ေက်ာင္းေတာ္ရာဘုရားဝင္းအတြင္းရွိသစ္ပင္ရိပ္
တြင္ထေနာင္းတို႔ထိုင္ၿပီးအနားယူေနၾကသည္။ဖိုးေခြးကဘုရားႀကီးကိုၾကည့္ၿပီး-
"ေနာင္းေနာင္း...ဒီဘုရားကစႏၵကူးနဲ႔ေဆာက္
ထားတဲ့ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးလည္းေျပာေသးတယ္။ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးလည္းမေတြ႕ရဘူး။ဘယ္
ဟာကိုေက်ာင္းေတာ္ရာလို႔ေျပာတာလဲ"
"ေက်ာင္းေဆာက္ထားတဲ့ေနရာမွာရွိတဲ့ဘုရားမို႔ေက်ာင္းေတာ္ရာဘုရားလို႔ေခၚတာ။ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကမရွိေတာ့ဘူး"
"ဘာလို႔မရွိေတာ့တာလဲ"
"ငါစာထဲမွာဖတ္ထားဖူးတာကိုေျပာျပရရင္"
ထေနာင္းရဲ႕အစခ်ီစကားေၾကာင့္ဇမၺဴ တစ္ဖက္လွည့္ၿပီးျပံဳးမိသည္။ထေနာင္းကသူမသိရင္မသိဘူးလို႔ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာသည္။သူသိရင္လည္းခေရေစ့တြင္းက်အကုန္ေျပာျပသည္။
"ဘုရားရွင္လက္ထက္တုန္းကမဟာပုဏၰဆိုတဲ့ကုန္သည္တစ္ေယာက္ကမဇၥ်ိမေဒသကိုကုန္သြယ္ဖို႔လာရင္းဘုရားရွင္ကိုဖူးေျမာ္ခြင့္ရခဲ့တယ္။ဘုရားရဲ႕တရားေတာ္ကိုနာၾကားရၿပီးသာသနာ့
ေဘာင္ဝင္တဲ့အခါမွာမဟာပုဏၰမေထရ္လို႔အ
မည္တြင္ခဲ့တယ္။အဲဒီမေထရ္ကဘုရားဆီကတရားေတာင္းၿပီးေနရပ္ကိုျပန္တဲ့အခါမွာအခုေက်ာင္းေတာ္ရာတည္တဲ့ေနရာမွာရဟႏၲာျဖစ္ခဲ့တယ္။
တစ္ေန႔က်ေတာ့မဟာပုဏၰမေထရ္ရဲ႕ညီစူဠပုဏၰသူႂကြယ္ကကုန္သည္ငါးရာနဲ႔သမုဒၵရာထဲကိုကုန္သြယ္ခရီးထြက္တယ္။ကၽြန္းတစ္ကၽြန္းမွာသေဘၤာဆိုက္ကပ္ေတာ့အဲဒီကၽြန္းမွာလူသူမရွိဘဲစႏၵကူးပင္ေတြေပါက္ေနတာကိုေတြ႕ၾကတယ္။ကုန္
သည္ငါးရာကကုန္ပစၥည္းေတြကိုစြန္႔ပစ္ၿပီးစႏၵကူးသားေတြကိုသေဘၤာေပၚတင္ၾကတယ္။အဲဒီကၽြန္းကေနေနရပ္ကိုျပန္လာၾကတယ္။
စႏၵကူးကၽြန္းကိုေစာင့္တဲ့နတ္ဘီလူးေတြကစႏၵကူးပင္ေတြခုတ္လွဲၿပီးယူသြားတာကိုမေက်နပ္
ဘူး။ေနာက္ကေနလိုက္ၿပီးေႏွာက္ယွက္ၾကတယ္။သမုဒၵရာအလယ္မွာမုန္တိုင္းေတြျဖစ္ၿပီးသ
ေဘၤာျမဳပ္ေတာ့မဲ့အခ်ိန္မွာစူဠပုဏၰသူႂကြယ္နဲ႔ကုန္သည္ငါးရာကမဟာပုဏၰမေထရ္ကိုတိုင္တည္
ျပီးဆုေတာင္းၾကတယ္။မဟာပုဏၰမေထရ္ကတန္ခိုးေတာ္နဲ႔သိျမင္ၿပီးသေဘၤာဦးမွာကိုယ္ထင္ျပ
ေတာ့နတ္ဘီလူးေတြထြက္ေျပးကုန္ၾကတယ္။
YOU ARE READING
ခေလာက္ကေလးရယ္တဲ့ဒိုးဒိုးေဒါင္(ခလောက်ကလေးရယ်တဲ့ဒိုးဒိုးဒေါင်)(completed)
Fanfictionအညာေျမ fic ရဲ႕ book-3 ေလးပါ... အညာမြေ fic ရဲ့ book-3 လေးပါ။
