33 zawgyi

5.3K 113 0
                                    

Part 33

"ကေလးကိုမေတြ႕ပါလား။ကေလးဘယ္မွာလဲေဒၚၾကည္ျပာ"

ပုံမွန္အခ်ိန္ထက္ေစာၿပီးအလုပ္ကျပန္လာေသာသူ‌ေဌးျဖစ္သူကိုၾကည့္ၿပီးေဒၚၾကည္ျပာရဲ႕မ်က္ႏွာအမႈအရာကမတည္မၿငိမ္။စေနဦးခိုက္မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕လ်က္‌အေပၚထပ္ကိုေမာ့ၾကည့္ရင္း

"အေပၚမွာလား?

"မဟုတ္ဘူး အစ္ကိုေလးက ...

"ဟာ! အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့နဲ႔ဘာျဖစ္ေနတာလဲ။မိပုံနဲ႔ယမင္းကေရာ၊၃ေယာက္ေပါင္းၿပီးေပ်ာက္ေနတာမဟုတ္ေသးဘူး!! အၾကင္နာေမာင္ဘယ္မွာလဲ"

ေဘးကပါလာတဲ့ကိုလင္းကိုလည္း စေန
ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္ေတာ့ေပ။အၾကင္နာေမာင္တစ္ခုခုလုပ္ေနလို႔အိမ္ကလူေတြကာေျပာေနတာသူသိသည္။နယ္ခဏျပန္သြားတဲ့ယမင္းကပါျပန္ေရာက္လာၿပီမို႔၃ေယာက္ေပါင္းၿပီးအိမ္မွာလုပ္ခ်င္တာလုပ္ေနၾကၿပီထင္သည္။ေခါင္းေဆာင္ကေတာ့ဘယ္သူလည္းေတြးေနစရာပင္မလို။

"ဆူဆူညံညံနဲ႔ဘာျဖစ္ေနတာလဲ စေနေလး"

သူ႕အသံၾကားလို႔ထင္ပါရဲ႕အန္တီေမကပါအခန္းထဲကထြက္လာေလသည္။

"ဧည့္သည္ပါလာတာလား"

"ဟုတ္ အန္တီေမ.....ကေလးရဲ႕အစ္ကိုပါလာတာ။ကေလးကိုလာေတြ႕တာ"

"ေအာ္! ဧည့္သည္ကိုထိုင္ခိုင္းဦးေလး စေနေလးရဲ႕။ထိုင္ပါဦးကြယ္ သားသားဘယ္မွာေဆာ့ေနလဲမသိဘူး"

"ဟုတ္ အန္တီ"

ကေလးမိသားစုအေၾကာင္းကို,စေနေျပာျပထားသည္မို႔အန္တီေမကေအးေအးေဆးေဆးပင္။ကေလးကသားသားမဟုတ္တာသိေပမဲ့လည္းအန္တီေမက ကေလးကိုအခ်စ္ပိုေန သည္မို႔အိမ္ျပန္ခြင့္မေပးပဲသူ႕အနားမွာေခၚထားတာျဖစ္သည္။

အန္တီေမနဲ႔ကိုလင္းကစကားေျပာေနၾကသည္မို႔‌ေဒၚၾကည္ျပာကို႔မီးဖိုေခ်ာင္ဘက္
,စေနဆြဲေခၚလာေလသည္။ေမးေနတာမေျဖပဲေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္လုပ္ေနတာသူသိသည္။

"ဘယ္မလဲဟိုသုံးေယာက္ အျပင္ထြက္သြားတာလား"

"မဟုတ္...

"မိပုံ!! နင္ေအာက္ကေနေသခ်ာဖမ္းေလသရက္သီးေတြကေျမထိရင္ပြသြားေရာဟ!"

Love is born, because of you(Complete)Where stories live. Discover now