Tesadüfler

18

"Zeynom bu senin neyin oluyor tam olarak?"

"Zeynom derken ?"

Çağrı ve Ali'nin aynı anda bitirdiği soru ile Zeynep gözlerini devirmişti.

"Ali çağrı benim arkadaşım,flörtüm, sevgilim olabilir ya da hiç tanımadığım biri olabilir tüm bu olasılıklar içinde seni ilgilendiren bir kısım bulamadım ?"

Çağrı flört ve sevgilim kısmında gülümsese de geri kalanında kaşlarını çatıp kıza bakmıştı. Ali'yi bozduğu için mutluydu ama sevgiliden sonrasına gerek yoktu.

"Ne? Ne var Çağrı?"

"Hiç tanımadığım biri?"

"Tanımıyorum?"

Zeynep'in fısıldayarak konuşması ile Çağrı kıza şaşkınca bakmıştı, kimsenin bilmediği geçmişini biliyordu ve tanımadığını söylüyordu kız. Onlara bakan insanlara gülümseyerek ayaklandığında Zeynep'in de arkasından geldiğini duymuştu.

"Tanımıyorsun?"

Evin duvarına yaslanarak sigarasını çıkarak Çağrı'ya bakan zeynep gülümsedi.

"Hım hım tanımıyorum."

"Zeynep ben sana başkalarına hatta Cemre'ye bile anlatamadığım şeyleri anlattım"

"Hatırlamıyorum"

Zeynep'in net sesi ile iyice sinirlenen çağrı kıza iyice yanaşmıştı.

"Hatırlamıyorsun ?"

Zeynep Çağrı'nın ona yaklaşmasından etkilenmemiş gibi çocuğa yaklaştı, Zeynep'in vücudu çocuğa yaklaştıkça Çağrı sırtını ayırdığı duvara tekrar yaslanmıştı. Zeynep burunlarını değdirerek sinirden mi arzudan mı anlamadığı koyulaşmış gözlere baktı.

"Kapıdan çıktın ve unuttum. Anlattığın, yaşattığın ve hissettirdiğin her şeyi. Kaçıyorum Çağrı ve sen bu sefer kovalamak zorunda kalan kısımdasın"

Çağrı kendisine yeniden yükselen kızı söylediklerinin yarısını anlamadan izlemişti. Kızın dudakları fazla mı kırmızımsı pembeydi yoksa geri kalan dünya fazla mı renksizdi. Zeynep dudaklarına bakan Çağrı'yı farkettiğinde gülümseyerek geri çekildi.

Çağrı ise transtan çıkamamış gibi hala aynı noktaya bakıyordu. Zeynep kendine gelemeyen Çağrı'nın gözlerinin önünde elini salladığında çocuk anında kızın gözlerine geri bakmıştı.

"He ne, ne dedin?"

"Diyorum ki bu sefer sen kov...."

"Çağrı Hazal ve Ege ayrılmışlar. Ege seni çağrıyor yanına"

Duru'nun Zeynep'in sözünü keserek söyledikleri ile Zeynep'in yüzü düşmüştü. Çağrı ise telefonunu çıkardığında Ege'den gelen yüzlerce mesajı ve aramayı görünce panik yapmıştı.

"Ben gidiyorum sonra görüşürüz"

Çağrı'nın arabasının mahalleden çıkmasını izleyen Zeynep ilk defa bahar aylarında üşüdüğünü hissetmişti. Duru yanındaki arkadaşının üzüntüsünü fark ederek kıza döndüğünde Zeynep elini kaldırarak arkadaşının konuşmasını engelledi.

"Şimdi gerçekten sevdiği kızda boşa çıktığına göre sorun kalmadı."

Bahçeden eve giren Zeynep odasına geçmek istese de içeride onu bekleyen insanların yanına adımladı. Sinan ve Vefa kız için yer açtığında gülümseyerek yerine oturan Zeynep yüzüne en sahici gülümsemesini kondurdu.