BÖLÜM 22

1.9K 76 0
                                    

Sabahın ilk ışıklarıyla güne başlamıştım. Bugün en mutlu günümdü ama ben hissizdim.

Aslında tarih tekerrür ediyordu..

Yine bir sabah erken masal böyle başlamıştı.

Kahvaltıya oturacak ama pek bir şey yiyemeyecektim. Kuaför gelecek ve beni o büyük ihtişamlı düğüne hazırlayacaktı.

Yanımda bir başka adam vardı ama korkuyordum. Aynı durumu yaşamaktan. Nikah masasında ikinci defa yalnız kalmaktan korkuyordum.

Banyoda rutin işlerimi halledip, dolaptan üzerimi rahat bir elbise giyindim.

Odamdan çıkıp avludaki kamelyaya yürüdüm. Evdeki herkes uyuyordu sanirim. Mutfaktan gelen takur tıkır seslere bakılırsa hizmetliler hariçti.

Birinin beni durdurup

"Günaydın hanımım, açiseniz size gahvaltı hazırlayak kızlara bir goşu derim."

"Yok! Sultan abla ben aç değilim. Sonra herkes uyanınca birlikte yaparız bana bir kahve getirebilirseniz sevinirim sade olsun."

Yanımdan ayrıldığında bende kamelyada oturup sabahın eşsiz kokusunu içime çektim. En az yağmurdan sonra oluşan toprak kokusu kadar rahatlatıcıydı. Sabahın çiğ kokusu,,,

Mesaj: Berzan

Günaydın sevgilim...

Telefonuma gelen kısacık mesaj biraz rahatlamıştı içimi. Onlar aynı kişi değildi! İkisi ayrı dünyaların insanıydı. Benim sevdiğim adam Berzan başkaydı...

Serkan'ı bir zamanlar severdin...

İçimdeki ses doğruyu söylüyordu. Serkan'ı da severdim bir zamanlar ama o başkaydı. Hep gizemliydi sır doluydu. Soru istemezdi bir şey olmuşsa , yaşanmışsa sebebini o bilirdi ben hiçtim...
Evet koca bir hiç!

Soru sormaya hakkım yok! Onun müsade ettiği kadarına sahiptim. Evcil hayvan gibi önüme ne konursa o!

Ne yazık ki ben bunu çok geç fark etmiştim..

Onunla evlenmiş olsaydım esaret altında hayatımı sürdürecektim ne kadar aptalmışım..

Şimdiki ilişkime şüpheyle yaklaşmam tamamen ondan kaynaklıydı. Düzelmem gerekiyor bunun farkındayım destek almaliydim. Bir süre daha bekleyecektim belki evliliğimiz beni iyileştirecekti. Tabi öncesinde Berzan'a gerçekleri anlatmam gerekiyordu.

Cevap vermeyi unuttuğum mesajı açıp

Mesaj

Günaydın sevgilim, erkencisin?

Mesaj:Berzan

Mutluktan olsa gerek nasıl uyuyup uyandığımı hatırlamıyorum. Yatak odamızdayım. Çok az kaldı papatyam inşallah bu gece kollarımda olacaksın sana sarılıp sabaha kadar kokunu içime çekeceğim

Az kalmıştı...

Sırayla herkes uyaniyordu. Bahçede kurulan kocaman kahvaltı masasında herkes yerini almıştı bende dedemin yanına oturdum.

Murat amca ve dedem sohbet ederken benim geldiğimi fark etmemişti. Ateş ve Hayal yanyanaydı. Hala aklım almıyordu! Giray'la sevgiliydi hatta nişan yapacaklardı ben İstanbul'dan döndüğümde. Ne olmuştu da kuzeniyle evlenmişlerdi.

Pek anlaşıyor gibi de durmuyorlardi. İkiside soğuktu.

Benim karşımda Berzan olsaydı, dudaklarımla gülümsemesem gözlerimle gülümserdim. Onlar bomboş bakıyordu mutlu değillerdi.

BEDEL《LANETLİ PAPATYA》Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin