Kilitli Kalp

20.Bölüm/Hiç kimsem

Slm!

Diyorum ve bölümle sizi başbaşa bırakıyorum.

---

Gülüyordum. Sadece gülüyordum,yani böyle bir şeye gülünmezde ne yapılır.

"Akın sen salak mısın? Hadi anladım safsın ama bu kadar da olmaz ya. O Kaan sırf gıcıklık olsun diye benle uğraşıyor." Dediğimde Akın oflayıp başını çevirdi.

"Siz kızları gerçekten anlamıyorum,yani hiç mi farketmiyorsun sana olan bakışlarını?" Diye sordu.

"Sende beni anlamıyorsun. Diyorum ki Kaan ile ben çok zıt kutuplarız yani sürekli birbirimizle dalga geçiyoruz,kendi çıkarımıza işler yaptırıyoruz bu bizi biraz samimi yapıyor evet ama bu samimilik aşk değil sadece takılıyoruz birbirimizle." Dediğimde hâlâ ikna olmuş gibi durmuyordu.

"Bence sen aşk nedir bilmiyorsun." Diye mırıldandı ama duymuştum. Oğlum şimdi ağzının ortasına bir çakardım ama...

Kapının açılması ile ikimizde o tarafa döndük. Çağan abimdi,beni görünce kaşlarını çatıp yanımıza geldi. "Ben seni odanda arıyordum ama sen burdaymışsın." Dedi kolunu omzuma atıp Akın'a döndü. "Konuşuyorduk sadece." Dedi Akın gözlerini devirerek.

"İyi. Hadi yemeğe annem çağırıyor." Dedi ve benim konuşmama izin vermeden beni götürmeye başladı. "Abi,ne yapıyorsun sen?" Diye sorduğumda sırıtarak bana döndü. "Kardeşimi yemeğe çağırdım, suç mu?" Dedi masum masum.

İstemeden gülüp sol elimle yanağını mıncıkladım. "Oy benim canım abim." Dediğimde o da gülüp yanağını elimden kurtarıp saçlarımı karıştırdı. Aşağı indiğimizde herkes masadaydı,bizde yerimize geçtiğimizde Akın da gelmişti. Ben Çağan abim ve Batu abimin ortasında oturuyordum, Kaan ve Akın karşımdaki sandalyelerde Deniz abim ise Kaan'ın yanındaydı.

"Yemekten önce size bir şey söylemek istiyorum çocuklar, doğruyu söylemek gerekirse bende çok korktum. Kızım yine kaçırıldı ve ben hiçbir şey yapamadım. Kendime kızgınım ama yine de kızım yanımda olduğu için bir yanımda çok mutlu, tabii bunda Berat'ın da yardımları var,kendisi arkadaşımın oğlu iyi bir polis ve bir de Akın,sana da teşekkür ederim senin de yardımın dokunmuş hatta babanı silip yanımıza geldin sana tekrar çok teşekkür ederim. Şimdi çok konuştum biliyorum,ama bunları söylemeden de rahat edemeyecektim." Dedi babam. Gözlerim dolu dolu ona baktım.

"Ne demek, asıl ben sizden özür dilerim benim babam yüzünden yaşandı bunlar ve ben Duru'nun zarar görmesine engel olamadım ama bundan sonra emin olun babam tarafından hiçbiriniz zarar görmeyeceksiniz hakkettiği cezayı alacak." Dedi Akın da babama doğru.

Bu aileye çok çabuk alışmıştım, biliyorum şimdi diyorsunuz tanımadığın insanlara nasıl bu kadar çabuk alıştın? Ben ilgiye muhtaç bir çocuk olarak büyüdüm eski annem beni severdi ama üvey babam yüzünden bana yardım edemezdi, hep üvey abim olan Bora'yı sever kız-erkek ayrımcılığı yapardı üvey babam.

Şimdi ise sürekli bana iyi davranan,ne istersem yapan,beni çok seven bir ailem var siz söyleyin. Bu aileye alışmayıp da ne yapayım?

Yemeklerimizi yedikten sonra hepimiz salondaki koltuklara geçtik. Ben, babam ve annemin ortasında oturmuş ikisine de sarılmıştım. Babam saçlarımı okşuyor annem ise sürekli bana bakıp yanağımı öpüyordu. Bu tablo sevinmeme sebep olsa da karşımdaki kıskançlıktan kuduran abilerim gülmeme neden oluyordu.

Özellikle Deniz abim annem beni öptüğü için ona küsmüştü. Salonda biraz daha annemlerle vakit geçirdikten sonra abilerim,ben, Akın ve Kaan ile birlikte yukarı oyun odasına çıkmıştık.