New World

Hoofdstuk 8

Een zacht geronk van een motor verbreekt mijn innerlijk gevecht met vragen.

Met een ruk kom ik tot stilstand. Ik luister aandachtig naar het geronk...dat mijn kant op komt!!

Hoop borrelde als lava van een vulkaan in me omhoog.

JACE!!!!!

Misschien is hij het wel, maar misschien ook niet. Een beetje angstig kijk ik naar de horizon waar het zacht geronk vandaan komt. Een zwart stipje word zichtbaar dat als maar groter en groter word naar mate het dichterbij komt.

En ik zie wie het is.

Het zonlicht schijnt op zijn blonde haren dat glansde in het zonlicht.

'Rachel,' riep hij van ver.

'Jace,' riep ik terug. Opgelucht zak ik door mijn vermoeide benen. Tranen van opluchting lopen over mijn wangen. Ik sluit mijn ogen en luister naar het geronk dat als maar luider word.

'Rachel. Wat is er? Gaat het?' Zijn stem trilde lichtjes van bezorgdheid. Ik hoor hoe hij de motor afzetten en er afstapte. Zijn snelle voetstappen lopen naar me toe en hij knielt  naast me neer.

'Rachel. Wa...'

Verder komt hij niet. Woedend onderbreek ik hem. 'Waarom ging je er alleen vandoor,' brulde ik. Mijn stem trilde van  woede dat ineens in me brand. Hij opende zijn mond om iets te zeggen, maar ik geef hem de kans niet. 'Ik dacht dat we bij elkaar blijven. Waarom liet je me alleen?' Woedend kijk ik hem vragend aan. Zijn ogen zijn neergeslagen.

'Het spijt me,' fluisterde hij bijna onhoorbaar. Hij ziet er zo breekbaar uit. Mijn woede ebde langzaam weg. Een gekwetst gevoel blijft enkel nog achter.

'Waarom,' fluisterde ik terug.

'Ik...euh...' Met waterige ogen kijkt hij me aan. Ik schrik. 'Ik was kwaad..oké. Je deed ineens zo bot tegen me en ik weet nog altijd niet waarom. Ik dacht dat ik iets verkeerd had gedaan ofzo of dat je me beu bent.' Een traan glijd langs zijn wang naar beneden. Ik wilde het weg vegen, maar ik doe het niet. Dit is niet het juiste moment. Met grote ogen kijk ik Jace aan.

'Ben je me beu,' fluisterde hij gebroken en hij kijkt me aan.

Mijn hart breekt in duizend stukjes. Ik heb hem in de afgelopen 24 uur nog geen ene keer zo breekbaar gezien. Ik doe mijn mond open, maar er komt niets uit. Geen enkel geluid. Geen enkel woord. Ik ben zo geschokt dat ik niks meer kan zeggen. Ik kan hem alleen maar aanstaren. Toen hij ziet dat ik niks ga zeggen. Staat hij langzaam op. 'Ja, je bent me beu,' zei hij verdrietig. Hij wilt zich omdraaien.

'Wacht,' riep ik toen ik eindelijk mijn stem terug heb gevonden. 'Jace, wacht. Alstublieft.' Hij blijft stil staan, maar hij kijkt me niet aan. Bibberig sta ik recht en ik loop naar hem toe.

Ik wil hem niet kwijt en ik ben hem alles behalve beu. Ik hou van hem. Meer dan ooit.

Toen ik voor hem staat slaag ik mijn armen om hem heen en drukte mijn lippen ruw tegen die van hem aan. Ik sluit gelukzalig mijn ogen. Zo als altijd zijn zijn lippen zacht en heerlijk.

Even voel ik hem verstijven in mijn armen, maar daarna voel ik zijn handen op mijn heupen Hij trekt me dichter tegen hem aan. Hij kuste me ruwer, vuriger en hongeriger dan onze eerste kus. Alsof hij me nooit meer wilde verliezen of los laten. Die gedachten zorgde ervoor dat ik het warm krijg van binnen. Mijn handen gleden langs zijn rug naar boven. Er ontsnapte een beverig zuchtje tussen zijn lippen. Met mijn handen woel ik door zijn blonde haren die zacht aanvoelen.

Onze kus veranderen van ruw, vurig en hongerig naar tederheid, verlangen en passie.

Zijn handen glijden naar mijn rug waar ze een stukje bloot huid vinden dat niet is bedekt door mijn    t-shirt. Toen zijn handen dat stukje aanraakte. Ontploft er een tintelig gevoel in me los dat me doet zweven.

Een zacht gekreun ontsnapt uit mijn mond. Ik voel hoe hij glimlachte tegen mijn lippen.

Hij maakt zich voorzichtig van me los. Zuchtend van genot doe ik mijn ogen open en ik kijk recht in zijn helder blauw kijkers die schitterde van opwinding, maar ik zie ook dat hij nog steeds wacht op mijn antwoord.

'Ik ben je niet beu,' zei ik. Ik kijk hem rechtaan zodat hij kan zien dat ik de waarheid spreekt. 'Ik ben je nooit beu geweest.'

'Maar...,' zei hij. 'Ik hoor een maar.' Ik zie hoe hij zijn spieren opspanden bang voor wat ik ga zeggen.

'Maar...' Ik slaag mijn ogen neer. Ik slikte moeizaam. ' Ik ben bang,' fluister ik.

'Bang voor wat,' vroeg hij.

'Ik ben bang voor de gevoelens die ik voor je voel,' bekende ik en ik kijk hem terug aan. 'Ik hou zielsveel van je. Ik heb nog nooit zoveel van een jongen gehouden en ik ben bang. Allee niet bang, maar ik heb schrik dat jij niet het zelfde voelt voor mij.' Tranen prikken in mijn ogen en glijden over mijn wangen.

'Rachel Dark,' zei hij. Hij veegde met zijn hand mijn tranen weg. 'Ik hou van u. Ik hou zielsveel van je en ik laat je nooit meer gaan.' Hij drukte zijn lippen zachtjes tegen die van mij aan. Een verliefd warm gevoel verspreid zich door mijn aderen. Hij voelde het zelfde voor mij. Hij houd van me!!!

'Maar je moet wel mee met mij op de motor,' mompelde hij speels tegen mijn lippen.

Ik zucht luid. 'Ik zal wel moeten zeker.' Hij knikte en een glimlach verschijnt op zijn gezicht. Hij pakt mijn hand vast en loodst me mee naar de zwarte motor. Die ik zo verachte.

Hij zwaaide soepel zijn been over de motor en gaat zitten. Uitdagend kijkt hij me aan.

Aarzelend blijf ik nog even staan, maar ik zwaaide even later mijn been over de motor. Mijn armen slaag ik rond zijn middel en knijpt hem bijna fijn. Met mijn wang tegen zijn rug gedrukt sluit ik angstig mijn ogen.

'Ben je er klaar voor,' vroeg hij grinnikt toen hij mijn ongemak voelde.

'Vertrek nu maar gewoon,' mompelde ik gespannen tussen mijn op één geklemde tanden door. 'Voordat ik nog van gedacht ga veranderen.'

Ik hoor hem lachen. Hij start de motor. Met luid geronk scheren we weg.

De wind giert om ons heen. Mijn lang stijl zwart haar wappert in de wind.

Een opwindend gevoel gaat door mijn lichaam heen en zorgt er voor dat mijn angst weg ebde.

Ik heb me nog nooit zo vrij gevoeld. Het is geweldig.

Langzaam doe ik mijn ogen open. Bomen en weilanden scheerden langs ons voorbij. Ik begin te juichen van opwinding.

'Dit is geweldig,' gilde ik boven de wind uit. Ik voel hoe Jace lachte.

'Ik heb het je toch gezegd,' riep hij lachend terug en ik lachte mee.

Het geronk van de motor werkte rust gevend. Genietend leg ik mijn wang terug tegen Jace rug. Ik voel zijn buikspieren onder mijn vingertoppen.