Öyleydi çok lezzetliydiler. Ee, sen yapar mısın yemek?"

Konuyu değiştirme çabasını anlayıp ona eşlik etmeye karar verdim. Bu konuyu deşecek kadar ona yakın değildim. Ama annesinin altında hüzünlü bir hikaye yattığı belliydi.

Kahvaltı boyunca Emir'le sohbet etmiştik. Biriyle konuşmak hiç bu kadar güzel olmamıştı. Kaç saat o masanın başında oturduk bilmiyordum.

Bu süre zarfında birbirimize çok uzak ama bi o kadar da yakın olduğumuzu fark ettim. Onu yeni yeni tanımama rağmen sanki yıllardır tanıdığım bir arkadaşım, belkide daha fazlası gibiydi.

...

10.07.2022