Part 1
Part 1
"ဟဲ့!!! အၾကင္နာေမာင္ မထေသးဘူးလား၊ေနဖင္ထိုးေတာ့မယ္ေလ .. ပိတ္ရက္ကိုအိမ္အလုပ္ေလးဘာေလးကိုကူမယ္ဆိုတာမ႐ွိဘူး။မႏိႈးမခ်င္းကိုမထဘူး ဟယ္!!"
အၾကင္နာ အိပ္ရာထဲလူးလိမ့္ရင္းေမေမဆူပူ
ေနသမွ်ကိုေခါင္းအုံးႀကီးေအာက္ေခါင္းဝွက္ကာမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္သည္။ပိတ္ရက္ေလးပဲအိပ္ရတာကိုေအးေဆးမအိပ္ရလို႔အၾကင္နာစိတ္တိုလာသည္။တစ္ပတ္လုံး အလုပ္မွာပင္ပန္းၿပီးၿပီ နားရက္ေလးအိပ္ရသည္ကိုေမေမကဘာေတြအလိုမက်သလဲဆိုမသိေတာ့ဘူး။
"မထနဲ႔ေသေဟ့!! ေသ!မိဘကိုကူညီမယ္ဆိုတာမ႐ွိဘူး။သူ႕လစာတစ္ပဲေျခာက္ျပားေလးေပးၿပီးတာနဲ႔သားသမီးဝတၱရားေက်ၿပီထင္ေနတာလားမသိဘူး။ဒီဟာမႀကီးကသူတို႔ေပးတာသုံးေနရေတာ့ဘယ္သူမွစကားနားမေထာင္ခ်င္ၾကဘူး"
အေျခေနကမထရင္မျဖစ္ေတာ့သည့္စကား လုံးေတြထိေရာက္လာၿပီ။ဆက္အိပ္ေနလို႔မျဖစ္ေတာ့တာမို႔အၾကင္နာအိပ္ယာထဲကထြက္လာခဲ့သည္။မဆီမဆိုင္စကားေတြေမေမ့ပါး စပ္ကထြက္လာေတာ့မွာသိေနသည္။
"ပိတ္ရက္ေလးေအးေအးေဆးေဆးအိပ္ပါရေစလားေမေမရယ္။အခုမွ၈နာရီေတာင္မထိုးေသးဘူး။ဘာလို႔ဆူညံေနတာလဲ။တစ္အိမ္လုံးမွာသားကိုပဲႏိႈးၿပီးခိုင္းစရာ႐ွိတာလား"
"ဟဲ့! အိမ္မွာနင္ကအငယ္ဆုံးပဲေလ။နင့္အစ္ကိုေတြကနင့္လိုအရိပ္ေအာက္မွာအလုပ္လုပ္ရတာမဟုတ္ဘူး ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္စားရတာ နင္ကပညာတတ္ေတာ့ေနပူမခံရဘူး။နင့္အစ္ကိုေတြက....
"ေတာ္ပါေတာ့ေမေမရယ္ .. သားအလုပ္နားတိုင္းေမေမျပသာနာ႐ွာေနတာမၿပီးေတာ့ဘူးလား။အခုေမေမဘာခိုင္းခ်င္တာလဲ"
"ေဈးသြားေပး... ၾကက္သား၃ေထာင္ဖိုးဝယ္လာခဲ့။တို႔စရာ၃ရာဖိုးငပိရည္က်ိဳ၂ရာဖိုး၊ၿပီးရင္ေဈးထိပ္ကငါစားေနၾကဆိုင္ကေနမုန္႔ ဟင္းခါးတစ္ပြဲဝယ္ခဲ့ င႐ုပ္သီးမ်ားမ်ားထည့္ခိုင္းေနာ္။နင္စားခ်င္တာပါဝယ္ခဲ့"
ေမေမေပးတဲ့၅ေထာင္တစ္႐ြက္ကိုယူကာေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲထည့္လိုက္သည္။
မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးတာနဲ႔ေရေတာင္မသုတ္ေတာ့ပဲ အၾကင္နာ ေဈးကိုထြက္လာခဲ့သည္။ေန႔ ခင္းမွပဲထပ္အိပ္ေတာ့မယ္။ခိုင္းတာမလုပ္ေပးရင္သည္ေန႔ဖို႔ အၾကင္နာ ေကာင္းေကာင္းေနရမွာမဟုတ္ဘူး။ပိတ္ရက္ေတြကိုအျပင္သာသြားလိုက္ခ်င္တယ္။ဒါေပမဲ့လည္းအၾကင္နာ ကသူမ်ားေတြကိုအျပင္ေလွ်ာက္လည္ရတာမႀကိဳက္ေပ။လူမ်ားတဲ့ဒဏ္လည္းမခံႏိုင္သလိုေနပူဒဏ္လည္းမခံႏိုင္တာပင္။
ČTEŠ
Love is born, because of you(Complete)
Literatura faktuစနေဦးခိုက် အကြင်နာမောင် Warning !! Myanmar bl fiction Unicode & Zawgyi တတိယမြှောက်ကြိုးစားမှု့လေးကနေကြိုဆိုပါတယ်။ Starting date -4/12/22
