13 zawgyi

8.5K 176 2
                                    

Part 13

"ခ်ာတိတ္!! ဘယ္သြားမလို႔လဲ"

သူ႕အသံကိုၾကားေတာ့တုန္တက္သြားတဲ့ကိုယ္လုံးေလးေၾကာင့္စေနဦးခိုက္စိတ္အလိုမက်မႈ႕ေသးေသးေလးျဖစ္သြားသည္။သူအခန္းထဲကထြက္လာတာ၁၀မိနစ္ေတာင္မ႐ွိေသးဘူးခ်ာတိတ္ကအျပင္ေတာင္ထြက္လာၿပီ။ေရမခ်ိဳးပဲမ်က္ႏွာသစ္၊သြားတိုက္ပဲလုပ္လာခဲ့သည္ထင္သည္။

"မနက္စာစား‌ၿပီးရင္အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ေပးမယ္"

အၾကင္နာ ထိုလူရဲ႕အသံကိုနားမေထာင္ခ်င္ေတာ့ဘူး။အၾကင္နာ ႐ွက္သည္။ကိုစေနဦးခိုက္က အၾကင္နာ့ကိုဘယ္လိုအေျခေနနဲ႔ေတြ႕ခဲ့တာလဲ၊ဒါမွမဟုတ္အဲ့အမွတ္ရာေတြက ကိုစေနဦးခိုက္ ေၾကာင့္ရတာလား။အၾကင္နာ့ဆီကဒီအရာေတြကဘယ္ကဘယ္လိုျဖစ္ၿပီးဟင့္အင္း အၾကင္နာစိတ္႐ႈပ္လာၿပီ။မငိုမိေအာင္ထိန္းေနရတာမို႔ထိုလူေမးတာေတြကိုလည္းျပန္‌မေျဖႏိုင္။လူကိုအနားထိတိုးလာၿပီးလက္ဆြဲေခၚေနတာမို႔အၾကင္နာ႐ုန္းလိုက္မိ သည္။အၾကင္နာ႐ုန္းလဲ႐ုန္း,ထိုလူနဲ႔လဲအ နည္းငယ္ေဝးေအာင္ေျခလွမ္းေတြကိုေနာက္ ဆုတ္လိုက္သည္။အၾကင္နာ သူ႕ကိုေၾကာက္ သည္။အၾကင္နာ့ကိုဘာမွမျဖစ္သလိုဆက္ဆံေနတာမို႔ပိုေၾကာက္သည္။ဒါမွမဟုတ္ကိုယ္ေပၚကအရာေတြကသူနဲ႔မဆိုင္တာမ်ားလား။ဒါဆိုအၾကင္နာ့ကိုဘယ္သူက။ေတြးရင္းငိုခ်င္လာတာမို႔မ်က္ရည္ေတြကက်လာရျပန္သည္ ။

သူ႕လက္ထဲက႐ုန္းထြက္ၿပီးလူကိုေၾကာက္သလိုၾကည့္လာတဲ့ခ်ာတိတ္ေၾကာင့္စိတ္႐ႈပ္စြာဆံပင္ေတြကိုလက္နဲ႔သပ္တင္လိုက္သည္။
စိတ္ကိုေလ်ာ့ခ်ၿပီးခ်ာတိတ္မေၾကာက္ေအာင္ပဲသူ႕ရဲ႕မ်က္ႏွာေၾကာကိုပါစေနဦးခိုက္ေလ်ာ့ခ်လိုက္သည္။

"ရင္ဘတ္ကအရာေတြေၾကာင့္လား"

ထိုစကားေၾကာင့္အၾကင္နာေဘးပတ္ဝန္း က်င္ကိုမ်က္လုံးေတြေ႐ြ႕လိုက္မိသည္။လွမ္းျမင္ေနရသည့္ထမင္းစားခန္းမွာအန္တီတစ္ေယာက္နဲ႔ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကအစားစာေတြကိုျပင္ဆင္ေနသည္။သူတို႔စကားေျပာေနတဲ့ေနရာကလည္းထမင္းစားခန္းနဲ႔မေဝးတာမို႔အၾကင္နာထိုစကားေတြကို႐ွက္မိသည္။

မ်က္စိမ်က္ႏွာပ်က္သြားတဲ့ခ်ာတိတ္ေၾကာင့္စေနဦးခိုက္ အသံကိုထိန္းလိုက္သည္။သူ႕အိမ္ကအလုပ္သမားေတြကစပ္စုတတ္တဲ့သူေတြမဟုတ္ေပမဲ့ခ်ာတိတ္ပုံစံကအရမ္းစိုးရိမ္ေနတာမို႔အေပၚထပ္ျပန္တက္ဖို႔ေတြးလိုက္ရသည္။

Love is born, because of you(Complete)Where stories live. Discover now