Kilitli Kalp

52. Bölüm/Lara

Yine selamlar!

Keyifli okumalar babyler!

Multide kilitli kalp ailesi var.

---

"Abicim su ister misin?"

"Acıktın mı küçük yemek getirtelim mi?"

"Güzelim rahat mısın yastığını düzelteyim mi?"

"Duru kötü müsün?"

Hâlâ narkozun etkisindeydim galiba çünkü dediklerini beynim çok algılamıyordu. Ama tek fark ettiğim Deniz abimin konuşmuyor olması. Ardından içeri görebildiğim kadarıyla erkek bir hemşire girmişti.

"Bu odadaki kalabalık ne böyle? Çabuk dışarı, hastayı yoruyorsunuz." Dedi girer girmez. Hem yakışıklı hemde kaslı olması ile sırıtmaya başladım.

"Sonunda kahramanım geldi!" Dedim gülerek. "Buraya gel yakışıklı prensim,koru beni bu geveze canavarlardan." Deyip kollarımı havaya kaldırdığımda erkek hemşire bu halime gülüp yanıma gelirken abimler,sevgilim ve canım arkadaşlarım sinirlenmişti.

"Ne gülüyorsun lan gevşek! Çık lan dışarı!" Çağan abim hemşirenin kolunu tuttuğunda hemşire bir koluna bir de Çağan'a baktı.

"Lan hâlâ bakıyor, döverim lan bunu ben!" Dedi Savaş da.

"Kardeş ya dışarı çıkarsın ya da işler hiç iyi olmaz." Dedi Tuna da.

"Ben hemşireyim, benim değil sizin çıkmanız gerekiyor. Aksi takdirde hasta enfeksiyon kapar." Dediğinin doğruluğu ile abimler sinirlenmişti.

"İki dakika dışarı gelsenize hemşire bey sizinle bir konuşalım." Dedi Savaş burnundan solarken.

"Hasta ile ilgilenmem gerek lütfen dışarı çıkar mısınız?" Dedi gayet kibar bir şekilde. Ay bu çocuk çok tatlı. "Aksi takdirde güvenliği çağıracağım."

"Ben içerde kalacağım. " Dedi Savaş.

"Üzgünüm ama hepinizi dışarı almak zorundayım. Hastanın sağlığı açısından bunu yapıyorum." Abimler oflayıp bana baktı.

"Bu narkozun etkisinden ne zaman çıkar?" Dedi Batu abim.

"Birazdan geçer merak etmeyin." Dedi hemşire beyim.

"Abicim bak bir delilik yapma tamam mı narkoz bitene kadar." Batu abimi geçiştirmek için başımı salladım. Gözlerim bir açılıyor bir kapanıyordu.

"Hadi. Sizi dışarı alalım." Deyip zorla da olsa hepsini çıkardı ve yanıma gelip serumumu kontrol etti.

"Adın ne?" Diye sordum merakla.

"Atakan." Deyince yine sırıttım.

"Ay aklıma Survivor'daki Atakan geldi. " Deyip güldüm.

"Anlamadım?" Diye saf saf konuşunca yine güldüm.

"Ya sen çok tatlısın." Bu sefer gülen taraf oydu.

"Öyle mi? Teşekkür ederim. " Ya ama ben bunu yerim. "Az önce bu odadaki erkek kalabalığı senin neyin oluyorlar?" Diye sordu ardından.

"Abilerim..." Dediğim sırada lafımı kesti.

"Oha onlar abin miydi? Hem de 7 tane! Yok ben vazgeçtim." Dediğini anlamadığım için kaşlarımı çattım.

"Neyden vazgeçtin?" Diye sordum.

"O kadar abi ile uğraşamam haşat ederler beni. Neyse benim işim bitti, mümkünse bana yakın olma güzel yüzüm kaysın istemiyorum." Deyip odadan çıkınca şaşkınlıkla ona bakıyordum.