အခန္း(၇)

504 38 2
                                    

"ဥစၥာေစာင့္ေတြ"

မိုးသစၥာေမာင္အ့ံအားသင့္စြာေရရြတ္မိသြားသည္။ဒီေတာရေက်ာင္းကိုေရာက္မွတစ္ခုၿပီးတစ္ခုအ့ံၾသေနရသည္။

"အဲဒါဆိုအဲဒီေနရာကသိုက္နန္းလား"

"ဥစၥာေစာင့္ဆိုတာနဲ႔သိုက္နန္းလို႔ဘာလို႔ထင္တာလဲ"

"အဲလိုပဲမဟုတ္ဘူးလား။ဥစၥာေစာင့္ေတြဆိုတာသိုက္နန္းကိုေစာင့္ေရွာက္ရတာေလ"

"သိုက္နန္းမဟုတ္ဘဲတစ္စံုတစ္ခုကိုေစာင့္ေရွာက္ရရင္လည္းဥစၥာေစာင့္လို႔ေခၚတယ္။ဒီေနရာကသိုက္နန္းမဟုတ္ဘူး။ဒီမွာရွိတဲ့ပစၥည္းတစ္ခုကိုသူတို႔ေစာင့္ေရွာက္ရတာ"

"ဘာပစၥည္းလဲဘိုးဘိုး"

"ေရႊအစစ္နဲ႔ျပဳလုပ္ထားတဲ့ေရႊသားအတိၿပီးတဲ့ေရႊေလာင္းေလွႀကီး။အဲဒီေလာင္းေလွႀကီးကိုဥစၥာေစာင့္ေတြကေစာင့္ေရွာက္ရတာ။ဒါ
ေၾကာင့္မို႔ဒီရြာပ်က္ကုန္းႀကီးကိုေရႊေလာင္း
ကုန္းလို႔ေခၚတာ"

"ေရႊေလာင္းကုန္း...နာမည္ရဲ႕ေနာက္မွာအ
ေၾကာင္းရင္းကရွိေနတာကိုး"

"အင္း...မင္းေျပာသလိုသိုက္လို႔သတ္မွတ္တဲ့လူေတြလည္းရွိခဲ့ပါတယ္"

"ဘယ္သူေတြလဲအဘိုး"

"သိုက္ဆရာေတြေလ။ငါတို႔အဘိုးေျပာျပခဲ့ဖူးတယ္။ဒီရြာပ်က္မွာသိုက္ဆရာေတြသိုက္လာတူးဖူးတယ္တဲ့"

"အဲေတာ့သူတို႔ေရႊေလွႀကီးကိုေတြ႕သြားၾကလား"

"ေတြ႕သြားတယ္။ထူးဆန္းတာကေရႊေလွႀကီး
ေပၚမွာေမာင္းတစ္လံုးပါလာတယ္တဲ့။သိုက္
ဆရာကသူ႔တပည့္ကိုေခၚၿပီးအေရးတႀကီးမွာတယ္။ငါတို႔ဒီေရႊေလွႀကီးကိုဒီေနရာရဲ႕ပိုင္နက္
ကေနသယ္ထုတ္လို႔မရမခ်င္းမီးမေတာင္းပါနဲ႔
လို႔ေျပာတယ္တဲ့။တပည့္ျဖစ္သူကဆရာ့စကားကိုနားေထာင္ပါတယ္။မီးမေတာင္းဘူး။ဒါေပမဲ့ေမာင္းကိုျမင္ေတာ့သူမေနႏိုင္ဘူး။သူ႔ဆရာအလစ္မွာေမာင္းကိုသြားတီးလိုက္တယ္။

"ေမွာင္"ဆိုၿပီးေမာင္းသံျမည္သြားတာနဲ႔ေရႊေလွႀကီးကေလွာ္တဲ့လူမပါဘဲနဲ႔ေရျပင္မွာေလွ
ေလွာ္ေနတဲ့အတိုင္းေလွာ္ထြက္သြားေရာတဲ့။အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲရြာေဟာင္းကုန္းႀကီးတစ္ခုလံုး
ေရေတြအလံုးလိုက္အရင္းလိုက္တက္လာလို႔
သိုက္ဆရာနဲ႔တပည့္ေတြအကုန္လံုးအသည္းအသန္ေရကူးေျပးၾကရတယ္တဲ့။

ခေလာက္ကေလးရယ္တဲ့ဒိုးဒိုးေဒါင္(ခလောက်ကလေးရယ်တဲ့ဒိုးဒိုးဒေါင်)(completed)Where stories live. Discover now