BEDEL《LANETLİ PAPATYA》

BÖLÜM -15-

Zeliha'dan devam...

Merhaba ben Zeliha Taşkıran. Taşkıran aşiretinin tek ve yegane kızı..

Yani öyleydim! Ta ki Bahar hazretleri gelinceye kadar. Onu sevmemiştim. Kıskançlık mi bilmiyorum ama daha gelmeden Mardin'in en cok konuşulan kızı olmuştu sadece mardin olsaydı iyidi de bütün doğu onu konuşur olmuştu. Kimi görsem "Geldi mi halanın kızı?"

Artık bu soruyu duymaktan sıkılmıştım..

Annemle ve hate dayeyle çarşıya çıkmıştık. Bahar hanım için bir kaç şey alacakmış hate daye . Istemesemde zorla beni getirmişlerdi. Çarşının içine girdiğimizde dar sokakta her iki yanında tezgah üzerinde renk renk çeşit çeşit örtüler. 

Tezgahın üzerinde gördüğüm beyaz tülbenti elime alıp baktım. Kenarlarında ince ve zarif papatyala döşenmişti bana beni al diyordu. Yanında pembesi ve açık mavisini de elime aldim. Bir kaç namaz örtüsü de beğenip elime aldim.

"Anne ben bunları almak istiyorum çeyizime." Dedim gülümseyerek. Hate daye yanıma gelip.

"He çok güzeller keckamın bir kaç tane Bahar'a da begenisen o da genç kızdır çeyiz lazımdır ona.." dedi . Yüzüm düşerken her aldığımız şeyde onu da düşünmesi zoruma gidiyordu bende onun torunuyum. Elimdekileri satıcıya verip paketlettim. Gözlerim Dolu dolu hate dayenin yanina gelip elimdeki paketi ona verdim.

"Al Daye bunlar onun olsun , ben istemiyorum artık..." Dedim ve arkamı dönüp kalabalığa daldım. Arkamdan annemin seslenişini duymuştum ama dönüp bakmadım. Hevesim kırılmıştı...

Birine çarpmamla kafamı kaldırıp kim diye baktım.

Berzan Ayma...

Yıllardır platonik olarak aşık olduğum adam. Abimlerin arkadaşı Ayma aşiretinin ağası... Yakışıklılığını anlatmaya kelimeler yetmez. Onu her gördüğümde utanır yüzüne bile bakmazdim nadiren gözlerim gözleriyle kesişirdi. O kadar aşıktım ki ona, bana bir adım gelse ben ona koşardım.

Ama yok! O bana kardeş gözüyle bakıyordu. Ben onu delicesine severken o beni kardeşi yerine koyuyordu. Nasil kötü hissettiriyor biliyor musunuz?

"Iyi misin Zeliha.." dedi . Çok uzun zaman olmuştu adını ağzından duymadığım. Ne kadar güzel söylemişti öyle , en güzel o söylüyordu adımı...

"I-iyim " dedim kekeleyerek. Annemin çağırdığını duydum  , sesin geldiği yöne çevirdik ikimizde kafamızı.

"Nasılsınız hate hanım, Meryem hanım?" Dedi. Ah nasıl  kibar...

"Iyiz oğlum, sen nasilsen iyi misen? Ananlar nasıldırlar " Dedi hate daye annemde
"iyim oğlum" demişti sadece.

"Allah daha iyi etsin inşallah. Anamlarda Antep'e gitmişler ne yapsınlar bizim Zişan'in çeyizini sermeye gittiler. Yarın övür gün dönecekler inşallah. " dedi Berzan. Böyle biraz sohbet edip yanımızdan ayrıldı. Öylece arkasindan bakakalmıştım ki annemin cimciklemesiyle önüme döndüm.

Çok yakışıklıydı çok...

İstanbul da onu, Bahar'ı yaklaşmıştım.

Tamam belki o adama sarılmamıştı. Ama resimde tam aksi görünüyordu.

Onu sevmiyordum..

Adamı itiklemişti. Hararetli konuşup çekip gitmişti.

Ben yapacağımı yapıp abime resimleri attım. Böylelikle Istanbul'lu Bahar'ı Mardin'den ait olduğu yere göndereceklerdi.

İstanbul'a...

Uçakta Mardin'e döneceği için pek mesut olan kuzenime bakıp yüzümü buruşturup , istemsiz...