Son kez selammm canlarım!
Final bölümündeyiz, bölüm geç geldi biliyorum ama ben bir türlü finalleri yapamıyorum yani sürekli oturup kalktım yazmak için ve sonunda nihayet bir şeyler yazabildim. Bir şeyler çıkartmaya çalıştım. Umarım beğenirsiniz.
Son kez keyifli okumalar diliyorum hepinize<333
---
✨"Dövsün. Seni öpmeme engel değil?"✨
İki gün sonra...
"Abi balonları nereye koydunuz göremiyorum!" Diye seslendim Batu abime.
"Oradan bakınca balon bekçisi gibi mi gözüküyorum Duru? Nerden bileyim nerde." Batu abimin cevabı ile gözlerimi devirip önüme döndüm.
Herkes bir köşede son hazırlıkları yapıyordu ve benim de kalan tek işim balonları şişirip salonun her yerine yerleştirmek ama bir türlü balonları göremiyorum!
"Bunları mı arıyorsun?" Savaş'ın sesini duyduğumda arkamı döndüm. Elindeki küçük kutuyu kaldırıp gösterdiğinde onun balon kutusu olduğunu anladım.
"Evet. Evet o." Deyip yanına yürüdüm ve kutuyu elinden almaya çalıştığımda havaya kaldırdı ve yüzüme doğru eğildi.
"Önce yapman gereken bir şey var." Dediğinde kaşlarım çatıldı.
"Savaş ne yapıyorsun ya! Ver işte acelem var zaten." Deyip elimi kutuya uzattığımda daha da yukarı kaldırdı. Olduğum yerde zıplayıp kutuya doğru elimi uzattığımda bir adım geri gidip elini yine havaya kaldırdı.
"Dediğim gibi yapman gereken bir şey var önce." Dedi sırıtarak. Hoşuna gidiyor ya, sırıtır tabii.
"Ne yapacağım?" Diye sorduğumda sırıtışı büyüdü.
"Bir kere öpersen veririm balonları." Dediğinde gözlerimi irice açtım.
Abimler burda ve o öpmekten bahsediyor!
"Şuan mı?" Dediğimde başını onaylar biçimde salladı.
"Olmaz!" Diye bağırdığımda abimler kaşlarını çatarak bize döndü. "Yani şey Savaş yemek yiyelim mola verelim dedi bende yetişmez diye olmaz dedim." Diye cümlemi devam ettirdiğimde içimden kendimi ayakta alkışlıyordum.
"Valla bende açım! Mola verelim." Dedi Deniz abim elindeki süs malzemelerini yere bırakırken.
"Ne yiyeceğiz ki buraya yemek de sipariş edemeyiz." Diyen Çağan abime döndüm.
"Abi? Ben dururken yemek mi sipariş edeceksiniz aaa çok ayıp. Alındım." Deyip kollarımı göğsümde birleştirerek kafamı başka tarafa çevirdim.
"Ağzıma sıçayım." Çağan abimin homurtularını duyduktan sonra onu bir anda önümde buldum. Ellerini omuzlarıma koyup yüzüme doğru eğildi. "Öyle demek istemedim güzelim sen tabiki de yemek yapabilirsin ben sen yorulma diye öyle söylemiştim."
"Ben ve yorulmak mı? Abi bence daha fazla konuşma çünkü konuştukça batıyorsun." Dedim gözlerimi devirirken. "Ben şimdi mutfağa gidiyorum sizde işinizi bitirin sonra birlikte yemek yeriz." Deyip mutfağa doğru yürüdüm.
"Abicim bir zeytinyağlı da yaparsın değil mi?" Deniz abimin arkamdan seslenmesi ile arkamı döndüm.
"Aynen abi dağın başında yaprak sarma yapacak malzeme var zaten. Annem sınırlı malzeme getirdi. O yüzden size ancak makarna ve salata yapabilirim." Deyip mutfağa girdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kilitli Kalp
ChickLitKlasik bir abilerim ve gerçek ailem kitabı ama ana konu dışında bütün fikirler şahsıma aittir. ... Bende kilitli bir kalp onda ise her kilidi açan bir anahtar vardı. Ama ben, o kilit sadece benim kalbimi açsın istiyorum başka kalplere gitmesini iste...
