Tesadüfler

16

Ecem Hanımın gelmesi ile dışarı çıkartılan Çağrı arkasında bıraktığı iki saat ile derin bir nefes almıştı. Odadan çıkan psikolog ile bilgi almak istediğini belli eden genç adam göz göze geldi.

"Eğer yalnız kalmak istiyorsa kalmasına izin verin, yalnız kalmasından değil yalnız hissetmesinden korkmanız gerekiyor"

"Nasıl yani ?"

"Zeynep kolay şeyler yaşamadı, daha önce de bugün de sizin onu saatlerce değil dakikalarca bulamamanız bile travmalarını açığa çıkarabilirdi ki öyle de olmuş. Konuşmak istemiyorsa konuşmasın, yürümek istiyorsa bırakın yürüyüşe çıksın, kendini eskisi gibi görevlerine verdiyse bırakın odağını kaybetmesin. İstediğini yapmasına izin verin ancak yanında olun, özellikle de siz"

"Onu yalnız bırakmam merak etmeyin"

Çağrı karşısında gülümseyerek bakan kadına karşı gülümseyerek Zeynep'in kaldığı odaya adımlamıştı. Kapıda kendisine bakan Zeynep'i gördüğünde hafif çatılı kaşlar ile kıza bakmıştı.

Zeynep Çağrı'ya baktıktan sonra doktoru ile konuşan annesinin yanına ilerledi. Kader kendisine gelen kızına kocaman bir gülümseme bahşettiğinde Zeynep'ten de dudak kıpırdanması alabilmişti. Kızını kollarının arasına alırken olabildiğince nazik davranan kadın ayrıldıklarında kızına baktı.

Zeynep'in halinden üstünü değiştirmek istediğini anlayan annesi kızı ile odaya girdiğinde geri kalan herkes dışarıda kalmıştı. Kader üstünü değiştirmesine yardım ettiği kızı ile odadan çıkarken Sinanlar hastaneye gerekli ödemeyi yapmışlar ve zeynepleri bekliyorlardı.

Duru hastanenin geniş kapısından çıkan Zeynep'in tereddütle kendi ve Çağrı'nın arabasına baktığını görünce kafası ile Çağrı'nın arabasını işaret etmişti. Zeynep Çağrı'nın arabasına bindiğinde annesi de Sinan'larla arkadaki arabayla geliyorlardı.

**

Kısa bir uykudan sarsılarak uyanan Zeynep kendisini taşıyan adama baktığında rahatlayan vücudunu hissetti. Çağrı Zeynep'e bakmadan dikkatle adım atarak annesinin üniversite hediyesi olarak kendisine verdiği orman evine kızı götürmeye çalışıyordu. Son uzun merdivenden sonra Duru'nun önceden açtığı kapıdan giren Çağrı etrafı meraklı gözlerle inceleyen kıza baktı.

"Tam bir kedi insansın çünkü kedi davranışları sergiliyorsun"

Zeynep Çağrı'nın sözlerine minik bir gülümseme yerleştirmişti yüzüne. Çağrı gülümseyen Zeynep'i gördüğünde bir kere daha şansını denemek istedi.

"Ne kadar şanslısın ki kedim de burada?"

Zeynep duyduğu cümle ile Çağrı'ya bakmaya başlamıştı ta ki yakından gelen miyavlama sesini duyana kadar. Karşısında gördüğü en gri kediye bakakalmıştı Zeynep. Çağrı kızı yavaşça koltuğa bıraktığında Zeynep'in karşısındaki kedi kızla göz temasını kesmeden koltuğa çıkmış kızın kucağına oturmuştu.

Kader sessizce kucağındaki kediyi sevmeye bakan kızına gülümseyerek bakıyordu. Duru bile ses çıkarmadan Zeynep'in kedinin tüylerini parmakları ile okşamasını izlediler.

**

Çağrı Zeynep'in açık kapısından içeri baktığında sinirle mırıldandı. Duman üç gündür Zeynep'in yanından ayrılmamış ve kızı uyurken rahatlattığı için Çağrı'ya gerek kalmamıştı.

"Sincap senin kedi aldı yerini iyi mi?"

"Sinan seni atarım şurdan aşağıya"

"Ooooo Çağrı Bey sinirli. Lan oğlum miyavlarsan seni de sever belki Zeynep"