A Hot Night with You

Chapter 16

I woke up feeling groggy and at the same time there's something tightened my chest. So, I breathe exasperatedly.  I roamed around, examining where I am. I am in a room where I see myself that I am alone in all of my battles.

I look down and hug my knees to my chest. Calming my inner thoughts. I don't want to experienced it again. I'm so darn tired.

Nanghihina ako habang inaalala ang lahat ng pinagdaanan ko bago ako mapadpad rito. Bago ako makabalik rito. Namalisbis na naman ang mga luha sa pisngi ko. Bakit heto na naman? Bakit pakiramdam ko nag-iisa na naman ako, at walang may balak makinig. Naiisip kong kapag nagpaliwanag ako, walang may maniniwala. I'm so lost again and I don't know if  I can ever survive this time.

"Penny for your thoughts?"

Napaigtad ako sa nagsalita, dumapo ang tingin ko rito. Zandro walk towards me and he sat down a few meters away from me.

Hindi ako kumibo at tinignan lamang siya,"I wanna tell you the truth. Galit ako sa'yo."

"I know." mababa kong tugon sa kanya.

"Galit ako kasi bakit parang napakadali lang sayo ang magsinungaling. You fooled us. Then you came like did nothing. Mas lalo akong nagalit ng marami kang nagawang kasalanan. Hindi ko na alam kung paano kita pagtatakpan sa lahat ng ginawa mo."

Nagulat ako sa pang-huling sinabi niya,"You. . .what?"

He sighed,"Why? I am really trying to convinced myself that you have your reasons. But why am I hurting? Bakit sa tuwing naiisip kong ganoon nga sobra akong nasasaktan? I cherished you, I did loved you even from the start I saw you. Bakit napakadali lang sa'yo ang gawin akong tanga at saktan ng paulit-ulit?" mahina nitong saad sa akin.

I lost for words.

"I mourned and yet you're alive. Wala ng mas hihigit pa roon sa lahat ng binigay mong pananakit sa akin. You're hitting my emotions. Tao lang ako, nasasaktan, napapagod din. Kung saan okay na, kaya ko na, tanggap ko na, doon bigla kang papasok. Alam mo ba kung bakit ayokong pakinggan mga paliwanag mo? Kasi natatakot na ako, natatakot akong maniwala at sa kahuli-hulihan, iiwan mo na naman ako."

Pumatak ang mga luha ko sa mga sinabi niya. I did hurt him, big time.

"Kaya ba. . .kaya ba may iba ka na?"nag-aalinlangan kong tanong sa kanya.

He look to me and his eyes are misty,"She help me to moved on. She ws there when I needed someone the most. She help me to grow and do better for my future. Even she's too clingy and noisy. I did learn to like her."

This. . .this is so painful.

Habang sinasabi niya ang mga iyon, kita'ng-kita ko ang mumunting ngiti sa labi niya. He really likes her. At masakit makitang nagkagusto siya sa iba.

Is this our closure?

Kahit namamalisbis ang mga luha ko, tumango ako sa kaniya,"I'm. . .I am really sorry."

"Nasasaktan ako habang nakikita kita. Hindi ko na alam kung ano at paano ang gagawin ko. I want to move on. I want to forget you." He added again.

"I'm sorry. . .I'm sorry."umiiyak kong saad sa kaniya.

"Hindi ko kasi maintindihan kung bakit ganoon ang nangyari sa atin. I could've help you but you chose not to reached out to me. Instead, you sacrificed your rank and your statuts just to be, what? Rebelde? What are you thinking, Jemina Claire? Nag-iisip ka pa ba?" Bulyaw nito.

Nagsisimula na naman itong mainis sa akin, napayuko ako sa mga tanong niya. Tama nga ako, tama ang naisip ko. Kahit magpaliwanag ako, hindi siya makikinig.

"Tama na. . .pakawalan mo na ako. . .let me be happy. . .pagod na pagod na ako sa lahat ng pananakit mo. Kailan ba 'to matatapos?"

And that hurts, sobbing and shooking my head as my response. I can't. Mahal na mahal ko siya.

"I'm sorry. . . but I can't. . ."

"Tang ina! Napaka-selfish mo! Sarili mo lang ang iniisip mo. Paano ako magiging masaya kung pilit mo kong tinutulak na maging ganito? Jem. . .nakakasakal na."

He pull his hair out of frustrations on me,"I wanted to breath. At kapag nakikita kita, mas lalo akong nasasaktan at nagagalit. Your doing carved on my skin. Kaya nahihiya na ako, nahihiya na akong lunukin ang pride ko at pagtakpan ka sa mga kasalanan mo!" singhal na naman niya.

"I'm sorry. . ."

Umiling ito,"Sorry na naman. Sawa'ng-sawa na akong marinig iyan mula sa'yo. Ayoko na!"

Napatakip ako sa aking mga tenga sa lakas ng sigaw niya,"Please. . .please, don't. Stop shouting. How can we fix this if you keep on shouting? How can we rekindle what we have if you're mad at me?"

Hindi ito makapaniwalang nakatingim sa akin,"Tang ina! Tao ka pa ba, uh! May pakiramdam ka pa ba? Let me go and you move on. Ikaw at ikaw lang ang dahilan kung bakit tayo humantong sa ganito. So, spare me with your lies and all your shits!" He said bluntly.

Umiling ako ng ilang beses, tumayo at sinubukang hawakang ang mga kamay niya. Umatras ito sa akin,"Let's break up. . .let's forget each other. I am happy of what I have right now. At hindi ko nakikita ang sarili ko na kasama ka sa lahat ng plano ko sa buhay. I learned my lesson. Be happy of what you've chosen."

Pagkatapos sabihin ay agad na tumalikod ito, aakmang aalis,"If you wanted me to forget you, please. . .please be gone out from my sight."

Kahit masakit, pipilitin ko. . .

Napahinto ito malapit sa pintuan,"I will."

Mabilis itong umalis, at sa pagkawala nito sa paningin ko. Bumuhos ang mga masasagana kong luha. How can he hurt me like this? Sobrang sakit. Napapikit ako sa sobrang sakit.

Napahagulgol ako sa lahat ng mga nangyari. Lahat ng sakripisyo ko napunta lang sa wala. Napakuyom ako ng mga kamay. Huminga ng malalim, kailangan kong lumaban. Hindi ako magpapatalo.

Pero paano? Saan ako magsisimula? Gumuho ang mundo ko, nawala na parang bula. All of my thoughts about our future shattered instantly. I saw it on his eyes, there were no guilt, it's just pure hatred.

I cried vehemently, he never listen, does feeling fade away when we tend to do bad things? Is it not love? My knees are shakin', even how many times I tried to convinced myself to stop, I just cannot. The pain is deteriorating, it's not healthy to my mental health anymore.

I am broke. . .my heart torn into pieces. . .he left me with a broken heart and broken soul.

If I tell him the truth, would he believed on me? Would it really matter to him? I guess, it won't. He obviously said that he finds another comfort with another girl. He learned to love the girl while I am suffering. While I am sacrificing just to help him. How could he do it without even batting an eye?

They were always right, the people you treasure the most will left you in your vulnerable state without finding the truth.

                                          <♡>