Zişan'ın da gelmesi beni daha çok üzmüştü. Kalbimdeki bu acıya engel olamıyordum.
Nasıl kıyacaktım papatyama.
Dışarıdan gelen bağırma sesleriyle odanın kapısını açtım.
Koridorun sonundan gelen Mehmet Taşkıran'la olduğum yerde gelmesini bekledim. Feryat ediyordu içini yakan alev ona bunu yaptırıyordu.
"BERZAN ! BERZAANN! " Öyle bir bağırıyordu ki içim gidiyordu. Korkmuyordum! Torunu içindi bu feryat ben daha ona söyleyememiştim.
Arkasından amcamın hiç sevmediğim oğlu geliyrodu, Hatip!
Yanıma gelip yüzüme indirdiği tokat beni sendeletmişti. Acıtmıyordu benim kalbim yanıyordu.
"Ulan yakarım hepinizi!" Bahar uznadigi yataktan doğrulmuş hayretle dedesine bakıyordu.
"Dede ne yapıyorsun?" Cevap vermedi dedesi. Gözü beni görüyordu sadece düşmanıydım... Kızının azraili olarak görüyordu.
"Siz değil yedi sülaleniz gelse kızımin saçının teline dokundurur muyum ha ! Değil Ayma aşiretini , Doğu'nun bütün aşiretleri toplansa kızımı törelere kurban eder miyim!"
Sessizliğim Hatip'i kuşkuya düşürüyordu.
"Olması gereken bu! Aşiret ne derse o!"
"Ne diyormuş asiretiniz?"
Cevap veremedim. Bahar'ım korkuyla bana bakarken nasıl derdim infaz.
Bahar'dan devam
"İnfaz!" Bunu diyen Berzan değildi, dedemdi!
Korkuyla ikisi arasında gezinip durdu gözlerim.
Beni öldürecekler miydi? Allah'ım suçsuz günahsız olduğum halde canıma mi kıyacaklardı.
Berzan dedemi kolundan tutup odadan dışarı çıkardı. İkisi de koridordaydi ve bağırışlarını çok iyi duyuluyordu.
Ölümüm konuşuluyordu...
Zişan bana acıyan bakışlarını attığında onu görmezden gelip yatakta dizlerimi kendime çekip başlığa yaslandım. Zişan koluma dokunduğunda hızla kendimi geri çektim.
"Yenge lütfen şimdi değil bebek doğunca o zamana kadar bir şey bulup buna müsade etmeyiz!"
Acıyla ona baktım. Bedenim transa girmiş gibi titriyordu. Berzan beni korur sanırdım, yanılmıştım..
"Bebek yok ! Öldü o !" Diye bağırdım Zişan'a.
Ölüm korkusu bedenindeki acıyı unutturmuştu...
Bebeğim melek olmuştu, peki ya ben melek olabilecek miydim? Orada bebeğimi görecek mıydım?
"Töreler ne derse o!" Diye dışarıdan öyle bir bağırmıştıki Berzan , onun benim eşim olduğundan şüphe ettim.
Dakikalar sonra odaya girdiğinde yalnızdı. Dedem yoktu son umudum yoktu. Gözlerimi bir defa olsun Berzan'a değdirmedim. Korkutuyordu beni...
Yanıma yaklaşıp beni kucağına almak için hareket ettiğinde onu durdurdum.
"Dokunma bana!" Diye bağırdım. Acı dolu bakışlarını görmüyordum aklım durmuş gibi tek bir kelime vardı ÖLÜM!
"Abi başka çözüm yolu bulalım olmaz böyle. Suçsuz günahsız kadını yargısız infaz- "
El hareketiyle Zişan'ı susturmuştu. Yeniden bana yönelip engel olmama rağmen kucağına aldı. Onun elleri arasında dakikalarca çırpındım beni bıraksın diye.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEDEL《LANETLİ PAPATYA》
Ficção AdolescenteTöre hikayesidir Genç bir kızın düğün günü öğrendiği gerçekle terkedilisinin ardından tüm hayatını değiştirerek farkında olmadan herşeyin başladığı yere MARDİN'e yerleşir. 19 yıl sonra öğrendiği yakınlarıyla mutlu huzurlu yaşarken atladığı bir şey...
