New World

Hoofdstuk 25

Zwaard gekletter en geroep galmt uit de zaal waar ze de jongeren aan het trainen zijn. Met een diepe zucht slenter ik er naar toe. Ik heb vandaag eigenlijk niet zo heel veel zin om te vechten, maar Jace stond erop. Hij wilde leider Oswald niet kwaad maken. Dus zo ver is het al gekomen dat Jace naar de ooh zo grote baas luisterde. Ik vind het maar een rare vent en ik moet er eerlijk gezegd niet veel van hebben.

Met mijn katana die vertrouwd op mijn rug hangt stap ik de grote zaal in. Mijn ogen worden groot. Verbaast blijf ik bewondert in de deuropening staan. De zaal is over vol van jongeren die met elkaar vechten en trainen. Ik zie twee jongens die elkaar te lijf gaan met echte zwaarden. Ze dansen als jachtluipaarden om elkaar heen. Wachtend totdat één van hen gaat aanvallen. Beide zwaarden knallen op elkaar. De enen jongen draait om zijn as en stootte toe. De andere jongen vangt de slag moeiteloos op.

Een beetje verder zie ik meisjes op een loopband lopen. Hun paardenstaart zwiept heen en weer op hun hoofd. Weer andere jongeren stoten en boksen erop los op een stootkussen of een boksbal. Maar wat me het meeste verbaast is de boksring die midden in de zaal staat. Er staan twee jongens in die met elkaar aan het vechten zijn. De twee komen me bekend voor. Met pierende ogen kijk ik naar ze.

Het zijn Jace en Ethan die aan het vechten zijn. Ze dansen als twee ninja's om elkaar heen. Ze stralen één en al sierlijkheid en gevaar uit. Met hun vuisten voor hun gezicht geheven kijken ze elkaar uitdagend aan. Ethan valt aan. Jace ontwijkt de slag door snel opzij te stappen. Direct viel hij aan. Zijn vuist plante zich tussen de ribben van Ethan. Hij maakte zijn slag af door een zijwaartse trap te geven, maar Ethan is er op voorbereid. Zo snel als een cobra pakte hij Jace zijn been vast en brengt hem uit evenwicht. Jace valt op de mat. Ethan wilde hem een trap verkopen, maar Jace rolde zo snel mogelijk uit de gevaren zone. Sierlijk als een ninja springt hij terug overeind.

Onze ogen vinden elkaar. Een glimlach verschijnt om zijn lippen. Ethan kijkt even verbaast, maar daarna ziet hij mij staan en snapte hij het.

Glimlachend stap ik naar ze toe. Jace klimt uit de boksring door over de touwen te stappen. Hij snelt naar me toe en pakte me vast in een stevige omhelzing.

'Ben blij dat je toch gekomen bent,' fluistert hij licht hijgend in mijn oor.

'Ik kon niet anders. Ik moest van jou,' zei ik glimlachend. Zachtjes kus ik zijn wang. 'Wat moet ik doen?'

Denk rimpeltjes verschijnen op zijn voorhoofd. 'Heb je een goeie conditie?' vroeg hij nadenkend aan me.

'Niet echt,' bekende ik een beetje verlegen. Mijn conditie is slecht, maar echt heel slecht. Ik denk zelfs dat een schildpad een betere conditie heeft dan mij, maar dat ging ik hem niet vertellen.

'Oké, dan denk ik. Dat voor jou het beste is dat je eerst een halfuur op de loopband gaat ,' zei hij.'Daarna leer ik je vechten.'

Even kijk ik hem aan. Heb ik dat nu goed gehoord. Een halfuur op de loopband. Dat word een hel en dan nog vechten. Ik ga gewoon kapot. Maar zijn gezicht staat dood serieus. Zuchtend geef ik me over en dik tegen mijn zin snel ik naar de loopbanden. Spijtig genoeg zijn er nog twee leeg. Zuchtend gesp ik mijn katana van mijn rug en legde het naast de loopband. Mijn stijl zwart haar bind ik vast in een hoge paardenstaart. Mijn muziek oortjes prop ik in mijn oren. Het liedje i see you again van Wiz Khalifa dreunt in mijn oren. Ik stapte op de loopband en zetten het ding aan. Rustig begin ik te lopen.

Af en toe komt Jace is even naar me kijken en meestal zetten hij de snelheid dan wat hoger. Geïrriteerd kijk ik hem aan, maar hij haalde enkel zijn schouders op. Tijdens het lopen kijk ik is even op mijn gsm. Nog tien minuten. Ongelovig kijk ik naar de cijfers. Ik heb het gevoel dat ik hier al een eeuwigheid op staat. Ik hijgde als iemand die heel de wereld heeft afgelopen. Zweet gutste over mijn rug en voorhoofd. Maar ik wil het niet opgeven. Koppig loop ik verder. Nog tien minuten dat gaat lukken.