White Lies: Bud Brothers Series 2 |COMPLETED|

White Lies 18

JILLIAN

Marahas ang aking paghinga. Sunod-sunod. Lips parted a bit to gasp for air. I stopped running. Nanghihinang humawak ako sa katawan ng puno ng mangga sa labas ng bahay nina Jordan. Parang mahihimatay ako sa subrang bilis ng pagtakbo ko makatakas lang sa kanya. Butil-butil ang malamig na pawis ang tumulo sa aking mukha.

I was literally listening to a strong thud of my heart when I felt like my head is spinning. I abruptly closed my eyes. Trying to calm myself.

Bastos talaga ang lalaking 'yon. Pagsasamantalahan pa ata ako. Tapos nagawa ko pang makipaghalikan sa kanya! Bwesit talaga.

I slowly lean on the trunk of the tree as I found my breath.

"Jillian."

"Ayy manyak ka!" tili ko sabay bigwas ng kamay sa taong biglang humawak sa aking braso.

"Aww--SH*T ka Jillian!" daing ni Jordan habang sapo ng dalawang kamay ang kanyang mukha.

Napangiwi ako ng makilala ko siya. "Jor--dan? Anong ginagawa mo dito?"

"T'ngna ka. Bubulagin mo pa ata ako e!" singhal niya sa akin.

"Naku, sorry na. Hindi ko alam na ikaw 'yan. Bigla ka na lang kasi sumulpot." natataranta ko siyang nilapitan sabay hawak sa kanyang kamay na nakatakip sa kanyang mukha pero umiwas siya sa akin.

Malakas niyang tinabig ang kamay ko. "Haist. Ang sakit, bwesit. Saan ka ba kasi nagpunta?" sabi niya habang hawak pa rin ng isang kamay ang kabilang mata, nakabukas naman ang isa.

My lips stretched even more. "Masakit ba?"

"Ah hindi. Nasarapan ako sa bigwas ng kamay mo kaya ako umiyak." nagpunas siya ng luha saka tiningnan ako ng masama.

"Sorry na. Ginulat mo kasi ako e."

"Sorry... Kanina ka pa namin hinahanap. Saan ka ba nagsususuot?"

Hindi ako umimik. Nakangiwi pa rin akong nakatitig sa kanya. Lalo na sa kanyang kabilang mata na hindi niya maidilat. Kasi naman e. Himutok ko pa sa aking sarili. Bigla akong tinubuan ng konsensya sa ginawa ko. Hindi ko naman kasi sukat akalain na siya iyon. Akala ko nasundan ako ni Budol gang.

"Ano? Tulala? Malala ka talaga. Ikaw na nga itong nakasakit--"

"Sorry na sabi. Akala ko kasi nasundan ako ni Budol gang."

"Budol gang na naman?"

"Oo e, siya na naman."

"Parang napaghahalata na kayong dalawa ah."

"Anong napaghahalatang pinagsasasabi mo diyan?"

"Stalker mo ata 'yon e. Simula pa doon sa San Agustin hanggang dito nakasunod siya sayo."

"Hindi ako sigurado diyan. Hindi niya ako kilala, lalo na si Itay."

"O e, bakit kung saan ka pumunta nandun din siya aber? Ano 'yon nagkataon lang, ganun?"

"Hindi ko nga alam e. Nagulat na lang ako kanina pagtayo ko sa ibabaw ng bato para sana tanawin kayo ay siya 'yong nalingunan ko. Nandun din siya sa batuhan sa dulo. Hindi ko alam kung ano ang ginagawa niya rin doon. Mukhang hindi niya naman ako sinusundan dahil nagkagulatan pa nga kaming dalawa pagkakita namin sa isa't isa."

"Batuhan sa dulo? Ang layo na no'n ah. Anong ginagawa mo doon?"

I heaved out a deep sighs. "Wala. Nagmuni-muni. Honestly, hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko kay Inay. Lahat na ginawa ko pero parang walang kwenta ang lahat ng effort ko sa kanya Jordan." gumaralgal ang aking boses sa huling sinabi ko.