Chapter 9

15 1 0
                                    

Different colors of lights enshrouded the whole room. Beautiful and glimmering dresses wore by the ladies in front of me. They were talking earlier about the case of Colonel De dios. There was a glint of happiness on me after hearing that the old man was in jail.

I have the guts to appear in public, wearing a silky silver dress and a mask. I smirk, it's a masquerade ball party after all and hosted by Rincoln family. Why am I here? Simply, their will be a transaction nearing twelve. Thanks to Canna, she told me beforehand.

Palinga-linga akong nagmamasid sa buong paligid ng mag-ingay ang mga tao sa loob. And there, I saw the man I love with a girl beside him. Nakakapit pa ito sa braso niya habang malawak ang ngiti. Nakuha nila ang buong atensiyon ng mga tao. Kung tutuusin masaya sila kung tignan, even the crowd are cheering for them to be together. Oo nga naman pala, I am dead. Kaya karapatan lang ni Zandro na maghanap ng taong magmamahal rin sa kanya.

Because, I failed to do so.

Mariin ko silang tinititigan, at habang ginagawa ko ito, naninikip ang dibdib ko at namumuo na ang mga luha sa gilid ng mga mata ko. The girl beside her genuinely smiled to everyone. I should be happy, right? He deserve to be love, someone that can makes him happy- and I can't give it to him. I am broke!

"Jem. . ."

Dinig kong salita ni Canna sa earpiece na suot ko. Natuon ang atensiyon ko sa boses ng babae.

"Yes?" mababa kong tugon sa kanya.

"Mag-usap tayo, aantayin kita sa labas." saad nito.

Mukang nagka-problema at base sa boses nito, mukang hindi maganda. Agad-agad kong nilisan ang silid at dumerecho sa labas. Nang makalabas ay mabilis kong nahanap si Canna sa madilim na parte ng  hotel.

"May problema ba?" bungad kong tanong sa kanya.

Humarap ito sa akin,"Mag-iingat ka, hinalughog ang buo kong kwarto no'ng nakaraang araw. Brennan told me someone following him that day too. Pinagdududahan na kami ni Zandro. Alam kong siya lang ang may kakayahang gumawa no'n."

"And, hinukay niya ulit kanina ang bangkay na akala nilang ikaw. And I will bet my life, ipapa-DNA test nila iyon. Ano plano mo? Wesley told us that it looks like you on the footages. Kaya pinahukay ulit ni Tenyente ang libingan mo."nababahala niyang pahayag sa akin.

Dumagundong ng kaba ang puso ko. Hindi pwede! Kailangan ko silang maunahan. Aligaga akong nag-iisip ng may magsalita sa likuran ko. Halos matuod ako sa kinatatayuan ko.

"Canna, sino iyang kausap mo?"

Conrad voice makes my heart beats so fast. My feet glued on the ground, and looking at Canna nervously. I should get out of here.

Hindi ako makapag-isip!

"Wala, Conrad. Kakilala ko lang," lumapit ito sa akin at tinanguan ako at agad na naglakad patungo kay Conrad.

"Hinahanap na ba ako sa loob? Tara na!" dinig kong tanong ni Canna.

"Chixx ba iyon? Ipakilala mo naman ako, Canna." saad ni Conrad at dinig ko pa ito habang naglalakad papaalis.

Nakahinga ako ng maluwag ng nakaalis ako sa kanila. Muntik na! Muntik na akong makilala. Kailangan ko na talagang mag-ingat sa susunod.











At exactly twelve midnight, I ran to the parking lot. Nang makarating, kita'ng-kita ko ang naglalakihang mga tao sa industriya. Kasunod nito ay ang pag-papalit ng dalawang grupo ng mga dala nito'ng labag sa batas at sa diyos.

I am hiding a few meters away from them. Nag-aantay ako ng tiyempo kung kailan haharap sa kanila.

"Pakisabi sa Boss niyo na sa susunod na transaksiyon, dadagdagan namin ang kuha sa inyo." saad ng isang lalaki, mukhang siya iyong namumuno sa grupo niya.

"Makakaasa ka! Makakarating kay Boss ang sinabi mo." the other guy answered.

Hindi na ako nagdalawang-isip pa, lumabas ako sa pinagtataguan ko at agad na nagpaulan ng bala. Nakahandusay na ang iba'ng mga tauhan nito at apat na lang ang natitira. Nakatutok na ang mga baril nila sa akin at inaaninag kung sino ang gumulo sa transaksiyon nila.

Mga bobo!

Agad na nagpaputok ang isa sa gawi ko, buti na lamang ay nakatago ako ng mabilis. Nang makahanap ng pagkakataon ay pumahiga ako at binaril ng dalawang beses ang lalaki. Hinipan ko pa ang dulo ng baril ko. Nakatago na ako ngayon sa likod ng itim na van.

"Sino ka? Lumabas ka! Magpakita ka sa amin. Huwag kang duwag!" his voice roared in anger.

I smirk,"Ako ang maghahatid sa iyo sa impyerno!" sagot at sigaw ko sa kaniya.

Nakayukong naglalakad palapit sa direksiyon nila at bago pa ako makalabas ay isang malamig na bagay ang nakatutok sa sentido ko. I smiled- knowing I can save my a*s. Lumingon ako sa nakatutok sa akin ng baril, only to find out that it's not my enemy nor the guys earlier.

Kita'ng-kita ko ang malalim nitong tingin sa akin. Huli na ang lahat ng bigla nitong tinanggal ang maskara sa buong mukha ko. I was caught.




"Buhay ka?"






Iyon ang huling sinabi at tanong niya bago ako dalhin sa isang bakanteng silid, ni hindi ko na alam kung ano'ng nangyari sa dalawang grupo. Pasulyap-sulyap ito sa direksiyon ko. Kinakabahan ako ng sobra, dahil alam kong ito na ang katapusan ng plano ko.

"Let's talk!" saad ko.

Napalingon ito sa gawi ko,"Bakit mo pinalabas na patay ka na?"

"It's for the safety of everyone!" I answered honestly.

"We can protect ourselves, Jem." He replied.

"Bakit niloko mo kaming lahat at pinaniwalang patay ka na? We grieved to the wrong person, tapos heto't nakikipag-patayan ka kanina. What are your plans? Are you against the law? Us?" sunod sunod nitong tanong sa akin.

Hindi ako nakasagot agad sa kanya," Just leave with it. Don't ruin my plans. Act lke you didn't know me or find me alive. Just do me a favor. Don't tell anyone about it."

He smirk," Sorry dear. Nasabi ko na kay Bossing . At sa mga oras na ito, papunta na siya dito."

Dumagundong ng sobrang kaba ang puso ko."Gago ka, Rashid! Gusto mo ba akong mamatay ng maaga, ha?" singhal ko sa kaniya.

Ngumisi ulit ito,"That's your punishment for lying and deceiving us. Galing mo magtago, girl." He playfully said.

Agad akong kumilos at naglakad papalabas, pero bago ko pa magawang pihitin ang doorknob, bumukas na ito. Malakas na singhapan ang narinig ko sa mga tao'ng kaharap ko ngayon. Ang iba ay napakurap-kurap pa at ang mas lalo kong kinakaba ng sobra ay ang matatalim na tingin ni Zandro sa akin.

Nakaupo na ako ngayon sa harap nila na parang basang sisiw. Alam ko namang malaki kasalanan ko, pero masisisi ba nila ako?

"You're really alive? Gisingin mo nga ako pre, nanaginip lang ata ako." saad ni Conrad.

"Ang pangit mong managinip kung gano'n." sagot ni Wesley.

"Why, Jem? Bakit ka nagtago at pinalabas mong patay ka na?" Wesley ask.

Napakagat-labi ako sa tanong niya,"It. . .it was my plan. Yes. Ginawa ko iyon para sa kaligtasan ng lahat."

"Alam ko namang mali, pinagmukha ko kayong tanga. Humihingi ako ng tawad do'n-"

"SHUTTHE FVCK UP!!!!"

Naputol ang sasabihin ko ng umalingawngaw ang malakas na boses ni Zandro sa buong silid. Lumukob ang takot sa buong sistema ko. Hindi ako makatingin sa kanya ng direcho. Alam kong galit na galit ito sa akin ngayon.

"Sir. . . ." panimula ko.

I heard him chuckle,"Sir? Iyan lang sasabihin mo. Ano pa bang plano mo para lokohin kaming lahat? Hindi ka pa ba nakuntento? We grieved! Tapos malalaman kong buhay ka pa pala. Ano pa bang gusto mo para lang saktan ako ng ganito? Are you happy now?"

Naumid ang dila ko sa mga sinabi niya, kapagkuwan ay tumayo ito at mabilis na naglakad. Marahas na sinarado ang pinto. Katahimikan ang namayani sa aming lahat.




Wala akong ibang sasabihin sayo. . . .kung hindi ay patawad.

                                         <♡>

A Hot Night with YouWhere stories live. Discover now