Merhaba Arkadaşlar 3 günde 5-6 bölüm paylaştım.Finale adım adım değilde freni patlamış araba gibi giderken yorumlarınızı merak etmiyor değilim. Düşüncelerinizi yorumlarda belirtirseniz bölüm ile ilgili sevinirim... Teşekürler iyi günler...
Berzan'la şirketten sonra dedemin evine dönmüştük. Bu akşam yemeğini birlikte yiyecektik.
Mutluydum...
Izdırapla geçen günlerin ardından bana iyi gelecek tek kişi Berzan'dı.vv
Önceden yardımcı kadını arayıp akşam yemeği için istişare ettik. Dedemin ve Berzan'ın en sevdiği yemeklerde karar kılıp en sonda soğuk baklavayla taçlandırdık.
Arabadan heyecanla indiğimde gözlerimin önü kararmıştı. Saniyeler içerisinde geçince yoluma devam ettim. Konaktan içeri girdiğimde çoktan herşey hazırlanmıştı.
Dedem kapıyı çaldığında onu ben karşıladım. Ardımda duran Berzan'a gülümseyip
"Hoşgeldin damat."
"Hoşbuldum baba"
Gecenin ilerleyen saatlerinde çay için bahçedeki kamaraya oturduk. Yardımcı kadına önceden tatlıları benim getireceğimi tembihleyip bir de üzerine unutunca kadın hatırlatma yapmak için kaş göz işaret yapıyordu karşımda.
Anlamaz bakışlarımı ona attığımda aklıma gelen tatlıya hızla ayağa kalktım.
Ani yükselişim yeniden gözlerimi karartmıştı ama bu defa beynimde oluşan basınçla kendimi karanlığa teslim ettim.
🌼
Gözlerimi açtığımda baş ucumda Berzan ve dedem duruyordu. İkiside endişeliydi , korkmuş gözlerle bana bakıyorlardı. henüz fark ettiğim ise hastanede olduğumuz. Koluma serum takmışlardı.
"Ne oldu bana..."
"Bayıldın kızım. Senin için çok endişelendik. Kapı çalınıp içeri Kocamın ailesi girmişti. Zişan endişeyle yanıma yaklaşıp bana sarıldı.
"Çok korktum yenge, geçmiş olsun."
Berzan'ın Zişan'ı yana itmesiyle kızgınlıkla ona baktı.
"Karımı boğmaya mi çalışıyorsun."
"Valla abi senin karın benim yengem olduğu için karışma hakkın sıfır hiç yok."
"Neyn var kızım ne oldu da bayıldın?" Diye sordu kayınbabam. Berzan benim yerime konuşup
"İlk müdahale de kan şekeri düştüğü söylendi takviye için Serum taktılar. Sana daha şirketteyken öğlen yemeği yedin mi diye sordum , yedim dedin!"
"Aç degildim Berzan"
"Sen aç olmadığını hissetmiyor olabilirsin ama bedenin aç ve buna verdiği tepki seni hastanelik etti. Neden yediğine dikkat etmiyorsun ki!" Kollarımı önümde birleştirip küçük bir çocuk gibi dudak büzdüm. Biraz daha fırça atarsa oturup hüngür hüngür ağlardım.
Doktor elinde dosyayla odaya girdiğinde yatağın baş ucunda durdu. Sonuçları gözden geçirip
"Geçmiş olsun Hayal hanım. Bilinç kaybı sebebiyle hastaneye getirildiğinizde kan şekerinizin düşüklüğüne baktık. Çok düşüktü vitaminlerinizde aşırı eksiklik var. hayırlı olsun 5 haftalık hamilesiniz. Yediklerinize çok dikkat etmelisiniz. Size ekstra vitamin yazıyorum . Serumunuz bitince kadın doğum doktoruna görünüp bir sorun yoksa taburcu olabilirsiniz." Dedi. Ben şokla doktora baktım sadece elimde hissettiğim parmaklarla tutan eşime döndüm.
Mutlulukla bana bakıyordu. Aile üyeleri hepsi mutluydu peki benim içimdeki burukluk neydi?
"Allah'a binlerce şükür, bugünleri de görmek nasip oldu . İnşallah hayırlısıyla kucağınıza alırsın can gelinim " kayınbabamin tebrik edişine sadece
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEDEL《LANETLİ PAPATYA》
Teen FictionTöre hikayesidir Genç bir kızın düğün günü öğrendiği gerçekle terkedilisinin ardından tüm hayatını değiştirerek farkında olmadan herşeyin başladığı yere MARDİN'e yerleşir. 19 yıl sonra öğrendiği yakınlarıyla mutlu huzurlu yaşarken atladığı bir şey...
