Tesadüfler

39

Roma tatilinin üzerinden iki ay geçmişti. Zeynep okulda bir eğitim görevlisinin asistanlığını yaparak para kazanıyordu. Birkaç projede imzası bile geçmişti.

Çağrı ise okuldaki eğitiminin üstesinden gelmenin yanında Zeynep'le favori pizzacılarında bir iş bulmuştu. Programlama derslerinden sonra gittiği işi sayesinde kendi parası ile bilgisayarını bile yenilemişti.

Zeynep'in denetleme yaptığı dersliğin önünde kızı beklerken önünden geçen birkaç kızın baktığını fark etse de önemsememişti. Zeynep çıkan öğrencilerin kapının soluna bakarak gülmesi ile kaşlarını çatmıştı.

"che succede li ' dentro? (Orada neler oluyor?)"

Kızlar Zeynep'in sesi ile kapının önünden çekilselerde ses yapmaları içerideki öğrencileri rahatsız ediyordu. Zeynep sınıftaki öğrencilere işaret ederek kapıya doğru yöneldi.

"perché rendi i tuoi amici che stanno preparando presentazioni dei loro progetti all'interno confortevoli con la tua voce? (İçeride projelerini teslim eden arkadaşlarınızı neden sesinizle rahatsız ediyorsunuz?)"

Zeynep kapıya yaslanarak söyledikleri ile kızların ona dönmesine neden olmuştu. Zeynep'in gözleri Çağrı ile buluştuğunda gülümsedi.

"Vieni in classe e supervisiona invece di me. (Sınıfa gel ve benim yerime denetle)"

Çağrı Zeynep'i onaylayarak elindeki çiçeklerle sınıfa girdiğinde bilgisayarları ile uğraşanların kafasını bile kaldırmadığını görmüştü. Kapıda sessizce kız topluluğuna konuşan Zeynep'e bakarken birkaç kız ile anlık göz göze gelmişti.

Zeynep arkasına dönerek Çağrı'ya baktığında iki parmağını gözüne getirerek sınıfın üzerine tuttu. Çağrı mesajı almış gibi gözlerini sınıfa çevirmişti.

"Hai tre secondi per distogliere lo sguardo dal mio amante. uno, due, tre... (sevgilimden gözlerinizi çekmeniz için üç saniyeniz var. Bir, iki,üç...) "

Zeynep'in sözlerinden sonra dağılan kızlarla Zeynep derin bir nefes aldı. Kürsüde duran sevgilisinin yanına yürüyerek sınıfta göz gezdirdi.

"Geldiğini mesaj atsaydın keşke, iki saat daha burada durmam gerekiyor."

"İki saat mi? Kızım çok uzun değil mi?"

Zeynep kabullenir gibi başını sallamıştı. Her bölümün bir zorluğu vardı, bu bölümün zorluğu ise insanların zamanını sömürmesiydi.

"İki aylık proje teslimlerini bugün yapıyoruz. Hepsi son güncellemeleri ve pafta çıktılarını alıyorlar. Ama bir şansımı deniyim bekle"

Zeynep'in telefonunu çıkararak bir numara çevirip karşı tarafla konuşmasını izledi Çağrı.

"Diğer arkadaşım gelicek birazdan benim yerime bakıcak, yemek yeriz olur mu?"

"Yiyelim sen bir şey yememiştin evden çıkarken. Bu proje tesliminin benzerini sen yaptın mı?"

Zeynep başını sallarken dersliğe giren arkadaşına büyük kağıtları ve üzerinde imzaların bulunduğu bir kağıdı teslim ettikten sonra bir kutu dolusu flash bellek vermişti.

"Me ne vado e spero di darvi buone notizie. Fortuna.( Ben çıkıyorum ve güzel haberler vermeyi umuyorum. Başarılar) "

"ArrivederLa (Hoşçakal)"

Sınıftaki öğrencilerin kafalarını kaldırmadan söyledikleri ile Zeynep çantasını alarak çıkmıştı. Çağrı topuklu ayakkabılarının üzerinde süzülen sevgilisinin peşinden hayran hayran yürüyordu. Zeynep odanın kapısını açarak Çağrı'nın içeri girmesini sağladı.