profiterol

41. Bölüm

41. bolum adina 41 kere masssallaaaah kitabima ve ciftlerime

Poyraz'la beraber kutlama yemeğine gidiyorduk. Tabi sadece bizim kutlamamız değildi bu. Çoğumuz iş, staj falan bulmuştu. Nişanlacak olan bir çiftimiz bile vardı.

Mekana gittiğimizde masada Giray, Yeliz, Ceren ve Kerim vardı. Hepsiyle tek tek sarıldık.

Kerim sonunda mutluluğu bulmuştu. Hem de tam tahmin ettiğimiz gibi Ceren'de. Sanırım 1 buçuk yıldır çıkıyorlardı. Giray ve Yeliz ise haftaya nişanlarını yapacaklardı. Yani aynı zamanda da kız isteme.

Yeliz sırıtarak parmağındaki tek taşı gösterdi bana. Gülerek eline vurdum.

"Çok küçükmüş bu."dediğimde yüzü düşmüştü.

"Sus be kaltak. Senin hiç yok." Giray gülümseyerek Yeliz'i susturdu.

"Kıskanıyor güzelim boşver." Yeliz ona bakarak gülümsedi.

"Bence de bebeğim." Öğürme sesi çıkararak Poyraz'a yanaştım. Poyraz kıkırdadı.

"Sana kafam kadar bir şey alacağım civcivim, hiç endişen olmasın." Sırıtarak yanağını öptüm.

"Biliyordum." Ahu ve Deniz de geldiğinde kalkıp onlarla da sarıldım. En sonda da Boran ve Açelya gelmişti.

Açelya dolu gözleriyle bana sarıldı.

"Senden hiçbir bok olmaz diye düşünmüştüm. Yanılmışım."

"Tabi kızım, ne sandın?" Ayrıldığımızda gözyaşlarını sildi.

"Ulan, hazırlıkta tanıştığımızda mala benziyordun ya. Şimdi ikimiz de yetişkin kadınlar olma yolundayız."diye ağlamaya başladığında Boran onu kolunun altına aldı ve gözyaşlarını sildi.

"Hamile mi bu?"diye ortaya bombayı salan Deniz'e döndük.

"Saçmalama."

"Daha erken ya."

Bizim dediklerimizin üstüne Açelya söylenerek yanıma oturdu.

"Reglim ya aptallar." Kıkırdayarak yanağından öptüm.

"Zaten biliyorsun, ilk ben hamile kalacağım." Poyraz hayretle bana döndü.

"Bana deseydin başlardık çalışmalara aşkım."dediğinde gülerek ağzına vurdum.

"Namussuz, evlenmeden olmaz." Gülümsedi ve elimi tutup öptü. Başımı omzuna yasladığımda fısıldamıştı.

"Sanki hiç yapmadık."diye fısıldadığında cırlayarak ondan uzaklaştım.

"Sus Poyraz!" Gülerek beni kendisine çekti ve alnımı öptü.

"Sustum bebeğim."

******

"Annem yemeğe çağırıyor sizi."dedim arabadan inmeden önce.

"Ne zaman?"dedi heyecanla.

"Okan amca da müsaitse yarın akşam." Gülümsedi ve beni kendisine çekip sarıldı.

"Seninle böyle vedalaşmayı hiç sevmiyorum."dedim kollarımı beline dolarken.

"Evlendiğimizde vedalaşmamıza gerek kalmayacak. Arabadan beraber inip evimize geçeceğiz."dedi ve saçlarımı öptü.

"Son zamanlarda çok fazla konusunu açıyorsun..."dedim tırsarak.

"Korkma korkma. Benim de haftaya kız istemeye gelme hedefim yok. Ama sonuçta okul bitti. İşe başlayacağız. Birbirimizi seviyorsak evlenebiliriz bence." Başımı göğsünden kaldırıp dudaklarını öptüm.