profiterol

27. Bölüm

Odama girdiğimde Poyraz mayosuyla birlikte bir tişörtünü de giymiş yatağımda uzanarak tavana bakıyordu. Benim geldiğimi görünce doğruldu.

"Balım?"diye dikkatimi çekmeye çalıştığında bikini seçiyordum.

"Hm?"

"Şu an bana sinirlisin biliyorum. Bunu sormaya da şu an çok hakkım yok, onu da biliyorum. Ama lütfen kızma." Kaşlarımı çatarak dikkatimi bikinilerden çekip ona verdim.

"Sor."demem üzerine boğazını temizleyerek bakışlarını kaçırdı.

"Kerim'le aranda bir şey oldu mu?"dedi tekrardan bana bakarken.

"Senin aksine ben burada eski sevgilimi görsem söylerim Poyraz."diye laf attığımda yüzü iyice düşmüştü. Yataktan kalkıp yanıma geldi.

"Özür dilerim. Sadece sinirli olduğun için söylemeyebilirsin diye düşündüm."

"Aramızda bir şey olmamıştı. Kerim benim peşimden koştu lise boyunca. Ki onun peşinde bir sürü başka kız olmasına rağmen. Beni sevmesi arkadaşlığımızı bozmamıştı. En yakınım hep oydu." Poyraz onaylarcasına başını salladı.

"Çiçeğim peki?"

"Lisedeyken bana hep çiçeğim derdi. Ordan kalma bir şey."dedim ve tekrardan bikinilerime döndüm.

"Ayrıca... İlk öpücüğümün sahibi."dedim ve seçtiğim bikiniyle ayaklandım. Poyraz kaşlarını çatmıştı.

"Sevgili miydiniz?" Başımı iki yana salladım.

"1 veya 2 kere olmuş bir şeydi. Şimdi izninle, giyineceğim Poyraz Bey."diye dalga geçtim ve odadan çıkıp tuvalete doğru gittim. Yalan değildi, olmuştu.

Giyinip odaya döndüğümde Poyraz telefonumda birisiyle konuşuyordu.

"Tamam, iniyoruz şimdi."dedikten sonra kapadı telefonu. Ona baktığımı fark edince mahçup bir şekilde baktı.

"Kerim aradı da. İnmemiz lazımmış." Başımla onayladım ve plaj çantamı alıp önden indim. Poyraz da arkamdan geliyordu.

"Çıkıyoruz anne."diye seslendim mutfaktaki anneme.

"Görüşürüz çocuklar. Tekrar beklerim Poyrazcığım!"dedikten sonra öpücük sesi duyuldu. Kıkırdayarak evden çıktım. Kerim'in arabası duruyordu.

Poyraz'a öne binmesini işaret ederek arkaya geçtiğimde gülümseyerek öne bindi.

"Ahu'yu da biz alacakmışız."dedi Kerim kulağındaki telefonu bırakırken.

"Deniz almıyor muydu hep?"dedim kaşlarımı çatarak.

"Yüzme yarışında Deniz hediye alacaktı ya. Kolye almış sanırım. Çiçekli bir şey." Ağzım aralanmıştı.

"Biraz ciddiye almış sanırım kral."diye dalga geçtim.

"Evet. Ahu da ne olduğunu şaşırmış. Deniz'i görmekten kaçıyor." Kıkırdadım.

"Gerçekten mal bunlar. Senelerdir atışıp flörtleşiyorlar. Senelerdir sevgili yapmadılar. Bir şeyler olduğu belli. Bence bilmediğimiz şeyler de var." Kerim dikiz aynasından sırıtarak bana baktı.

"Ne sırıtıyorsun Kerim?"dedim istemsiz gülerken.

"Öpüşmüşler."

"Ne?"diye bağırdım Kerim Ahu'nun evinin önünde durduğunda.

"Şşt, geliyor."dedi Kerim susmam için. Ahu ön kapıdaki Poyraz'a ilgisiz bir bakış atıp yanıma oturduğunda gülmemi durduramıyordum.

"Ne gülüyorsun be?"diye tersledi Ahu.

"Yok bir şey hayatım."dedim ve ona sarıldım.

"Böyle selamlaşmaları sevmediğimi biliyorsun."dedi beni itekleyerek. Kıkırdadım.

"Poyraz, erkek arkadaşım."dedim önümde oturan Poyraz'ı göstererek.

"Ahu ben de."dedi Ahu kısaca. Birbirlerine gülümsediler.

"Ne okuyorsun Poyraz?"

"Mühendislik." Kerim beğenmiş bir şekilde başıyla onayladı.

"Sen?"dedi Poyraz ona dönüp. Belki arkadaş olabilirlerdi.

"Hukuk." Poyraz gülümsedi.

"Zor iş." Kerim de onu onayladı. Onlar kendi arasında konuşurken ben de Ahu'yla konuşmaya başlamıştım. Boynundaki kolyeyi gördüğümde sırıttım. Deniz görünce kalpten gidecekti herhalde.

*****

"Ahu!"diye bağırdı Deniz. Ahu tırsmış bir şekilde ona bakıyordu.

"Kolyen çok yakışmış cadı." Deniz kıkırdarken Ahu gülümsememek için kendisini zor tutuyor gibi gözüküyordu.

Deniz Ahu'ya yaklaştığında Ahu ne yapacağını bilemeden ona bakıyordu.

"Korkma korkma."dedikten sonra Ahu'ya sarılmasıyla herkes onlara dönmüştü. Ahu kollarını onun boynuna doladığında Deniz ani bir hamleyle Ahu'nun bacaklarını kendi beline dolası ve onu kucağına almış oldu. Ahu bir çığlık patlatıp yüzünü boynundan uzaklaştırdığında ne yapmaya çalıştıklarını çözmeye çalışıyorduk.

Deniz kucağında Ahu'yla denize doğru koşturmaya başladığında Ahu bir çığlık daha atıp Deniz'in boynuna daha sıkı sarılmıştı. Gülümseyerek onları izlediğim sırada Poyraz kolunu omzuma attı.

"Girelim mi biz de?" Başımla onayladım ve üstümdeki tişörtle şortu çıkarttım.

Beraber denize yaklaştığımızda ellerini bana uzatmıştı. Hafif bir tebessümle ellerini tuttum. Arkası dönük bir şekilde denizde ilerliyordu.

"Barıştık, değil mi? Gerçekten amacım yalan söylemek değildi." Tebessümüm birazcık büyüdü.

"Barıştık. Ama bu eskisi gibi olacağımız anlamına gelmiy-" Cümlemi bitiremeden kendisini suya bıraktı ve tuttuğu ellerimden beni kucağına çekti. Sırt üstü suda yatarken beni de karnına oturttuğu için gülümsedim.

"Çok özür dilerim. Cidden bazen aşırı mallaşıyorum."dedi ıslak eliyle saçlarımla oynarken. Bi eliyle de kaymamam için belimden kendisine sabitlemişti.

"Evet. Aşırı mallaşıyorsun."dediğimde kıkırdadı ve dudaklarımızı birleştirdi. Ağzıma gelen deniz tuzuyla kıkırdadım ve ondan ayrıldım.

"Biraz fazla tuzlu oldu."diye dalga geçtim.

"Tatlı olanını da yaparız bir ara."

ay bu bolumu daha da uzatasim gelmedi valla cok sarmadi

poyraza da sinir oluyorum trafik kazasinda oldurup ana karakteri kerim yapabilirim her an BU COCUGA TEKRAR ISINMAM LAZIM BI SEYLER YAPMAM LAZIM IMDAT YA