Dance School • Taekook

|11|

°°

Jungkook gelen sese karşı kafasını hızla çevirdiğinde ayakta ona bakan bedeni görmesiyle gözleri fal taşı gibi daha da çok açıldı.

Bilmediği ev, bilmediği yatak ve bornozla duran kendisi. Dışarıdan bakıldığında çok yanlış bir durum olarak gözüken şey, aslında içeriğin de pek de öyle değildi. Ancak Jungkook bunu elbette o an anlayamazdı.

Kendisine meraklı bakışlarıyla bakan adama tepkisiz bir şekilde bakmaya devam etti. O an nasıl bir tepki verebileceğini kestiriyordu.

Suratında ki şaşkınlık an be an kendini öfkeye bıraktı. Kaşları çatıldı, gözlerine sinir çöktü. Yatağın sağ tarafına doğru kayıp hızla ayağa kalktı. Üstünü başını kontrol etti, ancak adamın karşısında birtek bornoz vardı üzerinde. Bakışlarını kendini izleyen adamın yüzüne çıkarıp "Benim bu halim ne!" diye bağırdı.

Kim Taehyung az çok böyle bir tepki alabileceğini gencin teyzesinden öğrenmişti saatler önce, onun için kendisine oldukça ılımlı haliyle "Sakin ol Jungkook, düşündüğün gibi birşey yok merak etme" diye cevap verdi.

Jungkook'un öfkesi yetmezmiş gibi her sözde dahada fazlalaşıyordu.

"Ne saçmalıyorsunuz siz şu halime bakın ben buraya bu hale nasıl geldim" diye bağırmaya devam etti.

Kim Taehyung kendine gelen genci bir an sakinleştirmek için "Şuan bunu sorgulamak için çok yanlış bir zaman, sinirlisin ancak teyzen seni çok merak etti ilk önce onunla konuşmalısın" diyerek konuyu dağıtmaya başladı, başardı da.

Jungkook bir an duraksadı, teyzesi kim bilir ne haldedir ona ulaşamayınca diye düşündüğünde gözleriyle etrafa kısa bir bakış attı. "Çantam ve eşyalarım nerede" dedi tıslayarak.

Kim Taehyung yaklaşıp daha da sinirlendirmemek adına yatağın ucundaki yeri çenesiyle işaret edip "Orada, eşyalarında bir eksik yok merak etme. Ancak teyzeni arasan iyi olur, daha sonra öfkeni dilediğin gibi yaşayabilirsin" dedi.

Jungkook sinirle gözlerini devirip üstünün açılmamasına dikkat ederek yürüdü. Eğilip çantasını aldıktan sonra hızla telefonunu çıkardı içinden.

Gelen mesajları ve bildirimleri es geçerek arama kısmına girip teyzesini aradı.

Birkaç defa çalmanın ardından açılan telefonla gözü adamda olmasına rağmen teyzesiyle konuşmaya başladı.

📞"Alo teyze?"

📞"Ahhh Jungkook bebeğimmmm. İyi misin kendine geldin mi nerdesin bir sorun varmı?"

📞"Sakin ol teyze ben iyiyim,
şuan okulumun sahibi Bay Kim'in evindeyim garip bir şekilde. Ama birazdan gelicem aklın bende kalmasın olur mu bunun için aradım seni. Özür dilerim merakta bıraktım seni"

📞"Hiç önemli değil bebeğim, sen iyiysen hiçbir sorun yok. Bay Kim bana haber vermişti zaten ancak aklım yinede sendeydi bir sorun yok değil mi bebeğim geliyim mi seni almaya"

📞"İyiyim teyze merak etme.
Bir sorun da yok, sen evde dur gelme ben birazdan gelirim olur mu"

📞"Tamam bebeğim
bekliyorum seni dikkat et kendine"

📞"Tamam fıstığım görüşürüz"

°°

Jungkook telefonunu kapattıktan sonra elindeki çantası ve telefonunu yatağın üzerine bırakıp yarım bıraktığı öfkeli haline geri döndü.