TWENTY SIX: Bitter

64 1 0
                                    

Nasa heaven naba ako? Bakit puro puti yung nakikita ko? No! Hindi pwede to! Hindi pwede na mamatay ako ng NBSB at single!

"Yuri? F*ck finally! You're awake" nang imulat ko maigi ang mata ko alam ko na nasa langit na ako.

I saw an angel. Napakagwapong anghel. Pero may anghel ba na nagcucuss?

Oh no! Am I in hell? I'll see devil here!

"Are you ok? May masakit ba sayo? F*ck Yuri sumagot ka naman"

Teka nagsasalita at nagmunura siya. So ibig sabihin...

"Thank God you're alive." He said while holding my hand.

"Ni-nico?"

"Yes Yuri it's me. Nico. May masakit ba sayo?" I can see the concern in his eyes.

"Nasaan ako?" Naguguluhan na sabi ko.

"You're in the hospital. You were unconscious buong araw. Inaayos lang ng parents mo yung bills mo dito. Sandali lang ha? Tatawagin ko lang sila pati narin yung doctor mo" bago siya tuluyan makatayo hinawakan ko yung kamay niya.

So siya pala yung nagligatas sakin. Siya pala.

I thought it was someone else.

"Thank you Nico. Thank you for saving me." sabi ko.

He just smiled at me at lumabas na ng kwarto para tumawag ng doctor.

Ang sakit padin ng buong katawan ko. Buti nalang talaga dumating si Nico at hindi ako tinuluyan nung mga gangster na yun. And then I remembered my prayer habang nanganganib yung buhay ko.

Lord please, kung ibibigay niyo po sakin yung prince charming ko pwede po ba ngayon nalang?

Napangiti nalang ako. So it was Nico who God had sent. Siya pala yung prince charming ko.

Biglang bumukas yung pinto at nakita ko si mama at si oppa kasunod ni Nico at nung doctor.

"Your vital signs are stable now. You just need complete rest para tuluyang bumilis yung recovery mo." the doctor said matapos niyang I check yung kalagayan ko.

"You can be discharged tomorrow. Make sure that she gets complete rest and come back after a week for a follow up check up." bilin nung doctor at tuluyan na siyang umalis.

"Seven are you okay? May masakit ba sayo anak?" My mom looked very concern parang mangiyak ngiyak siya.

Inikot ko yung tingin ko trying to find someone.

"Your dad is in a business trip. Alam na niya ang nangyari sayo and he made sure to book a flight as soon as possible." oh well, inaasahan ko na yun.

I just smiled bitterly.

"Tinakot mo kami dun pito pito. Akala ko hindi ko na ulit maaasar yung lil sis ko." sabi naman ni oppa. Ngayon ko lang siya nakitang ganyan ka concern.

Ganun ba talaga kalala yung naging lagay ko?

"I'm okay mom. Oppa thanks for your concern. Sweet ka pala kahit paminsan minsan." i smiled at him at nahiya siya bigla.

Hindi kami sweet na magkapatid pero we care for each other very much.

"Buti nalang dumating si Nico at dinala ka dito sa hospital. Hindi mo naman kasi sinabi na masama na yung pakiramdam mo sana hindi ka na pumasok."

So hindi pala nila alam yung totoong nangyari? Buti naman ayokong magalala sila.

"You guys have to talk. Sa labas muna kami." oppa said at lumabas muna sila ni mom.

Escaping Mr. DevilTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon