Kilitli Kalp

3.Bölüm/Zürafa

Selam arkadaşlar keyifli okumalar<3

---

Karşımda tanımadığım üç çocuk ve Kumral'ı yani Kaan'ı görünce şaşırdım.

"Hayırdır?"

Deyip tek kaşımı kaldırdım. Yanlarındaki iki çocuk sessizce gülse de diğer zürafa boylu çocuk gülmüyordu dikkatle beni izliyordu.

"Seninle biraz konuşmamız gerekiyor." Dediğinde dudağımın sol kenarı kıvrıldı.

"Ne o yoksa bana yalvarıp işe geri dönmemi mi isteyeceksiniz?" Dediğimde az önce gülen iki çocuk tekrar kendi aralarında bir şey söyleyip tekrar güldüler.

"Siz! Neye gülüyorsunuz söyleyin bizde gülelim." Dediğimde zürafa boylu çocuk onlara baktı ve tek bakışı ile ikisini susturdu.

Kumral bana cevap verecek iken abim arkamdan geldi.

"İki saattir ne yapıyorsun sen kapının önünde?" Dedi ve yanımda durdu.

Kumral'ı ve o üç çocuğu görünce hemen kaşlarını çattı. "Siz kimsiniz?" Diye sordu.

"Ben Duru'nun patronuyum onunla konuşmamız gereken bir konu var." Dedi Kumral.

Abim bana bakıp gözlerini kıstı, sonra Kumral'a dönüp o üç çocuğu işaret etti. "Yanındakiler?" Dediğinde Kumral yanındakilere döndü. Zürafa boylu olan konuştu.

"Biz Kaan'ın arkadaşlarıyız, Duru'yu işe geri gelmesi için ikna edecektik." Dedi. Al işte yedin boku Duru.

Abim bana döndü hızla. "Sen izinli değil miydin!" Dedi kolumdan sertçe tutarak.

Hızla kolumu elinden kurtarıp geriye doğru çekildim." Seni ilgilendirmez!" Diye hafif bağırdığımda bu sefer sinirlendi.

"Demek yalan söyledin babam duysun bakalım ne yapacak." Deyip hızla içeri girdi. Hemen Kumral'a döndüm.

"Sizin derdiniz ne!" Diye sinirle çıkıştım ve ellerimi saçlarımdan geçirdim.

"Duru!" Diye bağırdı babam içerden. Hızla Kumral'ı kolundan tutup ittirmeye çalıştım bakın çalıştım diyorum çünkü yerinden kımıldamadı.

"Çabuk gidin burdan!" Dediğimde dördünün de kaşları çatıldı.

"Neden,ne oluyor?" Diye sordu Kumral.

Babamı gördüğümde gözlerim korkuyla açıldı yanlış anlamayın ondan korktuğum için değil Kumral'a ve bu çocuklara zarar verebilir diye.

"Sen bana yalan mı söyledin! Bu kaçıncı! Kaçıncı işten atılışın!" Diye bağırıp sinirle kolumu sıktı. Bir el babamın kolunu itip önüme geçti.

Zürafa. Yani zürafa boylu çocuk ona böyle demeye karar verdim.

"Kendinize gelin bir kıza böyle davranamazsınız!" Diye babama bağırınca babam sinirlenip Zürafa'yı göğsünden ittirdi.

"O bir kız değil benim kızım! İster severim ister döverim bu seni ilgilendirmez çocuk!" Dedi.

Sevmek mi o kelimeyi çıkaralım lütfen bu adam beni sadece döver. Babam Zürafa'ya çocuk deyince Zürafa da babama yumruk attı ben şaşkınca bakarken abim de sinirle Zürafa'ya yumruk attı.

"Sen kim oluyorsun lan benim babama yumruk atıyorsun!" Dedi.

Diğer çocuklardan biri de abime yumruk atacak iken artık bunu durdurmam gerekiyordu.

"Yeter artık!" Diye bağırdım. Hepsi bana döndü.

"Yeter! Tamam istifa ettim oldu mu! Yeni bir iş bulurum şimdi daha fazla kavga çıkarmayın bırakın gitsinler." Dedim babamla abime.