အခန္း(၂)

817 51 2
                                    

မိုးသစၥာေမာင္အစည္းအေဝးၿပီးၿပီးခ်င္းရံုးခန္းဆီ
ျပန္လာခဲ့သည္။သူ႔ဦးေလးေပါက္စကစားပြဲေပၚမွာမ်က္ႏွာေမွာက္ၿပီးအိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။ျမတ္ေလးကိုႏိႈးသင့္မႏိႈးသင့္သူစဥ္းစားေနမိသည္။ဒီ
အတိုင္းေနရင္မိုးခ်ဳပ္သြားေတာ့မွာမို႔ႏိႈးလိုက္တာကပိုေကာင္းသည္ဟုေတြးမိသည္။

ဒီကေလးကသူ႔ထက္(၁၈)ႏွစ္ငယ္ေပမဲ့ဝါစဥ္အရေတာ့သူ႔ဦးေလးျဖစ္သည္။အဘိုးနဲ႔အဘြားအသက္ငါးဆယ္အရြယ္က်မွရလာတဲ့ကေလး။မိ
သားစုစီးပြားေရးယိုင္နဲ႔သြားတဲ့အခ်ိန္မွာဒီကေလးကိုေမြးလာၿပီးသူ႔ကိုေမြးၿပီးတာနဲ႔စီးပြားေရး
ကတဟုန္ထိုးတိုးတက္လာသည္။ဘာလုပ္လုပ္အဆင္ေျပသည္။လုပ္သမွ်အလုပ္ေတြေအာင္
ျမင္သည္။

လုပ္ငန္းအသစ္တစ္ခုစလုပ္ၿပီဆိုရင္ပိုင္ရွင္ေနရာမွာျမတ္သစၥာေမာင္လို႔သာနာမည္တပ္ေပးလိုက္။ဘယ္ေတာ့မွအရံႈးမရွိ။အျမတ္ေတြေအာတိုက္ေအာင္ရသည္။

ဘြားဘြားယံုၾကည္ကိုးကြယ္ေနသည့္ဘရေသ့ကေတာ့ဒီကေလးသိုက္ကလာတာဟုေျပာသည္။သူ႔ကိုျပန္ေခၚမသြားေအာင္၊သိုက္နန္းရွင္ေတြေက်နပ္ေအာင္ဘုရားတည္ေပးရမည္။သာ
သနာျပဳေပးရမည္ဟုေျပာသည္။

ျမတ္ေလးကိုကိုယ္ဝန္ေဆာင္တုန္းကဘြားဘြားကျမစ္ေတြ၊ေခ်ာင္းေတြ၊ဆည္ေတြ၊ေျမာင္းေတြ၊
ေရေတြခဏခဏအိပ္မက္မက္သည္။ထို႔ေၾကာင့္ဘရေသ့ကဒီကေလးလာခဲ့တဲ့ေနရာကကိုးခ႐ိုင္နယ္ဟုေကာက္ခ်က္ခ်သည္။ထို႔ေၾကာင့္ဘရ
ေသ့လမ္းၫႊန္ျပသသည့္နယ္ပယ္ေဒသဆီသူ
တို႔သြားရေပမည္။မိုးသစၥာေမာင္သက္ျပင္းခ်မိ
သည္။

ဒီကေလးကိုသိုက္ကျပန္မေခၚေအာင္၊သက္ဆိုးရွည္ေအာင္သူတို႔လုပ္ေပးရမည္။သူျမတ္ေလးကိုလႈပ္ႏိႈးလိုက္သည္။

“ျမတ္ေလး…ထေတာ့"

“ဟင္အင္း…အမိုးလာၿပီလား"

“လာၿပီ"

“အမိုးဒီေန႔အရမ္းၾကာတယ္”

“ငါလည္းဘယ္ၾကာခ်င္ပါ့မလဲ။မနက္ျဖန္ခရီး
ထြက္ရမွာမို႔အလုပ္ေတြအျပတ္ျဖတ္ေနတာ"

“မနက္ျဖန္တကယ္ႀကီးသြားရမွာလား"

“သြားရမွာေပါ့။ဘရေသ့ကမင္းလာခဲ့တဲ့ေနရာကိုမင္းျပန္ၿပီးသာသနာျပဳရမယ္တဲ့"

ခေလာက္ကေလးရယ္တဲ့ဒိုးဒိုးေဒါင္(ခလောက်ကလေးရယ်တဲ့ဒိုးဒိုးဒေါင်)(completed)Where stories live. Discover now