Selamın aleyküm!
Kusura bakmayın bölüm baya geç geldi.
Ama gerçekten böyle tıka basa doluydum ve içimde hiç yazma hissi yok yani çünkü istediğim ilgiyi kitaba alamıyorum ve bu da beni üzüyor.
Neyse zaten kitabın oy almaması ya da yorum yapılmaması değil benim yazmama engel olan,bu aralar biraz kötüyüm onun da biraz etkisi var.
Bir de matematik sınavımız iptal oldu tekrar olacağız, şimdi işin yokmuş gibi git otur tekrar çalış.
Yine çok boş yaptık, keyifli okumalar diliyorum aşkolar<3
------
✨Sadece eli, ayağı, karnı, kafası, sırtı uf olacak o kadar.✨
"Çekilir misin içeri gireceğim ben." Deyip Savaş'ı itmeye çalıştığımda ikimizde doğrulduk ama Savaş hâlâ belimi tutuyordu. Dörtyüz dört gibi yapışmış mübarek!
"Sana bir soru sormuştum hatırlıyorsan." Dediğinde gözlerimi kaçırdım. Rahatsız olduğumu anlayınca beni bırakıp bir adım geri gitti.
"Anlatmak istemiyorum,yani sana özel değil sadece kimseye anlatmak istemiyorum." Dediğimde bakışları değişmişti. Kaşları çatılmış, meraklı bir ifade ile bana bakıyordu.
"Kimseye anlatmak istemeyeceğin ne yaşadın Şirine?" Dedi açtığı arayı tekrar kapatarak. Ben başımı yere etmiştim o da bana doğru eğilmişti.
"Konuşmak istemiyorum." Dediğimde sesini çıkarmadan öylece durdu. Sonra ağız ucuyla 'görüşürüz' deyip arkasını dönerek gittiğinde kaşlarımı çattım.
"Hey! Nereye?" Dedim çok bağırmamaya çalışarak ama beni sanki duymamış gibi bahçenin duvarına doğru yürüyüp duvardan atlayarak diğer tarafa geçti. Demek bu şekilde gelmişti. İyi de bu şimdi neden bir şey demeden aniden gitti ki?
Omuz silkip tekrar mutfağın kapısından içeri girdim. Bir bardak suyumu içtikten sonra salona çıktığımda annem ve babamın televizyonun önünde uyuduğunu gördüm. Birbirlerine sarılmış huzur içinde uyuyorlardı.
Acaba ben de bir gün birini sever ona böyle huzur içinde sarılabilir miydim?
Sanmıyorum. Çünkü ben daha birini aşk anlamında sevmeyi bile bilmiyorum. Yani on beş yaşındayken birinden hoşlantı duymuş olabilirim -ki o da hüzünle sonuçlandı- ama hayatımda hiç aşık olmamıştım.
Fakat yine de birini sevmeyi,ona aşık olmayı isterdim. Tabii bu cahil,hayvan abimler zorluk çıkarmazsa.
Annemleri izlemeyi bırakıp onları uyandırmamaya çalışarak üstlerini örttüm ve kendi odama çıktım. Odama girip kendimi yatağa attım ve zıbarmak için koyun saydım.
°°°
"Duru. Duru. Duru. Duru! DURU!!!" Yanı başımda sürekli adımı seslenen bir ses duyuyordum bir de üstüne sanki deprem oluyormuş gibi sallanıyordum.
Ne oluyoruz aq?
Gözlerime aniden vuran ışıkla gözlerimi iyice sıkıp hızlıca yatakta doğruldum. "Hassiktir! Ne oluyor lan! Kim gözlerime işkence ediyor!" Diye sinirle konuşup gözlerimi ovmaya başladım.
"Sabah oldu uykucu uyan okula geç kalacaksın,gece pek iyi uyuyamadınsa demek uykunu alamamışsın." Diyen Çağan'ın sesiyle gözlerimi açtım. Yanımdaki saate baktığımda saatin altı buçuk olmasını görmem gözlerimi sonuna kadar açılmasını sağladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kilitli Kalp
ChickLitKlasik bir abilerim ve gerçek ailem kitabı ama ana konu dışında bütün fikirler şahsıma aittir. ... Bende kilitli bir kalp onda ise her kilidi açan bir anahtar vardı. Ama ben, o kilit sadece benim kalbimi açsın istiyorum başka kalplere gitmesini iste...
