37 zawgyi

5.5K 97 1
                                    

Part 37

ေဂဟာျခံဝန္းထဲသို႔ဝင္လာသည့္ကားကိုေတြ႕သည္ႏွင့္ေမခင္အိမ္မႀကီးထဲကထြက္လာခဲ့သည္။စေနဦးခိုက္တို႔ကိုခရီဦးႀကိဳသည့္အေနႏွင့္ျပဳံးျပကာထိုေနရာသို႔ေရာက္လာေလသည္။

"ေမခင္ကနည္းနည္းေနာက္က်မယ္ေတာင္ထင္တာ။ေန႔ဆြမ္းဆိုေတာ့ဆရာေတာ္ေတာင္မႂကြေသးဘူး"

"ေနၫြန္႔ တဂြမ္ဂြမ္‌ဖုန္းေခၚေနတာနားညီးလို႔ေစာေစာထြက္လာတာေမခင္။ဒီေကာင္ မေန႔ထဲကဒီေရာက္ေနတယ္လို႔ေျပာတာဟုတ္လားေမခင္"

"ဟုတ္တယ္သားစေန အေၾကာင္းမၾကားပဲေရာက္ခ်လာလို႔ေမခင္ေတာင္အံ့ဩေနတာ။သွ်င္မင္းဆီလာမွန္းေနာက္မွသိတာ"

"ဗ်ာ!! သွ်င္မင္းကဒီကိုဘယ္လိုလုပ္ၿပီးေတာ့ေရာက္ေနတာလဲ"

"အမေလး!! ကိုကိုလုပ္ပါဦး"

ေမခင္နဲ႔စကားေကာင္းေနတုန္းအေနာက္ဘက္မွအၾကင္နာ့အသံေၾကာင့္စေနဦးခိုက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေလသည္။ကြၽတ္က်ေတာ့မည့္ပုဆိုးကိုထိန္းထားရင္းမ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ေခၚေနသူ႕ကိုၾကည့္ၿပီးစေနဦးခိုက္ရယ္လိုက္မိသည္။

"ကိုကိုေျပာသားပဲေဘာင္းဘီပဲဝတ္ဆိုတာစကားမွနားမေထာင္တာ။ခါးပတ္နဲ႔ခ်ည္ဆိုေတာ့လည္းမဟုတ္ျပန္ဘူး"

စေနဦးခိုက္ေျပာလည္းေျပာအၾကင္နာ့ကိုအေနာက္ကဖက္ရင္းပုဆိုးကိုဝတ္ေပးျပန္သည္။

"ဟုတ္သားပဲဟယ္!အိမ္ကထြက္လာထဲကျပန္ဝတ္ေပးေနရတာဘယ္ႏွစ္ခါ႐ွိေနၿပီလဲ။စလြယ္သာသိုင္းထားလိုက္ေတာ့အ႐ႈပ္ထုတ္"

"ေတြ႕လားကိုကိုဆူေနေတာ့ဖူးငုံမကပါအၾကင္နာ့ကိုဝင္ေဟာက္ေနၿပီ"

ဖူးငုံကႏွာေခါင္း႐ႈပ္ျပရင္းအကဲပိုသည့္အၾကင္နာ့ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးေတာ့သည္။

"ကိုစေနေျပာသလိုခါးပတ္နဲ႔ထိန္းဆိုလည္းမလုပ္ခ်င္ဘူးဘာဘူးနဲ႔။ငါ့ကိုဒုတ္ျပ၊ခဲျပေတာ့မျပနဲ႔ေနာ္"

ဖူးငုံကစေနသည္မို႔အၾကင္နာမ်က္ႏွာကိုဆူပုတ္ေနေတာ့သည္။‌ပုဆိုးကအသစ္ျဖစ္သည့္အျပင္ကြၽမ္းက်င္စြာမဝတ္တတ္သူနဲ႔ေတြ႕ေလေတာ့ခဏခဏကြၽတ္ေနတာျဖစ္၏။

Love is born, because of you(Complete)Onde histórias criam vida. Descubra agora