6.bölüm

424 26 2
                                    

Cemre bahçenin en köşesinde ezbere bildiği yere gittiğinde voleybol oynamaya çalışan kalabalıkla güldü. Şuan Zeynep'in kırmızı boynu ve yukarı bakan suratından boğaya döndüğünü anlamıştı.

"Zeynepppp" Zeynep arkadaşının sesini duyduğunda o tarafa bakarak dudaklarını büzdü. Yorulmuştu ve dinlemek istemesine rağmen küçük afacanlar kıza izin vermemişlerdi.

"Cemreeee" Zeynep Cemre'ye sarılmak için yöneldiğinde çoktan küçük kollar tarafında istila edilmişti Cemre. Kollarını indireceği sırada sağ kolundan çekilmesi ve bir vücuda bedeninin hapsolması aynı anda gerçekleşmişti.

Çağrı Zeynep'in saçlarından ve bedelinde olan elleri ile kızı sarmalamıştı.Zeynep kafasını kaldırarak Çağrı'ya baktı.

"Sen ne alaka?"

"Aradım açmadın, sordum söylemediler bende gizlice geldim."

Zeynep Çağrı'ya gözlerini devirdiğinde çağrı dilini hızla damağına vurdu.

"Gözlerini devirme"

"CEMRE AL ŞU ARKADAŞINI BAŞINDAM"

Zeynep'in Çağrı'yı iterek söyledikleri ile gülen Cemre çocukların kollarından kurtulup yanlarına ilerledi.

"Bebeğim çok özlemişim senii" Çağrı'yı Zeynep'ten iyice uzağa iterek Zeynep'e sarıldı Cemre.

"Bende özledimmm, üstelik çok yoruldum"

"Yardıma mı ihtiyacı varmış benim arkadaşımın?"

"Hım hım" Zeynep'in uslu bir çocuk gibi kafa sallamasına gülen Cemre kızı kolunun altına alarak ilerledi.

"Hadi bakalım herkes ortak salona geçsin resim çizelim"

Çocukların bir ağızdan bağırarak binaya koşması ile ikili de arkalarından ilerlemeye başlamışlardı. Ortak salona giren kızlar ve Çağrı boş yerlere oturmuşlardı.

Herkes boya yaparken Çağrı uyumayı tercih etmişti. Zeynep uyuyan Çağrı'yı gördüğünde yanındaki küçük kızı dürterek Çağrı'yı göstermişti.

Alisa yüzündeki gülümseme ile Çağrı'nın dibine çöküp yüzünü boyamaya başladığında Zeynep gülerek videoya alıyordu. Birkaç çocuk daha Çağrı'nın yüzünü boyamıştı ancak Çağrı'da uyanma belirtisi yoktu.

Ziyaretlerinin sonuna gelmeye yakın Çağrı'yı uyandıran Cemre çocuğun yüzü hakkında yorum yapmadan gideceklerini belirtmişti. Çağrı büyük koridordan bahçeye açılan kapıya ilerlerken yoldaki kızların kıkırdamasını aldırmamıştı. Cemre ile konuşan Zeynep'in yanına gelerek kıza kolunu attı.

"Burdaki kızlar beni aşırı beğendi baksana hepsini nasıl güldürüyorum"

"Yakışıklılığınla büyüleyemediğin insan yok" Zeynep'in kıkırdayarak söylediği cümleye gülen Cemre kafasını sallıyordu.

"Neyse o zaman ben kaçar, biliyorsun annem ve müthiş börekleri beni bekliyor"

Cemre'nin yanağını öperek el sallayan Zeynep ilerdeki motora yöneldiğinde Çağrı arkasından seslendi.

"Sana da görüşürüz çirkin"

Zeynep arkasını dönerek kollarını çiçek yapmış, bir ayağını huysuz çocuklar gibi yere vuran Çağrı'ya baktı.

"Görüşür müyüz bilmiyorum Cemre'nin arkadaşı"

**

Zeynep'le bir hafta boyunca iletişime geçmeyen Çağrı arkadaşlarınında zoruyla dışarı çıkmıştı. Cemre ve Berk kol kola, Ege ve Hazal el ele bir bara girerken arkalarından ağır hareketlerle ilerledi. Yüksek ses kulaklarını kapama ihtiyacı doğursa da tepki vermeden arkadaşlarının oturduğu masaya oturdu.

Tesadüfler Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin