47

1.5K 22 7
                                    

Three months passed since Delancy and KD moved here. I'm glad hindi pa sila umaalis. Mas nakakasama ko ang isa pang anak ko dito sa bahay. Delancy is doing well with her business as well. But the opposite is happening to us. There are times, na nagiging awkward ang paligid namin. Our confrontation didn't end that well, because I ended up walking out after saying something stupid.

And now, here I am, wearing a blue shirt with a picture of stick figures printed on it. Family day nila Tamara sa school ngayon at kahapon lang niya sinabi sa akin. At dahil nga napakagaling ng anak ko, sinisi pa niya akong kasalanan ko raw kaya hindi niya nasabi ang tungkol dito at iba pang bagay sa eskuwelahan dahil daw busy ako sa opisina. I'm just lucky Delancy was there to attend meetings and do all those things for me. Bayad na lang daw niya sa mga tulong ko sa kaniya at paglalayo sa kaniya kay Rome. Speaking of him, nakulong na siya two months ago sa pananakit niya kay Delancy.

"Dad, ang bagal-bagal mo naman. Late na tayo sa school!" Tamara yelled from outside my room.

Nagmadali akong lumabas at nadatnan ko sila nila Delancy sa labas. Nakasuot siya ng kulay asul na jumpsuit. Karga niya si KD na nilalaro ang buhok niya. Kahit ayaw ni Delancy na sumama dahil hindi naman daw sila pamilya ay wala na siyang nagawa nang umiyak si Tamara sa harap niya. Tamara literally begged her to come with us, and of course, with Delancy being naturally soft for kids, she couldn't say no.

Nang makita ni Tamara na gagamitin namin ang kotse namin ay nagtatatalon pa siya sa tuwa. She and KD sat at the back seat and she kept chanting, "Sasakay kami sa car!"

Nagtatakang bumaling sa akin si Delancy. "Hindi ba kayo sumasakay sa kotse?"

Hindi pa rin niya alam na iyon ang dahilan ng pagkamatay ni Tiana. I never opened that topic to her. As much as possible, I want to just leave things in the past.

I leaned over to fix her seatbelt, and then whispered, "Her mom and little sister died because of a car accident."

"Little sister?" She also kept her voice low.

Tumango ako. "Yeah, pangalawang anak namin. We got into an accident the night she's about to give birth. Unfortunately, they didn't survive."

Sasagot sana siya pero sumigaw si Tamy. "Daddy! Let's go!"

Natatawang ini-start ko ang kotse at nagmaneho. It took us fifteen minutes before we arrived at her school. Sarado ang mga classroom at malakas may malakas na tugtuging nanggagaling sa closed hall ng school. Doon kami dumiretso at naroon ang halos lahat ng magulang at pamilya.

Private ang school na ito kaya naman mas kaunti ang mga tao kumpara sa public schools. Two sections for every grade level ang mayroon dito at sadyang pang-elementary lang. Although families are seated all over the hall's ground, there is still a huge space in the middle where they held mini-games. Magkakalapit ang mga table ng kada section at may mga naka-assign na pangalan sa mga ito kaya hindi kami nahirapang mahanap ang sa amin.

As soon as we sat down, the MC started announcing today's activities. Magsisimula ang event sa ni-ready ng bawat section na sayaw. Susundan ng mga palaro sa mga bata ng bawat section, laro na kasali rin ang mga magulang at larong para lang sa mga magulang.

When Tamara and her classmates went up the stage, Delancy took her phone out and started recording. Kinuha ko si KD sa kaniya at ako ang kumarga habang si Delancy ang kumuha ng pictures at videos ni Tamara na sumasaway. Panay ang palakpak ni KD lalo na't pamabata rin ang music na sinasayaw nila.

I can't help but hold back my laughter as I look at Tamara. Magaling naman siya at nakakasabay sa mga kaklase, but unlike them, Tamara is frowning. Halos magsalubong ang mga kilay niyang sumasayaw. Sinesenyasan pa siya ni Delancy na ngumiti pero mas lalo lang siyang sumimangot. Throughout the whole three-minute dance number, Tamara looked like someone who's so done with whole existence.

Burning Desire (Alejandrino Trilogy 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon