Bölümümüzün Şarkısı multide;
"Teoman - Serseri"
"Ay-rı-la-cak-sın!" Sonlara doğru sesinin yükselmesiyle korkuyla titredim. Birşey söyleyemeyecek kadar çok korkuyordum, dengesizin tekiydi ve ne yapacağı belli olmazdı.
Ben bir tepki vermeyince tekrar aynı şiddetle bağırdı ;
"Duydun mu beni? Ayrılacaksın o piçten."
"Sanane be sanane!" Mertle sevgili olmadığımızı söyleyebilirdim ama o an içimi kaplayan sinirle vazgeçtim.
Sonuçta bana karışamazdı. Sırf ona yardım ediyorum diye bu ona hayatıma müdahale etme hakkını vermiyordu .
Söylediklerim karşısında sersemlemiş gözüküyordu . Kısa bir an durdu ve düşündü.
"Doğru. Beni ilgilendirmez." Bu sefer sesi gayet sakin çıkmıştı ve bir o kadar da düşünceli.
Sanki beyninde bazı şeyleri yerine oturtamıyor, Düşünceleri tek tek mantık süzgecinden geçiriyordu.
"Dengesiz serserinin tekisin. Biliyorsun değil mi?" Sinirlenmiştim. O aniden sinirlenip,aniden bağırıp çağırıp sonra gayet sakin ruh haline bürünebiliyordu, bu gerçekten şaşılacak bir durumdu.
En sevmediğim insan tipi kesinlikle dengesiz insan tipiydi çünkü nerede ne yapacağı hiç mi hiç belli olmazdı.
"Dengesiz serseri ?" Sorar gözlerle baktığında bu ifadeyi biliyordum tek kaşı kalkmıştı ve çarpık bir gülümseyiş yüzünü kaplamıştı .
"Evet yeni lakabın. Tamamen seni anlatıyor . Patentini bile alabilirsin."
Hiç birşey demeden Kapıya yöneldiğinde arkasından baka kalmıştım. Beni buraya sürükleyerek getirmişti şimdi ise hiçbir şey demeden, beni tek başıma öylece bırakıp gidiyordu.
Karanlık mahzen de tek kalmamak için merdivenlerden çıkarken son basamaklara doğru, gelen müzik sesiyle adımlarımı hızlandırdım.
Havuzun yanına varmamla, hemen havuzun yanında ki sahnede , arkasında kendi arkadaşları olduğunu tahmin ettiğim orkestrayla gitarını eline almış ,mikrofonun hemen ardında duran bir Ulaş görmeyi hiç beklemiyordum.
Şarkının ritmi devam ederken Ulaş iyice mikrofonu önüne çekti ve sabitledi.
Gözleri beni bulduğunda dudaklarını araladı ve şarkının sözlerine giriş yaptı;
"Bunlar güzel günlerimiz,
Daha beter olacak herşey."
Gözlerini gözlerimden ayırmazken,sanki şarkının sözleriyle hayatımı giderek daha da mahvedeceğinin göndermesini yapıyordu.
Sesi karşısında büyülemiştim öyle güzel bir sesi vardı ki.. Şarkıyı aynı, çok ama çok sevdiğim Teoman gibi söylüyordu.
"Dünya zaten yalan dolan,
Kaderden kaçamaz insan...
Vurulmuş kalbinin ortasından,
Aynaya bakmam kendimi bilmem,
Hayat acıtınca dünyayı sevmem"
Şarkıyı sanki konuşurmuş gibi söylerken 'ben böyleyim ' der gibi omuz silkti. Kesinlikle şarkıyı kendini anlatıyormuş, kendini tanıtıyormuş gibi öylesine içten ve öylesine doğal söylüyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dengesiz Serseri #Wattys2019
Novela JuvenilGöz göze geldiğimizde "Bana ne yapacaksın?" diye sordum sesimin korku barındırdığını anlamak zor değildi. Dudaklarıma doğru yanaştığında artık beni öpeceğinden emindim ki, dudaklarıma bir kaç santim kala birden uzaklaştı ve sinir bozucu bir kahkaha...