Kilitli Kalp

23.Bölüm/İnanır mısın?

Selam!

(Yazım yanlışı olabilir kontrol etmedim)

Keyifli okumalar...

------

Hani bazı evlerde olur ya, ailecek masada oturmuşsunuz ama kimse konuşmuyor herkes diken üstünde gibi. İşte şuan o durumdayız. Tartışmamızdan dolayı birbirimizle konuşmuyorduk, annem ve babam bile konuşmuyordu. Akşam yemeği için hepimiz masaya kurulmuştuk ama kimseden çıt çıkmıyordu.

Çağan ile sarıldıktan sonra onu odasında yalnız bırakıp aşağı yemeğe inmiştim. Babam baş köşede annem yanında bende annemin yanındaydım. Abi takımı ise karşımda oturuyordu. Hiçbirini yanıma oturmamıştım. Düşüncelerimi babamın konuşması böldü.

"Öhm. Birbirinize bakmayı kesip yemeğe başlamak ister misiniz?" Dedi ve ardından afiyet olsun deyip kendi yemeğine başladı. Ondan hemen sonra Deniz hızla çatalını eline alıp yemeğini yemeye başladı, aç kurt gibi yiyordu. Bu haline gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım ve bende yemeğime başladım.

Yemek bittikten sonra ellerimi yıkama bahanesiyle odama gittim çünkü yanlarında pek fazla durmak istemiyordum. Yarın da okul vardı. Offff niye okul var ya, derslerim de iyi zaten niye gidiyorum ki?

Acaba yarın gitmeyeyim diye sorsam izin verirler mi? Çünkü gidip Deniz'in yanında oturacaktım ve bunu istemiyordum,onlara uzun bir süre trip atacaktım.

Kapının tıklanması ile başımı o tarafa çevirip, "Gel!" Dediğimde annem içeri girdi. "Arkadaşın gelmiş seni aşağıda bekliyor." Dedi.

"Hangi arkadaşım?" Zaten pek fazla arkadaşım yoktu. "Akın." Dediğinde hızla yatağımdan kalkıp odadan koşarak çıktım, aşağı indiğimde Akın'ı Batu'larla konuşurken gördüm. Hızla yanına gidip koluna dokunduğumda gülümseyerek bana döndü.

"Hoş geldin." Diyerek bende gülümsedim. "Hoş buldum. Seni görmeye geldim, annem geldikten sonra seni görememiştim." Dediğinde kolundan tutup çekiştirdim. "Odama gidelim,orda konuşuruz." Dediğimde onaylayıp önce Batu'lara sonra babama bakıp onlardan da izin aldıktan sonra arkamdan geldi.

Odama geldiğimizde ben yatağıma oturdum o da karşıma. "Neden gittiğini haber vermedin?" Dedim yalandan kaşlarımı çatarak. "Nasıl haber verebilirdim telefonun yoktu." Dedi gözlerini devirerek.

"Doğru. Eee annen gelmiş ne yaptınız?" Diye sordum merakla. "Ona herşeyi anlattığımda resmen başından aşağı kaynar sular döküldü. Kadın şok üstüne şok yaşadı, babamı aradı, doğru olup olmadığını kontrol etmek için ama babam açmadı o da babamın bütün mal varlığına el koydu. Babam kendisi yokken idari işleri anneme bırakırdı yani yetki onda olurdu bu sayede de annem babamı bitirdi şuan adamın elinde bir kuruş kalmadı." Dedi.

"Bir şey soracağım. " Dediğimde başını salladı konuşmam için. "Babanı çok sever miydin? Yani şuan yakalansa hapse girecek ve uzun bir süre onu göremeyeceksiniz." Dediğimde iç çekti.

"Hem de çok severdim. Annemden çok ona düşkündüm ama yaptığı şey... Akıl alır gibi değil,ona olan hayranlığımdan ve düşkünlüğümden nefret ettim. Artık ona baba bile demek istemiyorum." Dedi. Gözünden bir yaş akıp gitti,derin bir nefes alıp elleriyle gözünü yelledi.

"Ayh! Ağlattın kız beni." Bu haline gülünce elini yellemeyi bırakıp o da güldü. Cebime koyduğum telefonu çıkarıp tuş kilidini açtım ve Akın'a uzattım. "Telefon numaranı kaydet de senle konuşalım ara sıra." Dediğimde elimden alıp numarasını kaydetti.

Tekrar bana uzattığında kaydettiği isim ile kahkaha attım. Kendini 'Maviş Best Friend' diye kaydetmişti. "Telefonunu Verde ben de kendimi kaydedeyim." Dediğimde telefonunu çıkarıp bana uzattı.