ဖိုးေခြးရဲ႕စကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္မိုးသစၥာေမာင္
ေရွာ့ခ္ရသြားသည္။သူေတာင္မေၾကညာရေသးဘူးဖိုးေခြးကထုတ္ေဖာ္ေျပာလိုက္တာသူ႔ေယာက္်ားတဲ့လား။
“ေမာင္ေလး"
“ေမာင္ေလး"
“ဗ်ာမမ…"
“မင္းၾကည့္ရတာပံုမွန္မဟုတ္ေတာ့ဘူး။လာ…ဟိုခံုတန္းေလးမွာခဏထိုင္ရေအာင္"
ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္စကၠဴ ပန္းရံုေဘးကခံုတန္းရွည္ေပၚမွာထိုင္လိုက္ၾကသည္။ဖိုးေခြးကအိမ္ထဲဝင္သြားၿပီးမွဟိုႏွစ္ေယာက္ပါမလာလို႔ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္သည္။ႏွစ္ေယာက္သားကစကၠဴ ပန္းရံုေဘးကခံုတန္းရွည္ေပၚမွာမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္
ထိုင္ၿပီးဒူးတိုက္ေဆြးေႏြးေနၾကသည္။
မိုးသစၥာေမာင္အေျခအေနကပံုမွန္မဟုတ္ေသး
ေပ။သူတကယ္ပဲဖိုးေခြးစကားကိုမယံုၾကည္ႏိုင္
ျဖစ္ေနသည္။ေဟမာန္က-
“ဒီမယ္ေမာင္ေလး…ဖိုးေခြးကမင္းကိုခ်စ္ေနတာသူ႔ကိုယ္သူမသိဘူးျဖစ္ေနတယ္။မမကမင္းရဲ႕
ရည္းစားေဟာင္းပါလို႔ေျပာလိုက္ေတာ့သူမင္းကိုမစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ဘူးျဖစ္သြားတယ္။သူမင္းကိုသဝန္တိုေနတယ္။အဲဒါေၾကာင့္မို႔မရွက္မေၾကာက္မင္းကိုသူ႔ေယာက္်ားလို႔ဖြင့္ေျပာတာ။ေမာင္ေလး
မမေျပာတာနားလည္လား”
မိုးသစၥာေမာင္သူ႔အမကိုေၾကာင္ေငးၿပီးၾကည့္ေနသည္။သူပဲတစ္ဖတ္သတ္ႀကိဳက္ခဲ့ရတာေလ။အခုေတာ့ႏြားေက်ာင္းသားေလးကပါသူ႔ကိုျပန္ၾကိဳက္ေနခဲ့တာလား။ဒါေတြကအိပ္မက္မဟုတ္ရင္
သိပ္ေကာင္းမွာပဲ။
“ေမာင္ေလး…”
မိုးသစၥာေမာင္ကစိတ္နဲ႔လူနဲ႔မကပ္ျဖစ္ေနတာ
ေၾကာင့္ေဟမာန္ကသူ႔ေမာင္ကိုပုခံုးႏွစ္ဖက္ကေနကိုင္လႈပ္ၿပီးေခၚသည္။ဖိုးေခြးကသူတို႔ႏွစ္ေယာက္အိမ္ထဲဝင္မလာသျဖင့္အိမ္ျပင္ျပန္ထြက္လာ
ၿပီးအကဲခတ္တဲ့အခ်ိန္မွာထိုျမင္ကြင္းကိုျမင္ၿပီးေဒါသထြက္သြားသည္။
“ေသနာႀကီး…ငါ့ကိုခိုးေျပးလာၿပီးရည္းစားေဟာင္းနဲ႔အၾကည္ဆိုက္ေနတယ္။ပန္းျခံဳထဲကေႁမြထြက္ကိုက္ပါေစဗ်ာ”
YOU ARE READING
ခေလာက္ကေလးရယ္တဲ့ဒိုးဒိုးေဒါင္(ခလောက်ကလေးရယ်တဲ့ဒိုးဒိုးဒေါင်)(completed)
Fanfictionအညာေျမ fic ရဲ႕ book-3 ေလးပါ... အညာမြေ fic ရဲ့ book-3 လေးပါ။
