Kilitli Kalp

11.Bölüm/Anne

Biliyorum haftada bir bölüm atacağım dedim ama dayanamıyorum merakta kalmayın hemen okuyun istiyorum diyorum ve bir bölümle daha karşınızdayım.

Keyifli okumalar<33

---

Siktir!

Yakalanabilecek en yanlış zamanda geldin Kumral. Savaşı itip geriye çekildiğimde Kumral çoktan gelmişti. Gelir gelmez de beni arkasına alıp Savaş'ın karşısına geçti.

"Sen ne hakla ona dokunuyorsun piç!" Deyip Savaş'ı omzundan ittirdi.

"Sanane lan seni ne ilgilendirir." Dedi Savaş ve Kumral'ı ittirip önünden çıktı,bana dönüp gülümsedi.

"Sınıfta görüşürüz, Şirine." Deyip sınıfa gitti. Kumral anında bana döndü, bakışları çok sinirliydi.

"O piçle nerden tanışıyorsunuz?" Dedi bana doğru yaklaşarak. Bugünde yaklaşan yaklaşana aq. "Sanane ya! Seni ne ilgilendirir. Git işine." Deyip sınıfa gidiyordum ki kolumdan tutup beni kendine çevirdi. "Senin o kolunu sana bir sok- neyse bırak kolumu." Deyip kolumu kurtardım ve yürümeye başladım.

"Abilerin öğrense ne yapar acaba?" Diye arkamdan konuştu. Dehşetle ona baktım. " Neyi öğrenirse?" Dediğimde sırıttı. "Savaş'la sevgili olduğunuzu." Dedi sanki buna hayır dememi ister gibi. "Ne sevgilisi ya,neyden bahsediyorsun sen!" Dediğimde derin bir nefes alıp yanıma geldi.

"O zaman neden onunla bu kadar yakındın?" Dedi önümde durarak. "Yakın falan değildik! Anlık olan bir şeydi ve benim suçum yoktu hepsi o Zorbik'in yüzünden beni çekti bir anda." Dediğimde yumruklarını sıktığını gördüm. "Zorbik?" Dedi normal bir sesle, oğlum bu kesin bipolar hastası vücudu sinirli ama sesine bu yansımıyor ve takıldığı kısmın Zorbik olması.

"Savaş'a taktığım lakap." Dedim ellerine bakarak, sıkmaktan birazdan tırnakları etine batacak ve eli kanayacaktı. "Demek ona lakap takacak kadar yakınsınız." Dedi baktığım ellerini arkasına alarak. Hızla başımı kaldırıp yüzüne baktım.

"Saçmalama! Ben tanımadığım herkese böyle lakap takarım,bu onunla yakın olduğumuzu falan da göstermez ayrıca." Dediğimde surat ifadesi değişti. "Bana da taktığın bir lakap varmı?" Dedi heyecanlı bir sesle. Oğlum bu çocuk kesin bipolar hastası kesin ve net.

"Evet? Abim Batu'ya bile takmışlığım var." Dedim omuz silkerek. "Peki ne taktın,yani lakap." Dediğinde zil çaldı. "O da bana kalsın." Deyip sınıfa yürüdüm. Arkamdan geldiğini adım seslerinden anlayabiliyordum.

"Abicim nerde kaldınız?" Dedi Batu abim ama sonradan kaşları çatıldı. "Çağan nerde?" Diye devam etti. "Valla bana sen sınıfa git ben geliyorum dedi." Dedim omuz silkerek. "Yani seni tek başına mı yukarı gönderdi o şerefsiz?" Dedi şaşkınca.

"Ne var bunda kendim yukarı gelemezmiyim?" Diye sordum. Deniz abim ayağa kalkıp yanıma geldi. "Gelirsin gelirsin de tek başına gelemezsin bebeğim,bu okulda bir sürü aç kurt var ve hiç biri senin bizim kardeşimiz olduğunu bilmiyor,o yüzden yanımızdan ayrılma tamam mı?" Dedi başımı okşayıp sanki öğüt verir gibi. Oflayıp konuyu uzatmamak için başımı salladım ve sırama oturdum.

"Ben gidip şu şerefsizin nerde olduğuna bakayım,seni tek başına bırakacak kadar önemli şey neymiş öğrenelim." Dedi Batu abim. Deniz abim ile başımızı salladık. Hoca sınıfa girdiğinde herkes yerine oturdu.

•°•°•°•°•

Okul çıkışı yine Batu abimin arabasıyla eve gittik. Arabadan inip kapının önünde durup çaldığımda yine o tatlı Suna abla açmıştı kapıyı. "Hoş geldiniz kızım." Dedi. Bende ona gülümseyip, "Hoş bulduk Suna abla." Dedim ve içeri girdim.