Kilitli Kalp

28.Bölüm/Guççuk Canavar

Selam!

Geçen bölümde de dediğim gibi haftaya bölüm atamayacağım aslında bugün yazmayacaktım ama sizi merakta bırakmak istemedim,mola verdiğim arada hemen yazayım dedim.

Keyifli okumalar aşkolar<3

---

✨Beni gerçekten güldürebilen tek varlıksın...✨

"Senin burda ne işin var!" Dedim sinirle. Ben kapıyı tutarken elimi itip içeri girmeye çalıştığında kollarından tutup engel olmaya çalıştım.

"Konuşmaya geldim bebeğim,merak etme sana bir şey yapmayacağım ama... Şurdan çıkarsan daha rahat konuşacağız." Dedi beni öteye çekmek için uğraşırken.

"Bok konuşursun! Defol burdan şerefsiz!" Dediğimde geri çekildi. Geri çekilmesi ile kollarım rahatlar iken tekrar içeri girmeye çalıştı, kollarımda güç kalmadığı için de başarılı oldu.

"Ağzın ne kadar da bozuk senin öyle,en sevdiğim." Dedi ayağı ile kapıyı kapatırken ama tam kapanmamıştı. Bana yaklaşmaya başladığında geri geri gitmeye başladım.

"Uzak dur benden!" Dedim etrafıma bakarken. Kıt kafasına vurabilmek için. Ben ona bakmadığım için bir anlık boşluğuma denk gelip beni duvarla arasına sıkıştırdı.

"Sensiz bir saniye bile geçiremezken nasıl uzak kalabilirim?" Dedi eliyle kolumu okşarken. Yüzümü buruşturup dizimle erkekliğine sert bir tekme attığımda geri çekildi.

"Birazdan ağzına sıçacağım o zaman göreceksin!" Dedim ve mutfağa yönelecektim ki kolumdan sertçe tutup çekti ve beni kendine yapıştırdı. İttirmeye çalışıyordum ama gücüm yetmiyordu.

"Bu tekmenin hesabını sana sonra vereceğim!" Deyip dibime kadar girdiğinde geri çekilmeye çalışıyordum.

"İmdat! Yardım edin!" Diye bağırdım belki bir duyan olur diye çünkü benden on kat güçlü olan birine gücüm yetmiyordu. Hızla eliyle ağzımı kapattığında boşta olan kolumla onu ittirmeye çalışıyordum.

Kapı büyük bir gürültü ile açıldığında geleni Kuzey yüzünden görememiştim. Kuzey'in sert bir şekilde benden uzaklaştırılması ile rahat bir nefes verdim dışarı.

"Seni öldürürüm lan piç!" Bu ses Kaan'a aitti. Nasıl buraya geldiği,neden burda olduğu şuan hiç umrumda değildi. Tek derdim bu durumdan kurtulmaktı.

"Bir de kuzeni olacaksın lan pezevenk!" Kaan, Kuzey'i yere yatırmış sert yumruklar atıyordu. Kuzey kendine geldiğinde onu üstünden atıp bu sefer kendisi Kaan'ın üstüne çıktı ve yumruk atmaya başladı.

"Bu seni hiç ilgilendirmez Kaan!" Deyip bir tane daha vuracaktı ki Kaan sola doğru kayıp yumruğundan kurtuldu ve onu ters çevirip yine kendisi üstüne çıktı.

"En çokta beni ilgilendirir!" Sert bir yumruk daha attığında Kuzey artık dayanamayıp kafasını yere bıraktı. Kaan üstünden kalkıp bana döndüğünde yerde yatan Kuzey'in üstüne doğru yürüyüp tekme atmaya başladığımda Kaan kollarımdan tutup beni ondan uzaklaştırdı.

"Dur! Yeterince dayak yedi zaten. " Dedi sinirle ona bakarken. Hâlâ yerde yorgun bir şekilde uzanıyordu ama bayılmamıştı.

"Yetmez! Öldürene kadar dayak yemeli bu şerefsiz piç!" Deyip tekrar üstüne atılacağım zaman Kaan beni yine tuttu.

"Bırak onu şimdi. Sen iyi misin,bir şey yaptı mı sana?" Ellerini yanaklarıma koyup yüzümde bir şey var mı diye kontrol etti. Geri çekilip başımı iki yana salladım. "Hayır,pek bir şey yapamadı ama gelmeseydin yapabilirdi çünkü gücüm ona yetmiyordu ayı gibi şerefsiz." Dedim sinirle.