Tesadüfler

54

"Kıza evde mi evlenme teklifi edecek"

"Hayır"

Zeynep dosyalarını düzenlerken Çağrı'nın evlilik teklifi yapılacak yeri tahmin etmesini bekliyordu.

"Yatakta mı edicek?"

Çağrı'nın kendinden emin olarak sorduğu soruya Zeynep gözlerini büyüterek cevap vermişti.

"Ya bakma kızım öyle. Türkiye ya da İsviçre'de değil, Daniel'ın memleketinde de değil. Kilise i, saray, Çeşme hepsini saydım ama yok. Evde de değilse nerede boş arsa da mı edicek büyük teklifi?"

Zeynep gülerek Çağrı'ya döndü.

"Sayılır"

Çağrı kafasını yanındaki duvara sertçe vurduğunda Zeynep hızla kalkarak Çağrı'nın vurduğu yeri ovalamaya başladı.

"Vurma şu kafanı ya. Acıdı mı?"

"Neden? Kıyamıyor musun bana ?"

Zeynep Çağrı'nın saçımdaki elini çekerek geri oturdu. Çağrı'nın yüzündeki gülüş sinir bozuydu.

"Daha da gerizekalı olursun diye korkuyorum. Salak"

Çağrı kızın cevabına gülerken kızın üstüne eğilip minik bir buse iliştirdi kızın dudağına.

"Bende seni seviyorum"

Zeynep elindeki dosyayı Çağrı'nın omzuna vururken güldü.

"Git artık"

**

Zeynep annesi ile yaptığı konuşma sonucunda yangın merdivenine çıkmıştı. Kapıyı açacakken duyduğu ağlama sesi ile kafasını çevirdi. Açılan kapıdan ona bakan Çağrı'yı sustururken merdivene baktı. Gördüğü stajyer ile sabahki görüşmeleri aklına geldi.

"Piangi di nuovo, tirocinante? (Yine mi ağlıyorsun stajyer?)"

Zeynep yine mavi kanlanmış gözlerle karşılaştığında kollarını birbirine bağlayarak tek kaşını kaldırdı.

"di cosa ti abbiamo parlato. (Seninle ne konuşmuştum)"

Çağrı Zeynep ile ağlayan çocuk arasında bakışlarını geçirirken Zeynep'in bir ayağı yerde ritim tutuyordu.

"Ho rotto con la mia ragazza. (Kız arkadaşımdan ayrıldım)"

Çocuğun sonunda konuşması ile Zeynep'in elleri yana düşmüştü. Minik dudakları açılmış ve elleri kıvırcık saçlarındaydı. Çağrı'ya bakarken mırıldandı.

"İşte bunu beklemiyordum"

Çağrı Zeynep'in tepkisini anlamamıştı. Zeynep yavaşça çocuğun yanına otururken sırtına elini koydu.

"allora è normale per te piangere. (o zaman ağlaman normal.)"

Çağrı kızın eline bakarken derin bir iç çekti.

"Zeynep sence bu temas gerekli mi?"

Zeynep Çağrı'ya bakarken elinin altında ağlamaya devam eden çocuğu hissettiğinde dudaklarını büzmüştü.

"Bazen yakınlarından daha çok yanındadır yabancılar yani gerekli"

**

Zeynep saatlerdir ağlayan çocuğa bakarken iç çekmişti. Çağrı ise çocuğa su uzatmıştı.

"Çok seviyormuş"

Zeynep kafasını sallarken camda asılan projeye gözü takılmıştı.

"Ne yapmamız lazım? Baksana hala ağlıyor"