ဇမၺဴ နဲ႔မိုးသစၥာေမာင္ႀကီးခင္ညိဳအိမ္ေရွ႕ေရာက္
လာၾကသည္။ဇမၺဴ ကအိမ္ဝိုင္းထဲမဝင္ေသးဘဲဆိုင္ကယ္ရပ္ၿပီးေနာက္ကိုတစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္သည္။မိုးသစၥာေမာင္ကသူကိုင္ထားတဲ့ဆြဲျခင္းႀကီးကိုႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာခ်ထားသည္။သူ႔လက္ကဆိုင္ကယ္ခံုရွည္ရဲ႕ေနာက္ၿမီးကိုေနာက္ျပန္ဆုပ္
ကိုင္ထားသည္။ျပဳတ္က်ကာမွက်ေရာ။ေရွ႕ကသေျပသီးေကာင္ကိုေတာ့မဖက္ႏိုင္ဘူး။ေက်ာ
ခ်င္းကပ္ၿပီးရင္ခ်င္းအပ္ရေအာင္ဒင္းနဲ႔ကိုယ္နဲ႔
ကအေစးကပ္တာမဟုတ္ဘူး။
ဇမၺဴ ကျခင္းတစ္လံုးျခားၿပီးေနာက္ၿမီးကိုအားရ
ပါးရလက္ေနာက္ျပန္ကိုင္ထားတဲ့မိုးသစၥာေမာင္ကိုခ်ဥ္စူးစူးနဲ႔စိုက္ၾကည့္သည္။မိုးသစၥာေမာင္ကဇမၺဴ လွည့္ၾကည့္တုန္းအမိအရဖမ္းၿပီးေျပာလိုက္
သည္။
“ငါတို႔ျပန္လွည့္ၾကမလား"
“အင္း…အခုေနတစ္ခုခုထပ္စားရရင္ငါအန္ေတာ့မယ္ထင္တယ္”
“အဲဒါဆိုျပန္ၾကစို႔"
ႏွစ္ေယာက္သားသေဘာတူညီမႈရၿပီးေနာက္ျပန္လွည့္ဖို႔ျပင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာႀကီးခင္ညိဳကသူတို႔
ကိုျမင္သြားသည္။
“ေမာင္ခ်စ္ေသာေရလာေဟ့…မင္းတို႔ကိုေမွ်ာ္ေနတာ”
“ဟာ…ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်”
ႏွစ္ေယာက္သားစပ္ၿဖီးၿဖီး႐ုပ္ေတြနဲ႔ႀကီးညိဳအိမ္ဝိုင္းထဲဆိုင္ကယ္ေမာင္းၿပီးဝင္လာၾကသည္။စားပြဲတန္းလ်ားေတြကအိမ္ေရွ႕မွာတင္ရွိေနတာမို႔ႏွစ္
ေယာက္သားဆိုင္ကယ္ေပၚကဆင္းၿပီးဝင္ထိုင္
လိုက္ၾကသည္။ႀကီးခင္ညိဳကမီးဖိုထဲမွာပန္းကန္
ျပားႏွစ္ခ်ပ္နဲ႔ခူးခပ္ဖို႔ျပင္ေနတာမို႔ဇမၺဴ က-
“ႀကီးခင္ညိဳခဏ"
“ဘာလဲေမာင္ခ်စ္ေသာ”
ႀကီးခင္ညိဳမီးဖိုေခ်ာင္အျပင္ထြက္လာေတာ့ဇမၺဴ က-
“ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္မစားေတာ့ဘူး”
“ဘာလို႔လဲ”
“ဒီကိုလာရင္းနဲ႔အမ်ိဳးေတြကတစ္အိမ္ၿပီးတစ္အိမ္ေခၚေကၽြးေနလို႔ဝင္စားၾကတာဗိုက္ျပည့္လြန္ေနၿပီဗ်”
YOU ARE READING
ခေလာက္ကေလးရယ္တဲ့ဒိုးဒိုးေဒါင္(ခလောက်ကလေးရယ်တဲ့ဒိုးဒိုးဒေါင်)(completed)
Fanfictionအညာေျမ fic ရဲ႕ book-3 ေလးပါ... အညာမြေ fic ရဲ့ book-3 လေးပါ။
