Kilitli Kalp

Özel Bölüm

Selammm!

Ay çok özlemişim buraya bölüm yazmaya! Tabi sizin yorumlarınızı okumayı da.

Başta emin değildim yazmaktan ama siz isteyince yazıvereyim dedim.

Keyifli okumalar diliyorum hepinize<333

---

4 yıl sonra 22 Temmuz...

"Ya bu kız 20 yaşına geldi ama hâlâ erken kalkmayı öğrenemedi, anne uyanmıyor bu kızın!" Başımda bağıran Deniz abim yüzünden uykumun içine sıçıldı.

"Dedi saat birde uyanan 22 yaşındaki sıpa!" Dedim sinirle yataktan kalkarken. "Ya abi zaten okul varken erken uyanıyorum bari okullar tatilken geç kalkayım ya!"

"Saat iki daha ne kadar geç kalkacaksın?" Diye konuştuğunda komodinin üstündeki saate baktım.

Çüş ben o kadar uyudum mu ya!?

"Tabi sen git biricik abilerinle sabaha kadar bilgisayar oyna sonra da saat ikiye kadar yat." Dedi alıngan bir sesle.

Dün gece ben,Batu abim ve Çağan abim sabaha kadar oyun oynamıştık. Deniz abim sabah çok yorulduğu için erken uyumuştu bizde onu kaldırmamıştık. O da şuan bana trip atıyordu.

"Ya abi ben ne yapayım sen uyuyordun ben kaldırayım dedim Çağan abim uyandırma dedi." Dedim odamdaki lavaboya yönelirken.

"O Çağan'a da göstereceğim zaten." Deyip odadan çıktı.

Bende lavaboya gidip işlerimi halledip ardından üstümü değiştirdim. Batu abim mezun olur olmaz babamın şirketinde çalışmaya başlamıştı. Çağan abim ise savcı olmuştu. İkisi de akşama kadar çalıştığı için onları akşam görebiliyordum. Bu yüzden dün gece onlarla sabaha kadar oturmuş eğlenmiştik.

Bugün Pazar diye yoksa onu da yapamazdık. Çok şükür ki iki abimde pazar günleri evdeydi. Deniz abim ve ben ise bu sene son sınıfa geçeceğiz.

Kaan var birde. O üniversitesini Amerika'da okumaya gitmişti. Onunla konuşmaya devam ediyorduk,çok iyi arkadaş olmuştuk ama duyduğuma göre orda bir sevgilisi varmış. Onun adına çok sevinmiştim. Yalnız olmaması, yanında biri olması güzel bir şeydi.

Akın ise Duygu ile nişanlanmışlardı. İlerde düğünleri vardı, ikisinin bu raddeye geleceğini hiç tahmin etmemiştim ama güzel de olmuştu.

Tuna'm. Benim en yakın arkadaşım. İlk abim. O da okulunu okuyup mezun olmuştu ve ailesinin yanına geri dönmüştü ama iletişimi kesmemiştik onunla. Hâlâ beni küçük kız kardeşi olarak görüyordu.

Savaş.

Onunla sadece tatillerde görüşebiliyorduk ve o yarın gelecekti. Doğum günümde. Evet yarın benim doğum günümdü. 23 Temmuz.

O Ankara'da üniversite okurken ben burda İstanbul'da okuyordum. Bu yüzden her tatilde ya o ben gidiyordum birbirimizi görmeye.

Aşağı indiğimde salondaki masada bir tek abimleri görünce yanlarına gittim. "Annemler nerde?" Dedim Batu abimin yanındaki sandalyeyi çekip otururken.

"Bahçede yarın için hazırlık yapıyorlar. Tabi onlar bizim gibi saat ikide uyanıp kahvaltı yapmıyorlar." Dedi Çağan abim.

"Güzelim, kahvaltı yaptıktan sonra seni ben götüreceğim mağazaya." Dedi Batu abim çayını içmeden önce. Doğum günüm için kıyafet seçecektik.

"Niye sen götürüyorsun? Burda ben dururken." Diyen Çağan abime göz devirdim.

Her şey değişir ama Batu abim ve Çağan abimin beni paylaşamaması asla değişmez.