Sabahın erken saatlerinde Rize'ye vardığımda ilk işim çiçekçiye uğramak oldu. Karım için en güzelinden papatya buketi yaptırdım. Pastaneden de güzel çikolatalı meyve kutusu aldım.
İlk defa görecekmişim gibi heyecanlıydım. Uzun zaman olmuştu karımı özlemiştim. Bana hala kırgın olduğunun farkındaydım kaderimiz de bunlar yaşanacakmış. Bizim imtihanımız olmuştu..
Otele vardığım da arabayı valeye teslim ettim. Bir elimde çiçek bir elimde pasta otelin resepsiyonuna geldim.
"Buyrun " diyen görevliye
"Bahar Ayma' nın eşiyim. Odası hangi katta ?"
"Tabi efendim. Hoşgeldiniz. Bir saniye beklerseniz kendisine haber vermemiz gerekiyor. "
Kısa bir telefon konuşmasından sonra bana kart verdi
Oda numarasi 241di.
Asansörle üst kata çıktım. 241. Kapının önüne geldiğimde beklemeden tıklattım kısacık bir süreden sonra kapı açıldı.
Kuğu misali kapının eşiğinde göründüğünde ona sarılmamak için kendimi tuttum . İçim özlemle doldu onu görünce.
"Hoşgeldin" dedi kısacık kenara çekildiğinde içeri adım attım. Kırıklığını hissedebiliyordum üzerindeki laci elbiseyi benim için giyindigini de biliyordum...
Lacivert en sevdiğim renkti ama bilmiyordu, onsuzken siyahlara büründüğümü...
"Hoşbuldum.." Baharım, nefesim, kalbim, ruhum, varlığım...
Gözlerim hasretle sana bakarken nasıl da Soğuksun ruhum acıyor, boş bakışların kalbimi yakıyor
Ona oteli ben seçmiştim süit odaydı. Ev alacağımı söylesem de bunu kabul etmedi şimdilik burasının iyi olduğunu söyleyip durdu. Ay bitmesine bir kaç gün kalmıştı onu göndereli. Şimdi ben gelmiştim ve bu küçük odaya onu mahkum etmeyecektim.
Evi gelmeden önce aldım ona sürpriz yapacaktım.
Ardımdan kapanan kapıyla etrafa bakındım. Çift kişilik büyük bir yatak, köşe koltuk takımı ortada sehpası vardı.
Küçük bir kitaplık yapmıştı bile kendine.
Oda buram buram bahar kokuyordu..
Pastayı masaya bıraktım, elimdeki papatya buketini ona uzatıp
"Bunlar senin için"
"Teşekkür ederim" biraz daha bu soğukluk devam ederse ölecektim. Allah'ım dayanamıyorum! Sevdiğime uzak olmak beni çıldırtıyordu.
Elindeki çiçekleri masanın üzerine bırakmaya gittiğinde peşinden gittim. Arkasını döndüğünde tam dibinde bittim.
Kollarım kendiliğinden belini sardığında onu kendime çektim. Engel olmamıştı bana güzel gözlerini benimle buluşturduğunda uzun zamandan sonra tüm kalbimle gülümsedim.
"Seni özledim güzel papatyam"
Bunu bekliyormuşcasina yaşlarını akıttı. Karımı kollarımın arasına aldım sıkıca sardım.
Şimdi ait olduğumuz yerdeydik..
"Sana çok kırgınım"
"Biliyorum... Zamanla geçecek elimden ne gelirse fazlasını yapacağım geçmesi için. Yeterki bana sırtını dönme. Haftalardır özleminle kavrulup durdum. Seni buraya gönderirken bir yanım rahattı bir yanımsa fel felaket. Herşeyi düzelteceğim Papatyam bugün olmasa da bir gün herşey eskiye dönecek."
"Oraya dönmek istemiyorum!" Dedi . Bir zamanlar Mardin'de olduğu için mutluluğundan saatlerce bahsederken şimdi oraya dönmek istemediğini söylüyordu. Bize bunları yaşatanları elbet bulacaktım!
🌼
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEDEL《LANETLİ PAPATYA》
Roman pour AdolescentsTöre hikayesidir Genç bir kızın düğün günü öğrendiği gerçekle terkedilisinin ardından tüm hayatını değiştirerek farkında olmadan herşeyin başladığı yere MARDİN'e yerleşir. 19 yıl sonra öğrendiği yakınlarıyla mutlu huzurlu yaşarken atladığı bir şey...
