Tesadüfler

24

"Çağrı cidden mi ?"

"Ya Zeynep lütfen bak lütfen"

"Çağrı hadi bu beni taşır ama seni taşır mı ?"

"Ya Zeynep bana kilolu mu dedin ? Kas kızım bunlar" Zeynep Çağrı'nın kaldırmaya çalıştığı tişörtünü elleri ile aşağı doğru çekiştirdi.

"Tamam gel bakalım" Zeynep ve Çağrı atlıkarıncada gelen sıraları sayesinde atlıkarıncaya hızla girmişlerdi.

"Çağrı maden miden bulanacak neden biniyorsun ya."

"Ya Zeynep nerden biliyim ben"

"Çağrı çocuğun üstüne kustun, sonra çocuk kustu, ondan sonra başka bir çocuk farkında mısın?"

"Ya Zeynep harbiden sen nasıl kusmadın?"

"Zeynep kusamaz yani o çocukken de hiç kusmadı" Sinan'ın sözlerini onaylayan Zeynep Çağrı yerine başka yerlere bakıyordu. Kimsenin bilmediği bir anı beynini işgal ederken sessizce sevgilisinin sırtını sıvazlamaya devam etti.

**

"ANNE BEN GELDİM" Sessiz evde bağıran Zeynep'e cevap gelmemesi kızı gerse de annesinin uyuduğunu düşündü.

"Anne" Zeynep'in annesinin yatak odasının kapısını tıklatırken seslenmesi de bir ses çıkmasına neden olmadığında kız kapıda onu bekleyen sevgilisine korku içinde baktı.

Çağrı korkan sevgilisinin yanına gitmek için ayakkabılarını çıkarırken bahçeye gider Kader ile kadına seslendi.

"Kader anne" Zeynep Çağrı'nın sesini duyduğu gibi kapıya çıktığında kadının titreyen bedenini görmek korkusuna korku katmıştı.

"Anne, annem ne oldu?" Zeynep'in annesine koşarak sarılması ile kadın derin nefes aldığını hissetti.

"Yolda gelirken birini gördüğümü sandım ondan kuzum. Yok bir şeyim, hem siz geciktiniz annem"

"Kader anne biz Lunaparka gitmiştikte haber vermem gerekirdi özür dilerim." Çağrı kadının kendisinin ihmali yüzünden korktuğunu düşündükçe kötü hissetmişti. Kader çocuğa minnetle bakarken sesinde tatlı tınıyı yansıttı.

"Lunaparka mı gittiniz siz? Ay Zeynep sen küçükken çok isterdin gitmek hatırlıyor musun kız."

Zeynep başını utançla annesinin göğüsüne saklandığında iki insanın kahkahası mahallede yankılanmıştı.

"Hadi anlatın bakalım ne yaptınız ?"

**

Zeynep yan koltukta iki büklüm olmuş Çağrı'ya bakarak güldü. Sabahın ilk saatleri olduğunu farkındaydı. Annesi ve Çağrı'ya kahvaltı hazırlamak için işe koyuldu.

Duru'nun, Sinan'ın ve Vefa'nın gelmesi ile kahvaltı hazırlama hızlanmıştı. Zeynep ve Duru zar zor açtıkları böreği de fırından çıkartmışlardı. Zeynep annesinin odasının kapısını araladığında kadının güzel yüzüne tebessümle baktı. Aklına gelenlerle birlikte annesinin kapısını sessizce kapatıp Çağrı'nın odasına girdi.

Çocuğun yattığı koltuğun başına gelerek yüzüne minik öpücükler bırakmaya başlamıştı. Çağrı hissettiği öpücükler ile gözünü açmadan yaşadığı anın tadını çıkarmaya çalıştı.

"Günaydın sevgilim seni çok öpmek isterdim ama annemi uyandırmamız lazım" Çağrı gözlerini açarak kızın makyajsız yüzüne baktı. Zeynep her anlamda ve her anda onun nefesini kesecek güzellikteydi.

"Tamma sen uyandır bende yüzünü yıkıyım, sonra da kahvaltı hazırlarız" Zeynep kalkan sevgilisinin yerine oturarak çocuğun hareketlerini inceledi.