Tesadüfler

13

"Zeynep her şeyi anladım ama sarılarak uyuyordunuz. Daha doğrusu senin vücudunun yarısı resmen Çağrı'nın üstündeydi"

"Duru bir kere daha bu konudan bahsedersen hareket eden arabandan atarım kendimi. Utanıyorum zaten"

Zeynep'in ciddi sesi ile iyice kıkırdayan Duru kızın üstüne daha fazla gitmemeye karar vermişti. Zeynep'in evinin önünde durdurduğu arabadan Zeynep'le vedaşlaşmışlardı.

Evine gelen Zeynep annesine kocaman bir öpücük vererek kendi odasına doğru ilerledi. Eşyalarını yerleştirmesi ve duş alması saatler sürecekti. Odanın kapısını kapatan Zeynep annesinin topladığı belli olan odaya bakarak derin bir nefes aldı.

**

"Uyuyamıyorum Duru tam 3 hafta oldu. Yatıyorum ama derin uykuya dalamıyorum. Saat başı uyanıyorum ve bu artık sinirlerimi bozuyor"

"Sana attığım videoları dinlemeyi denedin mi?"

"Şu şömine sesi ve kar fırtınası sesini mi ? Dinledim ama bil bakalım ne oldu sadece üşüdüm. Kar fırtınası sesini dinlemek bile üşütmeye yetti beni"

"Zeynep o zaman konuştuğumuz şey kalıyor geriye, sen Çağrı'nın kokusunu mu arıyorsun acaba"

Zeynep kabullenmişlikle kafasını eğmişti. Gözleri haftalardır kanlanmış ve acıyordu. Verilen projesini bile günler öncesinden bitirmişti.

Aslında bu uyku durumunu fark ettikleri anda Duru ile birlikte bunu çözmeye çalışmışlardı. Kemikleri ağrıyana kadar spor yapmış, düşünmeyene kadar kitap okumuştu. Hiç bir durum kızı uzun uykularına geri getirememişti.

"Çağrıların fakültesi hangisiydi?"

"Konuşucak mısın yani?"

"Duru soruma soru ile karşılık verme."

"Ben götürürüm seni hadi gel"

Bu açılır fakülte binasının önünde duran Zeynep derin bir nefes aldı. Duru ilerideki sevgilisini görünce hızla koşmuş ve sarılmıştı. Çağrı gelen Duru'yu görünce gülümsemiş ve elindeki kahvesine bakmaya geri dönmüştü.

"Oooo Zeynep hanım"

Sinan'ın sesi ile Sinan'a bakan Çağrı, çocuğun gözlerini takip ederek Zeynep'i gördü. Kendisinden daha yorgun olduğuna emin olduğu kıza ne olduğunu düşünmeye başladı, Zeynep ise o anlarda çoktan Çağrı'nın yanına gelmişti.

"Konuşmamız gerek hemen"

Zeynep'in sert sesi ile irkilen Çağrı yine ne yaptığını düşünüyordu. Kızı kafa hareketiyle onaylayan Çağrı Sinan'lardan uzaklaştıktan sonra duvara yaslandı. Zeynep karşısındaki yorgun çocuğa baktığında üzülmüştü. 'Öne kendine üzül günlerdir uyumadın, konuş hadi' iç sesinin gazı ile gözlerini Çağrı'nın gözlerine diken Zeynep derin bir nefes aldı.

"Birlikte uyuduğumuz günden sonra bir gram ancak uyumuşumdur. Her boku denedim olmuyor o yüzden sana geldim. Bu sweatin içinde birşey var mı?"

Zeynep'in alakasız konuşmasını anlayamasa da kızı onaylamıştı.

"Tamam o zaman sweatini bana birkaç saatliğine ödünç versene, Sinan'la aynı sınıfta olduğunuza göre 18.30 gibi biticek dersiniz ben kütüphanede biraz uyuyum."

"Sweatim ne alaka ?"

Çağrı'nın sorusu ile başı eğilen kızın yanakları kızarmaya başlamıştı. 'Sen bu kadar utangaç değilsin kızım, hadi söyle yoksa uyuyamayız' iç sesini dinleyen Zeynep kırmızı yanakları ile çocuğun gözlerine baktı.