Gök ve Gece

35 | Kehanet

🎼 Jake Daniels - Problems

...

Marvic'in çocukluğunu anlatmasının üzerinden günler geçmişti. Yataktan çıkıp yapmamız gereken işlerle uğraşmaya başladığımız andan itibaren Marvic eski haline dönmüştü. Hastalıklı esprileri ve alaycı çarpık gülüşü artık beni rahatsız etmiyordu. İçine gömdüğü derin acıları öğrendikten sonra birçok hareketine anlam verebiliyordum, karanlık gözleri öfkeyle parladığında içimde canlanan şey artık hüzünden ibaretti. Hatta günler geçtikçe ona ayak uydurduğumu fark etmeye başlamıştım. Belki de bu, acılarımızın üzerini kapatmak için ördüğümüz ortak bir duvar haline geliyordu.

"Saraya gireceğim, Helena'nın odasına gidip onu alacağım. Hepsi bu kadar Cara, buna itiraz edemezsin."

Oturduğum koltuğun koluna tek bacağıyla yaslanmış, elinde tuttuğu içkisini havada sallarken yaptığı dümdüz, üzerinde çok düşünülmemiş planların iyi olduğuna beni ikna etmeye çalışıyordu.

"Helena seni görünce kesinlikle sevinçle boynuna sarılacaktır. Konsey üyelerinin senin için tedbir aldığını da sanmıyorum. Mükemmel plan Marvic." Alaycı ses tonuma karşı alnına götürdüğü parmaklarıyla kaşlarının arası ovaladı. Benim gidip Helena'yı almama ya da onunla birlikte gitmeme şiddetle karşı çıkıyordu, aynı şekilde ben de onu tek başına o işkence yuvasına yollayamazdım.

"Senin yaşının on katı kadar uzun süredir bunlarla uğraşıyorum Cara, birini kaçırmak beni ne kadar zorlayabilir?"

"En ufak bir problem bile bize büyük sonuçlar doğurabilir, Marvic. Uğraşmamız gereken işler listesini saymamı ister misin?" Yüzümü ona çevirip elimde tuttuğum parşömenleri kucağıma yerleştirdim.

"Lütfen, hayır..." Uzaklaşmak için koltuğun kolundan kalkıp yavaş adımlarla odanın içinde dolaşmaya başladı.

"Hala bize yaptıkları büyünün ne olduğunu bulamadık. Büyüyü bozduktan sonra öldürmemiz gereken bir Konsey grubu var. Anlaşılan peşimizde olan insanlar listesine üst sıradan giriş yapan yeni bir ismimiz var; Regina."

"Ah, hayır. Onu yıllardır görmedim."

Sözümü kesmesine aldırış etmeden konuşmaya devam ettim.
"Bir de senin sonunu getirecek olan kehanet var. Hani şu Gök... O da bir insan çıkarsa şaşırmayacağım. Gök isminde birilerini tanıyor musun? Listeye eklememiz gerekebilir."

Marvic çattığı kaşlarıyla birlikte bakışlarını çevirdi.

"İnsan mı?"

"Bu ihtimali düşünmediğini söyleme Marvic."

"Gök bir silah. Belki bir kılıç, belki yazılı bir büyü, belki de bir zehir. Gökyüzünden indi Cara. Tanrılar bir silah indirdi."

Omuzlarımı silktim.
"İnsan da olabilir."

Konuşmak için ağzını aralasa da devam etmedi. Hala çatık olan kaşlarının altından bakışları tekrar şömine ateşiyle buluşunca listeyi saymaya devam ettim.

"Başka... Ah, Lanetlilerin toprağını ayıran kalkan yıkılmak üzere, bunun sonuçları ne olacak bilmiyoruz ve bu beni çok korkutuyor. Tabii bir de hala güçlerimin büyük bir kısmını geri kazanamadım."

Marvic cevap vermek yerine elindeki içkisini yudumlamaya devam etti. Şöminenin ateşlerinden gözlerini ayırmıyordu. Sessiz geçen birkaç saniyenin ardından ağzına yayılmaya başlayan çarpık gülüşle birlikte dudaklarını araladı. Aklına her ne geldiyse, sonunda o düşünceli halinden kurtulmuştu.

"Bir de senin kasıklarına dayadığı erkekliğini kesip duvarıma asmam gereken Valery var."

Kocaman açılmış olan gözlerimi görünce omuzlarının sallanmasına sebep olan bir kahkaha attı.