Part 10
"ျဖစ္ပါ့မလား ဖူးငုံရာ အိမ္ျပန္ေနာက္က်ရင္တီတီဆူမွာေနာ္"
"ငါ့နာမည္ကဘာလဲ။မပိုင္ရင္ျခင္ေတာင္မ႐ိုက္ဘူး။႐ိုက္ၿပီဆိုလည္းမပ်ံတဲ့ျခင္မွေ႐ြး႐ိုက္တာ"
"ဒီအ႐ူးမနဲ႔ေတာ့"
အလုပ္ဆင္းခါနီးအၾကင္နာတို႔စစ္ျဖစ္ေနတာပင္။ Marketing ဌာနကအသိတစ္ေယာက္ရဲ႕ေမြးေန႔ကိုသြားဖို႔တိုင္ပင္ေနတာျဖစ္သည္။႐ိုး႐ိုးတန္းတန္းေနရာဆိုမေျပာလိုေပမဲ့အခုက Club သြားမွာမို႔အၾကင္နာမသြားခ်င္ပါ။အဲ့လိုလူ႐ႈပ္တဲ့ေနရာေတြဆိုအၾကင္နာမသြားခ်င္ဘူး။ၿပီးေတာ့ညလည္းမိုးခ်ဳပ္မွာမို႔ပိုလို႔ေတာင္မသြားခ်င္ပါ။မိန္းခေလးျဖစ္ၿပီးကိုယ့္ထက္ဆိုးေနတဲ့ဖူးငုံေမကိုမသြားခ်င္လို႔ညႇိေနေပမဲ့မရတဲ့အျပင္မ်က္ႏွာကေျပာင္ေနတာပင္။
"မလိုက္လို႔မရဘူးလား။ငါလူ႐ႈပ္တာမႀကိဳက္တာသိရဲ႕နဲ႔"
"ဟာ! မရပါဘူး။နင္မပါရင္ငါ့ကိုတီတီကေပးသြားမွာမဟုတ္ဘူး။ေ႐ႊရည္ဆိုတာလည္းငါတို႔နဲ႔သိေနတဲ့သူေလ။မရဘူးေနာ္။မလိုက္ရင္စိတ္ဆိုးမွာ။အဲ့ေနရာကေတာ္႐ုံမသြားႏိုင္ဘူး။အခုေတာင္ေ႐ႊရည့္ဘဲကစပြန္ဆာေပးတာမို႔။လိုက္ခဲ့ပါေနာ္။ဒီတစ္ခါတည္းပါေနာ္...
ေနာ္လို႔....ကိုကိုအၾကင္ေမာင္"
"မိုးအရမ္းခ်ဳပ္မွာေပါ့။နင္ဟာေလတကယ္ေျပာမရဆိုမရသိလား"
"သိတယ္ သိတယ္!! ငါကလူငယ္သဘာဝအတိုင္းသာမန္ပဲ။နင္သာအဖိုးအိုေပါက္စျဖစ္ေနတာ။တကယ္ပါပဲ ေျပာရတာအာေပါက္တယ္။သြားခ်င္လို႔ပါဆိုတာကို"
"တီတီဆူမွာဆိုးလို႔ပါဟာ။နင္ကတူမအရင္းမို႔ကိစၥမ႐ွိေပမဲ့ ငါကမတူဘူးေလ"
"အပိုေတြေျပာမေနနဲ႔။ငါေျပာလို႔ရရင္နင္လိုက္ေပးရမယ္။ငါတစ္ေယာက္ထဲမဟုတ္ေတာ့တီတီကလႊတ္မွာပါ။သြားခ်င္လို႔ပါေနာ္။
လိုက္ေပးပါကြာေနာ္... အၾကင္နာေလးရယ္"
ႏႈတ္ခမ္းကိုတမင္ဆူထြက္ၿပီးအၾကင္နာ့လက္ေမာင္းကိုခိုၿပီးလာခြၽဲေနတဲ့ပက္က်ိမကိုမ်က္ေစာင္းနဲ႔သာၾကည့္လိုက္သည္။ဖူးငုံကအေပ်ာ္အရမ္းမက္တာ။သူလည္းေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္ေပမဲ့လူမ်ားတဲ့ေနရာေတြကိုေတာ့တကယ္မႀကိဳက္တာ။ဖူးငုံနဲ႔အၾကင္နာကဒါက်ေတာ့ျပဒါးတစ္လမ္းသံတစ္လမ္း။မတတ္ႏိုင္ဘူးေလအၾကင္နာမလိုက္ရင္တကယ္စိတ္ဆိုးမဲ့ပုံမို႔ေခါင္းသာၿငိမ့္ျပလိုက္ရသည္။တီတီ့ကိုဘယ္လိုဇာတ္လမ္းဆင္ၿပီးထြက္မလဲၾကည့္ရေသးတာေပါ့ ဟြန္႔။
YOU ARE READING
Love is born, because of you(Complete)
Non-Fictionစနေဦးခိုက် အကြင်နာမောင် Warning !! Myanmar bl fiction Unicode & Zawgyi တတိယမြှောက်ကြိုးစားမှု့လေးကနေကြိုဆိုပါတယ်။ Starting date -4/12/22
