"Pekiala. Benimle bir yere gelmeni istiyorum."
"Şaka ediyor olmalısın." Bu çocuktan kurtulamayacaktım.
"Hadi hazırlan." Gerçekten bu çocuktan kurtulamayacaktım.
Ulaş geldiği gibi odamdan çıkarken camımı kapattım. Teorik olarak giriş yolunu kapatmıştım onu ekebilirdim ama buna karşılık evin kapısını çalacak kadar vurdumduymaz ve utanmaz bir çocuktu. Bu yüzden altıma bir jean şort geçirirken, üstüme beyaz bir atlet giydim. Hemen üstüne lila-beyaz çizgili gömleği giyip önünü komple açık bıraktım. Son olarak converselerimi ayağıma geçirdim ve cüzdanımı,telefonumu şortumun arka ceplerine sıkıştırdım. Şimdi kim bilir nereye gidecektik .
Evdeki herkes televizyona dalmışken hızla kapıdan çıktım. Ulaş yolun karşı tarafında arabasına yaslanmış bekliyordu. Ayaklarım her ne kadar geri geri gitse de yanına gittim ve onu beklemeden yolcu koltuğuna oturdum. Bir süre sonra sürücü tarafının kapısı açıldı ve Ulaş oturdu. Ardından hemen kontağı çevirdi. Arabası lüks bir Mercedes'di.
"Nereye gidiyoruz?" Söylemeyeceğini bile bile sorumu yineledim.
"Bir yere." Dedi, her zaman ki alaycı tavrıyla.
Radyoyu açtı. O şura da Teoman'ın 'Serseri' şarkısı çalıyordu. Sinirle gülümsedim."Senin şarkın sesini açsana!" O da güldü .
"Bu senden önce ki beni anlatıyor güzelim." Göz kırptı ve şarkının sesini neredeyse sonuna kadar açtı. Peh! Benden öncekiymişmiş. Hala serseri hatta dengesiz bir serseri olduğunun farkında değildi heralde! Bu şarkı bana onun sahnede gözlerimin içine bakarak bu şarkıyı söylediği zamanı hatırlattı. (Eski bölümlerde söylemişti hatırladınız mı?)
Şarkının sözleri başlar başlamaz Ulaş bana döndü ve bağıra bağıra şarkıya eşlik etmeye başladı.
(Şarkıyı açarak okuyabilirsiniz.)
"Bunlar güzel günlerimiz,
Daha beter olacak herşey."
Bu haline gülmeden edemedim. Sahnedekinden farklı olarak hafif şarkıyı ti'ye alıyordu ve şu an çok komik ve itiraf etmeliyim ki çok tatlıydı."Dünya zaten yalan dolan,
Kaderden kaçamaz insan...
Vurulmuş kalbinin ortasından,"
Söylerken bir yandan işaret parmağıyla kalbine silah çekmiş gibi hareketler yapıyordu."Aynaya bakmam kendimi bilmem,
Hayat acıtınca dünyayı sevmem" direksiyonun üzerinde ritim tutuyordu, benim aksime onun keyfi yerindeydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dengesiz Serseri #Wattys2019
Ficção AdolescenteGöz göze geldiğimizde "Bana ne yapacaksın?" diye sordum sesimin korku barındırdığını anlamak zor değildi. Dudaklarıma doğru yanaştığında artık beni öpeceğinden emindim ki, dudaklarıma bir kaç santim kala birden uzaklaştı ve sinir bozucu bir kahkaha...