အခန္း(၅၅)🥛

297 24 2
                                    

ေနာက္တစ္ေန႔-

မိုးသစၥာေမာင္ဖိုးေခြးဆီစာတစ္ေစာင္ယူလာသည္။

“ေရာ့…အိဘုတ္ကေပးလိုက္တဲ့စာ"

ဖိုးေခြးစာရြက္ျဖဴ ေလးကိုျဖန္႔ၿပီးဖတ္ၾကည့္လိုက္
သည္။ “yes" လို႔တစ္လံုးတည္းေရးထားသည္။

“ကိုမိုး…ရက္စ္တဲ့"

“အဲဒါလက္ခံတာကြ။မင္းေတာ့မိန္းမရေတာ့
မယ္”

မိုးသစၥာေမာင္အားတက္သေရာေလသံနဲ႔ေျပာခ်လိုက္ေတာ့ဖိုးေခြးစိတ္ထဲမွာအီလည္လည္ႀကီးျဖစ္သြားရသည္။သူမ်ားေတြလိုခ်စ္လို႔ႀကိဳက္လို႔မွမဟုတ္ဘဲ။သာဒင္ကိုမေက်နပ္လို႔သာလုပ္လိုက္မိတာ။ငါကလဲ့စားေခ်ႏိုင္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ဝမ္းသာစိတ္ေလးေတာင္မျဖစ္မိ။

“စာသာေရးလိုက္ေတာ့”

“ဟမ္…ဘာစာေရးရမွာတုန္း”

“ေၾသာ္…မင္းခိုးမဲ့အခ်ိန္နဲ႔ေနရာေလကြာ။
အထုပ္ဆြဲၿပီးသူလာရမဲ့ေနရာ"

“အင္း…"

ဖိုးေခြးေဘာပင္နဲ႔စာရြက္ကိုင္ၿပီးငိုင္တိုင္တိုင္ျဖစ္
ေနသည္။သူစိတ္မပါဘူး။သူစိတ္မပါေပမဲ့မိုးသစၥာေမာင္ကလြန္လြန္ကဲကဲတက္ႂကြေနသည္။ဘာလို႔လဲ။သူ႔ကိုတကယ္ပဲမိန္းမရေစခ်င္တာလား။အိဘုတ္ကေရာတကယ္ပဲသူ႔ေနာက္ကို
လိုက္ခ်င္တာလား။ဖိုးေခြးစာရြက္ထဲမွာအခ်ိန္နဲ႔
ေနရာခ်ေရးလိုက္ၿပီးမိုးသစၥာေမာင္ကိုေမာ့ၾကည့္သည္။

“ကိုမိုးအိဘုတ္ကိုဘယ္မွာေတြ႕ခဲ့တာလဲ။သူ႔
အိမ္မွာလား"

“ဘာလို႔လဲ”

“စာသြားေပးမလို႔"

“ဟ…မင္းသြားေပးရင္လူေတြရိပ္မိကုန္မွာေပါ့။ခိုးေျပးဖို႔ခ်ိန္းတဲ့စာဆိုတာလူၾကံဳနဲ႔ေပးရတယ္"

“ေၾသာ္…ကိုမိုးကခိုးဘူးလို႔လား"

ေစာက္ကေလး…ငါကေရမေရာတဲ့လူပ်ိဳစစ္စစ္။

“ဒီမွာငါကေအာင္သြယ္ေတာ္။လက္ေတြ႕သမား
ေတြကတစ္ႀကိမ္ပဲၾကံဳဖူးတာ။ ေအာင္သြယ္ေတာ္
ေတြကအႀကိမ္ႀကိမ္ၾကံဳဖူးတယ္။ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြမိန္းမရကုန္ၾကတာငါ့ပေယာဂမကင္းဘူး။ငါ့ကိုသာယံုလိုက္။မင္းေသခ်ာေပါက္အိမ္ေထာင္က်သြားေစရမယ္"

ခေလာက္ကေလးရယ္တဲ့ဒိုးဒိုးေဒါင္(ခလောက်ကလေးရယ်တဲ့ဒိုးဒိုးဒေါင်)(completed)Where stories live. Discover now