Hep beraber kahvaltıya çıkmış otururken çocukları buranın bahçesine bırakmıştık. Zaten çok güzel kediler, köpekler ve tavşanlar vardı.
"Beraber büyüdük ya biz."dedi Yeliz ciddi bir şekilde çayından içerken.
"Çocuklarımız da beraber büyüsün."
Bu cümle beni gülümsetirken Poyraz'a baktım.
"Onlar zaten beraber büyüyor Yeliz. Bebekliklerinden beri birbirlerinin ilk arkadaşları, en iyi arkadaşları, kardeşleri..." Poyraz aklımdakileri söylediğinde bacağımdaki elini tuttum.
"Düşünsenize... Ortaokulu beraber okuyorlar, lise, üniversite... Evleniyorlar."
"Ay dur Açelya, benim çocuklarım daha çok genç."dedim gözlerimi büyüterek. Ben daha 32 yaşındaydım ya! Oğlum ise minnacık 8'di. Tabi Miray'ım da 7 olmuştu.
"Harbiden Açelya ne evliliği ya? Benim Mine'm daha yeni 8 oldu." diye somurttu Boran.
"Ohoo, Boran! Sen daha şimdiden Mine'nin evliliği ihtimalini düşünemiyorsan kızım evlenirken nasıl olacak bilemiyorum artık..."diye söylendi Açelya da.
"Anne!"diye koşturarak gelen Mine'yle konuşmaları bozulmuştu.
"Ne oldu hayatım?"diyerek onu kucağına oturttu Açelya.
"Tavşan!"diye bağırdıktan sonra ağlamaya başladı Mine.
"Ne oldu tavşana?"dedi Boran endişeyle.
"Selim'i kovaladı!" Bunun üstüne biz gülmeye başlarken Açelya da gülerek kızını göğsüne yatırdı.
"Selim nerede şimdi canım?"dedi Yeliz lafın arasına girerek.
"Öyle oturuyor. Bir şeyi yok."
"E sen neden ağlıyorsun peki?"dedi Boran, Mine'nin gözyaşlarını silip öperken.
"Korktum."
"Neden?"dedi Ahu kıkırdamayı yeni kesmişken.
"Selim'i kaybederim diye." Tekrardan ağlamaya başlarken annesine sımsıkı sarılan Mine'yle tekrardan gülmeye başlamıştık. Tek gülmeyen Boran'dı.
"Neden bu kadar korkuyorsun peki Selim'i kaybetmekten?"dedi Deniz. O zaten çocukları olabildiğince gruptan kişilerle ayarlama peşindeydi.
"Seviyorum çünkü."dedi Mine ıslak gözleriyle Deniz'e bakarken. Deniz sinsi sinsi sırıtarak Boran'a döndüğünde Boran sinirle ona baktı.
"Hayır Deniz, sus."
"Mineciğim, hiç korkmana gerek yok. Selim iyiymiş. Hadi sen gidip onu bir kontrol et."dedi Açelya ve gülümseyerek kucağından indirdi.
"Tamam anne." Mine koşarak bahçeye çıkarken Boran söyleniyordu.
"Tövbe tövbe ya, seviyorum diyor."
"Aşkım, arkadaş olarak ya..."
*****
"Ay Miray vallahi fenalaşacağım şimdi."derken Miray'ın gözyaşlarını siliyordum.
"İstemiyorum okula gitmek!"diye bağırdı kucağımda debelenirken.
"Ay Miray sus."dedim onu göğsüme bastırırken.
"Bak abin de olacak." Yağız anlamsız bakışlarla bize bakarken Miray'ın susmasını bekliyor gibi gözüküyordu.
Miray'ı Yağız'ın yanına indirdiğimde Yağız kollarını iki yana açtı. Miray burnunu çekip Yağız'a sarıldığında gülümsememi engelleyemedim.
"Bir şey yok Miray'ım. Hep birlikte olacağız, seni hiç yanımdan ayırmayacağım."dedi Yağız Miray'ın saçlarını okşarken.
"Gerçekten mi?"
Yağız gülümseyerek Miray'ın yanağını öptü.
"Gerçekten. Hadi gel şimdi okula girelim. İlk günden geç kalmak istemeyiz, değil mi?" Miray başını hızla salladı ve abisinin elini tuttu.
Gülümseyerek ikisini de yanaklarından öptüm.
"Akşam babanız gelecek, tamam mı çocuklar? İyi dersler size." Sıkıca ikisine de sarıldıktan sonra arkalarından el sallamıştım.
Yağız çok iyi bir abi olmuştu.
Arabama binip işe doğru geçerken Poyraz'ı aradım.
"Selam bebeğiimm."
Keyifli sesi gülümsememi iyice büyütürken onun gibi keyifle konuştum.
"Selam yavrum. İşler nasıl?"
"O güzel, sarışın asistanım olmadan biraz zorlanıyorum aslında. Ne zaman gelir acaba?" Flört etmeye bak sanki yeni çıkmaya başladık.
"Gelir herhalde canım, çocukları bıraktı şimdi."
"Hmm, nasıl geçmiş peki çocuklarla?" Bu sorunun üstüne tüm büyüyü bozmuştum.
"Ay Poyraz vallahi ağlayacağım." Poyraz'ın kahkahasını duyduğumda dudak büktüm.
"Miray çok ağladı hiç ikna edemedim. Sonra Yağız sarıldı, biraz konuştu. El ele girdiler okula."
Poyraz bir süre sustuktan sonra telefondan sesi duyulmuşta.
"Cidden mi lan?"
"Evet."dedim arabayı holdingin otoparkına park ederken.
"Canım oğlum, çok iyi bir abi oldu." Poyraz'ın sesinden gülümsediğini anlayabiliyordum.
"Hem de çok çok iyi bir abi."
*****
Zaten çocukları epey yazdığım için özel bölüme çok bir şey kalmadı. Özel bölüm gelse de böyle kısa kısa gelir artık. 💗
ŞİMDİ OKUDUĞUN
profiterol
ChickLitBir kutuya bir çocuğa aşk dolu bakışlar atarken çocuk fileye doğru ilerledi. "Böyle kaçak şeylere bir daha bulaşmam haberin olsun. Afiyet olsun bu arada."dedi ve filenin o yırtık kısmından fırt diye dışarı fırladı.
