Dışarıdan araba sesi gelmişti. Ardından frene öyle bir basılmıştı ki bunun Yaman olduğuna emindim.
"Yaman geldi," dedi benimle aynı düşüncede olduğunu göstererek. "Rüya, eğer konuşmak istersen kapım sana her zaman açık. Ne olursa olsun. Eğer bir kere de benden dinlemek istersen burada olacağım."
O sırada içeriye giren Yaman'ın kükreyen sesini duymuştum.
"Aslan! Nerede lan karım?!" Ardından buraya doğru geldiğinde beni görmüştü. Ayağa kalkarak hızla yanına gittiğimde sıkıca sarıldı. "Bi' tanem. Bir şey yaptı mı bu adam sana? Bir şey dedi mi?"
"Hayır, yapmadı. Demedi de."
"Şimdi gideceğiz buradan bebeğim."
"Yaman, Arif.."
"Arif iyi olacak, sen onu düşünme." Benden ayrıldığında Aslan'a nefretle baktı. "Ne istiyorsun lam karımdan! Gebertirim seni! Yemin ederim gebertirim seni!" Aslan kollarını iki yana açtı.
"Hadi," dedi canına susamış bir şekilde. "Hadi öldür beni. Karşındayım işte, öldürsene beni."
"Yaman," dedim onu engelleyerek. "Hadi gidelim buradan. Lütfen." Bakışları bana döndü başını salladı.
"Şimdi gidiyorum Aslan Karahan. Ama bu iş burada bitmedi." Elimi tuttuğunda beraber evden çıkmıştık. Bahçede bir sürü adam birbirlerine silah çekmişlerdi. Bunların arasında Egemen'de vardı. Egemen bana baktığında gülümsedi.
"Rüya, iyisin değil mi?" Başımı salladım.
"İyiyim, yok bir şeyim." Bakışlarım Egemen'e silah çeken, yüzünden tırnak izlerim olan adama kaydı. "Şimdi de Egemen'e mi silah çekiyorsun şerefsiz? Sana söz vermiştim söylemeden edemeyeceğim. Yaman, Arif'i bu vurdu. Bir de sana bir şey söyledi."
"Ne söyledi?" dediğinde kaşları çatılmıştı.
"Ben buna, Yaman senin ecelin olacak haberin yok dedim. Bu herif de Yaman benim sikim bile olamaz, dedi."
"Demek öyle ha?" dedi Yaman. Ardından güldü.
"Abi vallahi şaka yapmıştım. Senin karın da benim yüzümü yoldu. Bak şu yüzümün hâline. Kurbanın olayım acı bana." Yaman birden belinden çıkardığı silahı adamın bacağına sıkmıştı. Adam acı içerisinde inleyerek yere düştü.
"Bir daha kime şaka yaptığına dikkat edersin o hâlde," dedi Yaman. Yaman'a baktım.
"Utku'ya bir şey yapma. İki günlük bebeği varmış onun."
"Sağol bacım," Utku'nun sesiyle hızla arkama döndüm. Arka tarafımda bir adama silah çekmişti.
"Utku, kızını öp benim için tamam mı? Karına da çok selam söyle."
"Başımı gözüm üstüne," dediğinde güldüm. Egemen kahkaha atmıştı.
"Ulan ne ara kanka oldun buradakilerle?" Egemen'e bakarak saçımı savurdum.
"Ben herkesle iyi anlaşırım. Şu yerde yatanı yolduysam o benimle anlaşamadı diyedir." Yaman elimi tuttu yeniden.
"Gidelim artık buradan," dediğnde başımı salladım. Ardından arabaya binmiştik. Yaman sürücü koltuğundaydı. Arabayı hızla o evden çıkardı.
"Nasıl korktum biliyor musun? Sana bir şey oldu sandım. Aklım çıktı."
"İyiyim, bir sorun yok."
"Bu arada," diyerek cebinden telefonumu çıkarmıştı.
"Arabanın içinde buldum. Oraya attılar herhâlde."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Güzel ve Çirkin
Novela Juvenil*MAFYA HİKÂYESİDİR* Annesi tarafından henüz çok küçükken terk edilen Mayıs Rüya Zorlu verildiği aile tarafından tabiri caizse kül kedisi gibi görülmektedir. Mayıs Rüya çektiği eziyetlerden bir adam sayesinde kurtulacaktır. Bu adam, Mayıs'a bir tek...
